ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ (12) ΤΗΣ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ 31-12-2011
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ   ΑΡΙΣΤΕΡΑ - Λάρισα Κουμουνδούρου 11 - τηλ. 2410 533 584

► Ευχές για ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ

Οι ευχές για το νέο χρόνο συνοδεύουν την ελπίδα για καλύτερο μέλλον. Κι ενώ ξέρουμε ότι οι ευχές δεν είναι ο αποτελεσματικότερος τρόπος να ξορκίσουμε τις δυσκολίες, ωστόσο χρειαζόμαστε την αισιοδοξία γιατί ξέρουμε ότι η κρίση δεν πρέπει εκτός από οικονομικά να μας εξαθλιώσει και ψυχολογικά .

Γι’ αυτό κοντά στις ευχές ας διατυπώσουμε και μια υπόμνηση προς τους κρατούντες να τους συνοδεύει στο δύσκολο 2012:

«Μην υποτιμάτε την οργή του υπομονετικού ανθρώπου»

 

► Για να μη χάνουμε την ανθρωπιά μας:       Τι είναι ευτυχία;... και η απάντηση του Θανάση που χάσαμε φέτος.

«Έπρεπε να γεράσω , αγόρι μου, για να μάθω τι είναι ευτυχία. Τελικά ευτυχία είναι ένα ζευγάρι χέρια, δύο χέρια. Αυτά που θα σε αγκαλιάσουν, θα σε κρατήσουν, θα σε κοιμίσουν, θα σε περιποιηθούν, θα σου μαγειρέψουν, θα σε χαϊδέψουν και στο τέλος θα σου κλείσουν τα μάτια.Τα πολλά χέρια απλά σε κατσιάζουν. Χάσιμο χρόνου. Θα το δεις κι εσύ όσο μεγαλώνεις.»                                                                                 Θανάσης Βέγγος 

► Συνέντευξη του Φώτη Κουβέλη, στην «ΗΜΕΡΗΣΙΑ» 23 / 12 / 2011

• Παρά τις διαφωνίες σας για τη συγκρότηση της κυβέρνησης Παπαδήμου, όπως είναι τα πράγματα στη χώρα, πρέπει να πετύχει στους στόχους της ή σας είναι αδιάφορο;

Το έδαφος της κυβέρνησης είναι υπονομευμένο και από τον τρόπο συγκρότησής της από ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ και με τον τρόπο που σήμερα λειτουργεί. Αλλά και η συζήτηση για τη θητεία της κυβέρνησης και το αν είναι ή όχι καταλυτική η ημερομηνία εκλογών η 19^η Φεβρουαρίου, αποτελεί στοιχείο που δυσχεραίνει την κυβέρνηση. Η κυβέρνηση αντιμετώπισε και έχει μπροστά της τη δανειακή σύμβαση, που εκ των πραγμάτων αφορά σε μέτρα και ρυθμίσεις και εκεί θα δοκιμαστεί η συνοχή των τριών δυνάμεων που τη συγκροτούν. Όπως το τι θα κάνει η ΝΔ…

• Εκτιμάτε ότι θα ψηφίσει τελικά τα μέτρα;

Με το βλέμμα στραμμένο προς τις εκλογές και τη διεκδίκηση από τη ΝΔ της αυτοδυναμίας – που εγώ δεν τη πιστεύω – είναι δυνατόν να υπάρξει διαφοροποίηση και να συμβεί αυτό που ονομάζω πολιτικό γεγονός, που είναι δυνατό να οδηγήσει σε εκλογές το Φεβρουάριο. Εκτιμώ ότι στη βάση του σκοπού πού έχει αναλάβει η κυβέρνηση, ένα χρονικό διάστημα δύο μηνών ίσως χρειασθεί περαιτέρω.

• Αναφέρατε το μεγάλο αριθμό υπουργών, 49 το σύνολο. Μήπως ένας ανασχηματισμός με ένα ολιγομελές σχήμα θα απέδιδε καλύτερα σε αυτό το διάστημα;

Πρόκειται για υπερτροφική κυβέρνηση. Είναι μεγάλος ο αριθμός των μελών της, ακριβώς γιατί η κυβέρνηση Παπαδήμου έχει έντονο το συμψηφισμό μεταξύ των τριών πολιτικών δυνάμεων, που τη στηρίζουν. Εκ των πραγμάτων ένα πιο ευέλικτο Υπουργικό Συμβούλιο θα ήταν αναγκαίο. Αλλά και αυτό θα χρειαστεί τη συμφωνία των τριών κομμάτων και αυτό είναι ζητούμενο.

• Έχετε ταχθεί επανειλημμένα υπέρ της παραμονής της χώρας στο ευρώ. Υποθέτω ότι εμμένετε σ΄αυτήν τη θέση…

Έχοντας επίγνωση των προβλημάτων στην Ευρώπη, η παραμονή στην Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να είναι σταθερός, εθνικός στόχος. Ναι, επιμένω και η επιλογή μας γίνεται χωρίς αμφισημίες.

• Κάποιοι, ωστόσο, λένε η δραχμή όπως ήρθαν τα πράγματα είναι καταφύγιο…

Όχι. Η επιστροφή στο παλιό νόμισμα θα σημάνει οπισθοδρόμηση της χώρας πολλές δεκαετίες πίσω. Θα οδηγήσει τη χώρα σε απομόνωση. Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα καταρρεύσει. Η νέα δραχμή δεν θα γίνεται αποδεκτή σε πολλές διεθνείς αγορές κρίσιμων αγαθών. Θα υπάρξει ανικανότητα καταβολής μισθών, συντάξεων, κοινωνικών δαπανών. Το ισοζύγιο εξωτερικών πληρωμών θα ανατραπεί, με δεδομένο ότι θα χρωστάμε σε ευρώ και θα πληρώνουμε σε δραχμές.

Εκτιμώ βέβαια ότι η αποπομπή της χώρας από την Ευρωζώνη δεν είναι εύκολη υπόθεση για ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο πιστεύω ότι θα έχει αντανακλαστικά μεγάλες αρνητικές συνέπειες στην Ευρώπη. Άλλωστε η κήρυξη της χώρας σε τυπική πτώχευση θα επηρεάσει αρνητικά ολόκληρη την Ευρωζώνη. Εκεί πρέπει να δώσουμε τη μάχη. Αναφέρω πάντως ότι το ΚΚΕ βλέπει διέξοδο στην έξοδο από την Ευρωζώνη, την ΕΕ για να μπούμε σε τροχιά ανάπτυξης… Θεωρώ ότι είναι η αντίπαλη θέση που έχουμε προς θέσεις άλλων δυνάμεων που αναφέρονται στην Αριστερά. Αντιθέτως, με μια άλλη οικονομική και κοινωνική πολιτική θα έχουμε την πολυπόθητη ανάπτυξη. Στην Ελλάδα είχαμε σε δύο περιόδους εξαιρετικά υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης – κατά την περίοδο της πρώτης θητείας της κυβέρνησης Σημίτη, αλλά και στην πρώτη φάση της θητείας της κυβέρνησης Καραμανλή. Το μεγάλο ζήτημα είναι τι έγινε το προϊόν των υψηλών ρυθμών ανάπτυξης, εάν διαχύθηκε ή όχι στην ελληνική οικονομία και αγορά ή συγκεντρώθηκε στα χέρια ολίγων – δυστυχώς, συνέβη το δεύτερο.

• Πάντως ο κ. Τσίπρας επανήλθε στη θέση για ενότητα όλων των δυνάμεων της Αριστεράς στις προσεχείς εκλογές;

Οι δυνάμεις που αναφέρονται στην Αριστερά δεν αθροίζονται σε ενιαίο πολιτικό άθροισμα με δεδομένες τις διαφορετικές θέσεις όχι μόνο για το στρατηγικό στόχο αλλά και για την καθημερινά ασκούμενη πολιτική. Η απλουστευτική αντιμνημονιακή στάση δεν αποτελεί από μόνη της στοιχείο που μπορεί να οδηγήσει σε «συνασπισμό εξουσίας» των δυνάμεων της Αριστεράς, με δεδομένες τις διαφορές που υπάρχουν μεταξύ τους.

• Αν όμως αρπάξετε την ευκαιρία της σύμπραξης, θα αφαιρέσετε από τη ΝΔ το μπόνους των 50 εδρών που προβλέπει ο εκλογικός νόμος…

Ο ισχύων εκλογικός νόμος δεν δίνει τη δυνατότητα του μπόνους σε συνασπισμό δυνάμεων.

• Κάτι άλλο. Αν μετεκλογικά δεν έχουμε αυτοδυναμία, θα βλέπατε θετικά μια λύση έκτακτης ανάγκης με βάση και τη νωπή λαϊκή εντολή;

Στο όνομα των εκτάκτων αναγκών είναι δυνατόν να διαστρεβλώνεται η βούληση της ίδιας της κοινωνίας. Για να απαντήσω όμως ευθέως στο ερώτημα, η Δημοκρατική Αριστερά, από υπεύθυνη θέση, δεν θα θελήσει να βρεθεί η χώρα σε καθεστώς ακυβερνησίας. Στη βάση των προϋποθέσεων που προανέφερα, θα κάνει ό,τι αντιστοιχεί στις δικές της δυνατότητες, ώστε να προκύψει εκείνη η λύση με προοδευτικό περιεχόμενο πολιτικής.

• Πώς σχολιάζετε την άποψη ότι αν δεν υπάρξει αυτοδυναμία, η χώρα πρέπει να προσφύγει ξανά σε εκλογές…

Εκτιμώ ότι, τελικά, αν δεν υπάρξει αυτοδυναμία από τις πρώτες εκλογές – και δεν θα υπάρξει με βάση τα σημερινά δεδομένα – τότε θα πάμε σε επαναληπτικές εκλογές.

• Δεν θα είναι μια δοκιμασία για τη χώρα;

Θα είναι, αλλά αυτό το «τεστ αντοχής» δεν θα το αποφύγει ούτε η χώρα ούτε η κοινωνία. Εκείνο που σήμερα χρειάζεται είναι η δυνατότητα της γνήσιας έκφρασης της κοινωνίας και για τη διαμόρφωση των πολιτικών συσχετισμών και για το ποια πολιτική χρειάζεται η χώρα.

• Η Δημοκρατική Αριστερά εμφανίζει μια δημοσκοπική έκρηξη. Φοβάστε μήπως αυτό είναι ένα δημοσκοπικό «μπαλόνι», που μπορεί να σκάσει;

Όσο και αν μας ενθαρρύνουν τα δημοσκοπικά ευρήματα, δεν έχουμε εφησυχασμούς γιατί ξέρουμε ότι η ίδια η κοινωνία ανακαθορίζεται. Ζούμε μια πολιτική ρευστότητα και όλα τα συνυπολογίζουμε. Σε κάθε περίπτωση οικοδομούμε με τη πολιτική μας σχέση εμπιστοσύνης με την κοινωνία.

• Μα εδώ η κρίση εμπιστοσύνης βαθαίνει. Στη δημοσκόπηση της MARC, το 75% απαντά ότι το πολιτκό σύστημα θα αλλάξει με νέα πολιτικά σχήματα, ακόμα και αν αυτά σήμερα δεν υπάρχουν. Δεν είναι εντυπωσιακό;

Η αξιολόγηση αυτού του δημοσκοπικού ευρήματος σχετίζεται με το ότι έχουμε ένα πολιτικό σύστημα που αποσυντίθεται, απαξιωμένο και λοιδορούμενο. Πώς, όμως, θα γίνει η ανασύνθεση; Αν γίνει με εργαλεία, μεθόδους και την πολιτική του παρελθόντος, τότε αυτό θα προκύψει θα είναι ακόμη πιο επικίνδυνο για την κοινωνία και τη χώρα. Και το συναφές ερώτημα είναι, ναι, νέα πολιτικά σχήματα, αλλά ποιούς κοινωνικούς συσχετισμούς θα εκφράσουν, με ποιο πολιτικό προσωπικό και κυρίως με ποιο περιεχόμενο πολιτικής; Ένα, όμως, είναι βέβαιο ότι η ελληνική κοινωνία ανακαθορίζεται, ανακαθορίζει τους συσχετισμούς της και αυτή θα διεκδικήσει τη διαμόρφωση και τον ανακαθορισμό των πολιτικών συσχετισμών και στο επίπεδο της κεντρικής πολιτικής σκηνής.

• Το ΠΑΣΟΚ εμφανίζει μεγάλη πτώση – αυτό μπορεί να εκφραστεί και στις εκλογές. Βλέπετε ότι ίσως μετεκλογικά εγερθεί το ζήτημα του ανακαθορισμού του χώρου της Κεντροαριστεράς;

Με βάση τα σημερινά δεδομένα, ο όρος Κεντροαριστερά δεν προσδιορίζει πλέον καινούργιο περιεχόμενο πολιτικής. Είναι ένας παλιός όρος που δεν έχει αναφορά στις σημερινές και μέλλουσες ανάγκες της κοινωνίας. Γι΄αυτό και αναφέρομαι στην ανάγκη συγκρότησης και σύνθεσης του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού, που θα συσπειρώνει κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας της πολιτικής οικολογίας με πολίτες που στο παρελθόν είχαν επιλέξει άλλα πολιτικά κόμματα. Το ΠΑΣΟΚ έχει τις διεργασίες του που δεν αφορούν στη Δημοκρατική Αριστερά, πολύ περισσότερο δεν μας αφορούν οι προσωποποιημένες εκδοχές των διεργασιών στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ.

• Ο χώρος του δημοκρατικού σοσιαλισμού φοβάται την ανάδειξή του σε δύναμη εξουσίας, εάν οι συσχετισμοί το επιτρέψουν;

Όχι.

• Η Αριστερά, όμως, παραδοσιακά εμφανίζει ένα αντιεξουσιαστικό προφίλ…

Η Δημοκρατική Αριστερά δε δηλώνει αδιάφορη για το μέγεθος της κυβερνητικής εξουσίας. Θέλουμε η Αριστερά, με όρους και προϋποθέσεις να μπορεί να επηρεάζει και – γιατί όχι; - κάτω από μία άλλη δυναμική ακόμα και να καθορίζει το μέγεθος της ασκούμενης κυβερνητικής πολικής. Αυτό, όμως, έχει προϋποθέσεις και αναφέρεται στο ενδεχόμενο κυβερνητικών συνεργασιών. Οι κυβερνήσεις συνεργασίας, όμως, για να δικαιολογούνται χρειάζονται προγραμματικές συμφωνίες μεταξύ των δυνάμεων που θα συγκροτήσουν το όποιο σχήμα συνεργασίας, αλλά και τη φερεγγυότητα των προσώπων, που θα υλοποιούν τις συμφωνίες σε ένα καθημερινό δημοκρατικό προοδευτικό αποτέλεσμα προς όφελος της κοινωνίας. Αυτές οι προϋποθέσεις σήμερα απουσιάζουν.

• Η χώρα μοιάζει να παραλύει στην καθημερινότητά της. Παράδειγμα, η δραματική έλλειψη ρευστότητας στην αγορά.

Είναι το στοιχείο που θα οδηγήσει, εάν δεν αντιμετωπιστεί, σε τεράστια αύξηση των «λουκέτων» στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Πρέπει να μειωθεί ο ΦΠΑ και όταν κινηθεί η αγορά αυτό θα λειτουργήσει ευεργετικά, θα έχουμε ανάσχεση της ανεργίας, θα ανασάνουν τα ασφαλιστικά ταμεία και θα έχει έσοδα και το κράτος. Είμαι ανήσυχος γιατί με την ανακεφαλαιωτική διαδικασία των τραπεζών, θα σφίξουν περισσότερο τη στρόφιγγα. Και κάτι ακόμα. Είχα προτείνει και στο Γ. Παπανδρέου και στο σημερινό πρωθυπουργό Λ. Παπαδήμο ότι μας χρειάζεται ένα πενταετές αναπτυξιακό πρόγραμμα της τάξης των 20 – 30 δις ευρώ, με χρήματα από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων σε σύμπραξη με το ΕΣΠΑ. Επίσης, χρειάζεται άμεσος ανακαθορισμός των στόχων του ΕΣΠΑ, έτσι ώστε να μπορέσει η χώρα να δρομολογήσει τα έργα και αν υπάρξει και ανάσχεση της καλπάζουσας ανεργίας.

• Διαδηλώσεις κάθε μέρα στο κέντρο της Αθήνας. Τα σχόλιό σας;

Το δικαίωμα στη διαδήλωση είναι όχι μόνο σεβαστό, αλλά και δημοκρατικά αναγκαίο. Διαδηλώσεις, όμως, που έχουν έναν αποσπασματικό και ευκαιριακό χαρακτήρα, που δεν εντάσσονται στη συγκεκριμένη διεκδίκηση του ευρύτερου λαϊκού και δημοκρατικού κινήματος, πέρα από τα προβλήματα που μπορεί να δημιουργούν στην καθημερινότητα, εγείρουν και συντηρούν και συντηρητικά αντανακλαστικά.

► Νίκος Τσούκαλης : Δήλωση με νόημα 16-12-2011

«Ελπίδα για τη χώρα αποτελεί το στοίχημα της Δημοκρατικής Αριστεράς, που δείχνει σταδιακά να εδραιώνει τη θέση της στο πολιτικό σκηνικό, τουλάχιστον δημοσκοπικά. Η ΔΗΜ.ΑΡ. κερδίζει την εμπιστοσύνη των πολιτών, αλλά η χώρα μας βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού" τόνισε κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου, που έδωσε στο Ηράκλειο, ο βουλευτής Αχαΐας, Νίκος Τσούκαλης, ο οποίος βρίσκεται στην Κρήτη στα πλαίσια διήμερης περιοδείας
«Διατυπώνουμε τη ρεαλιστική πρόταση για την έξοδο από την κρίση, η οποία βρίσκει ανταπόκριση στην κοινωνία, δημοσκοπικά αλλά και στις περιοδείες που κάνουμε ανά την Ελλάδα" - είπε ο κ. Τσούκαλης, υπογραμμίζοντας ότι πρόκειται για τη μοναδική ρεαλιστική πρόταση που έχει κατατεθεί στο λεγόμενο ευρύτερο προοδευτικό χώρο. Η ΔΗΜ.ΑΡ. που αυτό το διάστημα πραγματοποιεί άνοιγμα στην κοινωνία, καλεί τους πολίτες να οικοδομήσουν σχέσεις διαλόγου, ανταλλαγής απόψεων και ανοιχτής πολιτικής επικοινωνίας, ανοίγοντας τις πόρτες του κόμματος σε όλους.
Σε ερώτηση, πάντως, για το αν χωράνε στο κόμμα όλοι όσοι έχουν εκδηλώσει πρόθεση μετακίνησης (με αφετηρία κυρίως το χώρο του ΠΑΣΟΚ) ο βουλευτής Αχαΐας τόνισε με νόημα: "Στην Εκκλησία μπορούν να έρθουν όλοι, στο Ιερό όμως θα μπούνε λίγοι"!

► Νίκος Μπίστης - Γιατί θα στηρίξω την ΔΗΜΑΡ; Γιατί δεν θα είμαι υποψήφιος; 16-12-2011

Γιατί θα στηρίξω την ΔΗΜΑΡ; Γιατί δεν θα είμαι υποψήφιος; ... Γιατί είναι φυσιολογικό να γυρίζω στο σπίτι μου. Γιατί ευτυχώς μετά πολλά χρόνια υπάρχει ένα κόμμα που μπορεί να επανασυνδεθεί με τις καλύτερες παραδόσεις και την στρατηγική της ανανεωτικής αριστεράς. Πιο απλά γιατί υπάρχει ένα κόμμα που δεν είναι μόνο κόμμα της απαραίτητης διαμαρτυρίας αλλά ενδιαφέρεται επίσης και για το πώς θα κυβερνηθεί η χώρα. Μπαίνουμε σε φάση κυβερνήσεων συνεργασίας, τα πολυσυλλεκτικά κόμματα μαμούθ που εξελίχτηκαν σε κόμματα Βαβέλ μάλλον ανήκουν στο παρελθόν. Η σύγκρουση κεντροαριστεράς – κεντροδεξιάς που ορισμένοι έσπευσαν να ενταφιάσουν αναβιώνει στην Ευρώπη. Το ίδιο θα συμβεί και στην χώρα μας. Μια κυβέρνηση Σαμαρά η μια κυβέρνηση ΝΔ -ΛΑΟΣ θα καταρρεύσει πιο γρήγορα και με μεγαλύτερο πάταγο από την κυβέρνηση Παπανδρέου. Ο κόσμος θα αναζητήσει τότε κεντροαριστερή λύση. Το ΠΑΣΟΚ θα καταβάλλει μεγάλο εκλογικό τίμημα για την οικονομική πολιτική του, θα ταλαιπωρηθεί με το θέμα της ηγεσίας αλλά δεν θα εξαερωθεί. Αργά και βασανιστικά είτε σαν ενιαίο ΠΑΣΟΚ είτε δίνοντας τέλος σε μια συγκατοίκηση ασύμβατων απόψεων στο εσωτερικό του θα ανασυγκροτηθεί. Η συγκρότηση του πόλου μιας πολύχρωμης κεντροαριστεράς συσπειρωμένης γύρω από ένα πρόγραμμα με αριστερό πρόσημο προϋποθέτει την παρουσία μιας ισχυρής Δημοκρατικής Αριστεράς.

Γι αυτούς τους λόγους θα την βοηθήσω με όλες μου τις δυνάμεις. Και για να μπορώ να την βοηθήσω απερίσπαστος δεν θα είμαι υποψήφιος στις εκλογές. Προστατεύω έτσι και την επιλογή μου αφαιρώντας από πάνω της κάθε σκιά ιδιοτέλειας. Πολλοί εύλογα θα σκεφτούν ότι τώρα που ανεβαίνουν δημοσκοπικά τα ποσοστά σπεύδουν οι ενδιαφερόμενοι για έδρες. Αυτό είναι κάτι που σε κάθε περίπτωση πρέπει να το αντιμετωπίσει η ΔΗΜΑΡ για να μην βρεθεί αύριο προ δυσάρεστων καταστάσεων. Ένα μικρό κόμμα που ραγδαία αναπτύσσεται είναι φυσιολογικό να αναμετρηθεί με τέτοια προβλήματα και εγώ έχω αποφασίσει να μην συμβάλω στον πονοκέφαλο. Με ενδιαφέρει η πολιτική, ανασαίνω μέσα στην στράτευση   από δεκαέξι χρονών αλλά μπορώ να είμαι πολιτικά χρήσιμος και εκτός Βουλής. Σε τελευταία ανάλυση θα έχω αποκούμπι το protagon και τα άρθρα μου. Και αυτά πολιτική είναι.

► Κοινή ερώτηση του προέδρου της ΔΗΜΑΡ Φώτη Κουβέλη και του ανεξάρτητου βουλευτή Βασίλη Οικονόμου για τις μίζες γερμανικών υποβρυχίων 22 / 12 / 2011

Το Πρωτοδικείο του Μονάχου καταδίκασε σε  ποινή φυλάκισης 2 χρόνων με αναστολή δύο πρώην υψηλόβαθμα στελέχη της Ferrostaal με την κατηγορία της δωροδοκίας αξιωματούχων στην Ελλάδα και την Πορτογαλία για πωλήσεις γερμανικών υποβρυχίων. Εκτός του προστίμου των 36.000 και 18.000 ευρώ αντίστοιχα που τους επιβλήθηκε, η ίδια η εταιρία θα πρέπει να καταβάλει πρόστιμο ύψους 140 εκατομμύρια ευρώ.

Σύμφωνα με την εισαγγελία του Μονάχου,  μεταξύ 2000 – 2007 δαπανήθηκαν συνολικά πάνω από 62 εκατ. ευρώ για μίζες. Προκειμένου να επηρεάσουν την ανάθεση της παραγγελίας «οι κατηγορούμενοι εξυπηρετήθηκαν από διάφορους μεσάζοντες και «συμβούλους», οι οποίοι ήταν εξοικειωμένοι με τις τοπικές συνήθειες και διέθεταν την απαραίτητη πρόσβαση στους αρμόδιους υψηλόβαθμους φορείς αποφάσεων για τις αναθέσεις παραγγελιών», ανέφερε η ανακοίνωση της Εισαγγελίας τον περασμένο Απρίλιο. Συνολικά 36 εκατομμύρια ευρώ έρευσαν στην Ελλάδα για την αγορά γερμανικών υποβρυχίων, δύο εκατομμύρια πήγαν στον τότε πορτογάλο επίτιμο πρόξενο στο Μόναχο.  Τα χρήματα διακινήθηκαν μέσω ενός κυκλώματος μεσαζόντων προς υψηλούς κυβερνητικούς αξιωματούχους. Δεδομένων των ανωτέρω, Ερωτάται ο κ. Υπουργός: 1. Προτίθεται να αξιολογήσει την απόφαση του Γερμανικού Δικαστηρίου ώστε να κινηθούν αντίστοιχες διαδικασίες στην Ελλάδα; Αν ναι, ποιες διαδικασίες προβλέπονται ώστε να αξιοποιηθεί προς όφελος της δικαιοσύνης η ανωτέρω απόφαση; Θα κινήσει τις διαδικασίες το ελληνικό δημόσιο ώστε να αποζημιωθεί και αυτό από την εν λόγω εταιρεία; 2. Σε ποια μέτρα προτίθεται να προβεί ώστε να απαντηθεί το πάγιο αίτημα των Ελλήνων πολιτών για διαφάνεια και απόδοση της δικαιοσύνης στην πολιτική ζωή; 
 

► Ανακοίνωση της Δημοκρατικής Αριστεράς για τις παραιτήσεις των δυο οικονομικών εισαγγελέων 29/12/2011

Η παραίτηση των οικονομικών εισαγγελέων, οι οποίοι είναι τα πρόσωπα που από το Νοέμβριο χειρίζονταν μεγάλες υποθέσεις μη καταβολής ΦΠΑ και χρεών στο Δημόσιο καθώς και κρίσιμες υποθέσεις οικονομικών εγκλημάτων, αναδεικνύει την πολιτική ευθύνη της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, της φοροκλοπής και των οικονομικών εγκλημάτων που ροκανίζουν το δημόσιο συμφέρον και την κοινωνία. Η επιστολή παραίτησής τους αναδεικνύει ζητήματα «απαγορεύσεων και υπαγορεύσεων» κατά την τέλεση του καθήκοντός τους, γεγονός που υποχρεώνει αμέσως την πολιτική ηγεσία του Υπ. Οικονομικών σε εξηγήσεις τόσο για τα καταγγελλόμενα όσο και για τις συνθήκες λειτουργίας του νεοσύστατου θεσμού.

Τα όσα αναφέρουν οι οικονομικοί εισαγγελείς πρέπει άμεσα να ερευνηθούν. Πρέπει να κληθούν και να ενημερώσουν την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής για τα όσα καταγγέλλουν.

► Δήλωση Δ. Χατζησωκράτη για τα τεκμήρια διαβίωσης 29/12/2011

«Η ύπαρξη των τεκμηρίων αποτελούσε πάντα μια δικλείδα σύλληψης της κραυγαλέας φοροδιαφυγής και της αντιμετώπισης της συναλλαγής, μέσα σε ένα σύνολο άδικων και αναποτελεσματικών φορολογικών διατάξεων. Η ΔΗΜΑΡ υποστηρίζει, στην πορεία για εξορθολογισμό και για μια ριζική φορολογική μεταρρύθμιση, και την ύπαρξη τεκμηρίων για αντικειμενικές δαπάνες ώστε να προσεγγίζονται εισοδήματα προς φορολόγηση που αποκρύπτονται». 

 

► Το ημερολόγιο της κρίσης 15-12-2011έως 31-12-2

15-12-2011 S&P: Yποβάθμιση 10 ισπανικών τραπεζών.Στην υποβάθμιση 10 ισπανικών τραπεζών προχώρησε η Standard & Poor's, διατηρώντας τες υπό παρακολούθηση για ενδεχόμενη νέα υποβάθμιση, εν όψει της εξέτασης της αξιολόγησης της ισπανικής οικονομίας.

16-12-11 Υποβάθμισε το Βέλγιο η Moody's.Το αξιόχρεο του Βελγίου υποβάθμισε την Παρασκευή ο οίκος αξιολόγησης Moody's στην βαθμίδα «Aa3» από «Aa1», κάνοντας ταυτόχρονα λόγο περί αρνητικής προοπτικής, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο νέας υποβάθμισης.

16-12-11 Το δρόμο για την περικοπή 150.000 θέσεων εργασίας στο Ελληνικό Δημόσιο έως το 2013, κατόπιν των υποδείξεων της τρόικας.

19-12-2011 Οι δηλώσεις του Στρος Καν. «Μια ριζική λύση στην κρίση χρέους θα πρέπει να βασίζεται στην οικονομική ανάπτυξη, και δεν θα πρέπει να εστιάζουμε υπερβολικά στα μέτρα λιτότητας» πρόσθεσε, εκτιμώντας ότι θα περάσει καιρός προτού η Ευρώπη να ξεπεράσει την κρίση.

22/12/2011 Ιταλία: «Ναι» Γερουσίας στον προϋπολογισμό λιτότητας

28/12/2011 Γαλλία: Έκλεισαν 880 εργοστάσια σε τρία χρόνια

29-12-2011 Με μελανά χρώματα περιγράφει η  Wall Street Journal το μέλλον της Ελλάδας εκτιμώντας πως θα είναι η πρώτη χώρα της Δύσης που θα χρεοκοπήσει. 

29-12-2011 αποσύρουν τις καταθέσεις. Σε 36 δισ. ευρώ ανέρχεται το ύψος των καταθέσεων που έχουν αποσυρθεί από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα από τον Ιανουάριο του 2011.

30-12-2011 Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προειδοποίησε την ελληνική κυβέρνηση ότι η επιδείνωση του οικονομικού κλίματος υποδεικνύει πως το ελληνικό χρέος ίσως δεν είναι πλέον βιώσιμο, ακόμη και με κούρεμα 50%, όπως αναφέρει η εφημερίδα Wall Street Journal.

30-12-2011 Σταθεροποίηση της κατάστασης στην ευρωζώνη εντός 12μήνου προβλέπει ο Σόιμπλε σε συνέντευξή του, αποκλείοντας παράλληλα το ενδεχόμενο διάσπασης της νομισματικής ένωσης.

31-12-2011 Σε εισπρακτικές εταιρίες, ελεγκτικούς οίκους και νομικά γραφεία αναθέτει η κυβέρνηση, κατ' εντολή της τρόικας, την επιχείρηση είσπραξης των ληξιπρόθεσμων χρεών πρός το Δημόσιο.

► Η Δημοκρατική Αριστερά για το θάνατο του Βάτσλαβ Χάβελ 19 / 12 / 2011

Απέναντι στους ολοκληρωτισμούς του 20ού αιώνα, ο Βάτσλαβ Χάβελ τάχθηκε πάντοτε στην πρώτη γραμμή των αγώνων για την ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, σημαδεύοντας με την προσωπικότητά του τις εξελίξεις στην Ευρώπη. Διατήρησε επί τριάντα χρόνια τη φλόγα της ελπίδας για τη χώρα του και τους πολίτες της, αντιστεκόμενος στην καταπίεση. Η Χάρτα 77 προετοίμασε τη Βελούδινη Επανάσταση.  Η άνοιξη για όλους τους ανθρώπους με τη δημοκρατία ως απόλυτη και αδιαπραγμάτευτη αξία είναι το μήνυμα που μας αφήνει ο τελευταίος πρόεδρος της Τσεχοσλοβακίας και πρώτος πρόεδρος της Τσεχίας. Λογοτέχνης, δραματουργός και φιλόσοφος, τις κρίσιμες στιγμές πρόκρινε πάντοτε την πράξη. Είναι μια μεγάλη απώλεια όχι μόνο για τους Τσέχους πολίτες, αλλά για ολόκληρη την Ευρώπη.

► Τι έγραψε ο Ριζοσπάστης για το θάνατο του Χάβελ (χωρίς σχόλιο και …τα σχόλια δικά σας)

"Πέθανε, την Κυριακή το πρωί, σε ηλικία 75 χρόνων, εξαιτίας προβλημάτων στους πνεύμονες, ένας από τους πρωτεργάτες της αντεπανάστασης στην Τσεχοσλοβακία και πρώτος Πρόεδρος της χώρας μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού, Βάτσλαβ Χάβελ. Γεννημένος το 1936 από ιδιαίτερα εύπορη οικογένεια, ο Χάβελ - που υπήρξε θεατρικός συγγραφέας και ποιητής - έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην υπονόμευση του σοσιαλισμού από το 1968, τη λεγόμενη «Ανοιξη της Πράγας», την πρώτη απόπειρα ανατροπής που παρουσιάστηκε με το οπορτουνιστικό προσωπείο του «σοσιαλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο». Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της λεγόμενης «Χάρτας 77», ένα κείμενο που αξιοποιήθηκε από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για την παρέμβαση στο εσωτερικό της χώρας. Από το 1968 έως το 1989 περιόδευσε σε δυτικές χώρες με τη μάσκα του διανοούμενου «αγωνιστή». Μετά την ανατροπή, το Νοέμβρη του 1989, υπήρξε ο πρώτος Πρόεδρος της Τσεχοσλοβακίας, ενώ μετά τη διάσπαση της χώρας, το 1993, παρέμεινε Πρόεδρος της Τσεχίας έως το 2003. Δρομολόγησε την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ το 1999, καθώς και στην Ευρωπαϊκή Ενωση το 2004, με αρνητικές συνέπειες για το λαό και επαινέθηκε από όλες τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για τις ...πολύτιμες υπηρεσίες που τους προσέφερε, καθώς και άλλοι αντεπαναστάτες δήθεν αγωνιστές της ελευθερίας όπως ο Πολωνός Λεχ Βαλέσα."

► Χαιρόμαστε που υπήρξε συμπολίτισσά μας

Ιδιαίτερα γενναιόδωρη παρουσιάστηκε η ηλικιωμένη η οποία έδωσε «ανάσα» ζωής στο Γηροκομείο της Λάρισας που αντιμετώπιζε σημαντικά οικονομικά προβλήματα, καθώς κληροδότησε στο ίδρυμα όλη την περιουσία της. Η κ. Χαρίκλεια Χριστοδούλου – Τράντου, η οποία πέθανε τον περασμένο Μάρτιο σε ηλικία 80 ετών, συνολικά δώρισε 2 εκατομμύρια ευρώ και 30 διαμερίσματα στο ίδρυμα, περιουσία την οποία είχε κληρονομήσει από τον αδερφό και τον ξάδερφό της. 
 

► Πώς επιβιώνει ο καπιταλισμός του ΖΙΓΚΜΟΥΝΤ ΜΠΑΟΥΜΑΝ

Όπως το πρόσφατο χρηματοπιστωτικό τσουνάμι κατέδειξε πέρα από κάθε εύλογη αμφιβολία σε εκατομμύρια πρόσωπα, τα οποία οδηγήθηκαν να πιστέψουν στις χρηματοπιστωτικές αγορές και στις τραπεζικές πρακτικές ως έγκυρες μεθόδους για να επιλύουν με επιτυχία τα προβλήματά τους, ο καπιταλισμός στην καλύτερη των υποθέσεων δημιουργεί προβλήματα, δεν τα επιλύει.

Και αυτό για έναν απλό λόγο: ο καπιταλισμός, όπως και το θεώρημα της μη πληρότητας των συστημάτων των φυσικών αριθμών του Κουρτ Γκέντελ, δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα συνεπής και πλήρης. Αν είναι συνεπής με τις ίδιες του τις αρχές, εμφανίζονται προβλήματα με τα οποία αυτός δεν μπορεί να ασχοληθεί. Αρκεί να σκεφτούμε ότι τα στεγαστικά δάνεια, που διαφημίστηκαν σαν ένα εργαλείο για να αντιμετωπιστούν οι δυσκολίες όσων δεν είχαν κατοικία, στην πραγματικότητα πολλαπλασίασαν τον αριθμό εκείνων που ξαναβρέθηκαν χωρίς κατοικία.

Πολύ πριν ο Γκέντελ διατυπώσει το θεώρημά του, η Ρόζα Λούξεμπουργκ είχε γράψει τη μελέτη της για τη συσσώρευση του κεφαλαίου, στην οποία υποστήριζε ότι ο καπιταλισμός δεν είναι σε θέση να επιβιώσει χωρίς μη καπιταλιστικές οικονομίες. Ο καπιταλισμός μπορεί να αναπτύσσεται μόνον όσο θα υπάρχουν «παρθένες περιοχές», έλεγε, ανοιχτές στην επέκταση και στην εκμετάλλευση.

Σκεφτόταν τις χώρες που έγιναν αποικίες εκείνη την εποχή. Το πρόβλημα είναι ότι, αφότου κατακτηθούν αυτές οι περιοχές, στερούνται την «παρθενικότητά» τους και έτσι εξαντλείται η πηγή από την οποία τρέφεται ο ίδιος ο καπιταλισμός.

Ο καπιταλισμός, για να το πούμε ειλικρινά, είναι ουσιαστικά ένα παρασιτικό σύστημα. Μπορεί να ευημερεί μόνον όταν βρίσκει έναν οργανισμό, τον οποίο δεν έχει ακόμη εκμεταλλευτεί, και από τον οποίο τροφοδοτείται, αλλά (ιδού το παράδοξο) δεν μπορεί να το κάνει χωρίς με αυτόν τον τρόπο να βλάψει τον οργανισμό που τον φιλοξενεί και, αργά ή γρήγορα, να υπονομεύσει τις ίδιες τις προϋποθέσεις της ευημερίας του ή ακόμη και της επιβίωσής του.

Σήμερα, έναν αιώνα μετά από αυτή τη διάγνωση, γνωρίζουμε με ακόμη μεγαλύτερη βεβαιότητα ότι η δύναμη του καπιταλισμού έγκειται στη σαγηνευτική ευρηματικότητα με την οποία αναζητάει και βρίσκει νέα είδη ξενιστών, κάθε φορά που τα προηγούμενα εκμεταλλευόμενα είδη γίνονται πιο σπάνια ή χάνονται εντελώς. Τώρα γνωρίζουμε και την ταχύτητα με την οποία αναπροσαρμόζεται στις ιδιαιτερότητες των νέων εδαφών στα οποία βόσκει. Στο τεύχος Νοεμβρίου του 2008 της περιοδικής επιθεώρησης New York Review of Books ο Τζορτζ Σόρος, με το άρθρο του «The crisis and what to do about it», εξήγησε τη σειρά των καπιταλιστικών πρωτοβουλιών ως μια διαδοχή από φούσκες που μεγαλώνουν κατά κανόνα πολύ πέρα από τις δυνατότητές τους και που σκάνε αμέσως μόλις φτάνουν το σημείο της μέγιστης αντίστασης. Η τωρινή πιστωτική στενότητα δεν αναγγέλλει επομένως το τέλος του καπιταλισμού, αλλά μόνον την εξάντληση ενός από τα εδάφη στα οποία αυτός έβοσκε. Η αναζήτηση του προσεχούς βοσκοτοπιού άρχισε αμέσως. Και ακριβώς όπως στο παρελθόν το καπιταλιστικό κράτος διαλαλούσε τα κατορθώματά του μέσα από την υποχρεωτική κινητοποίηση δημόσιων πόρων, θα αναζητηθούν νέες παρθένες περιοχές και θα γίνουν προσπάθειες να τις ανοίξουν με το καλό ή με το ζόρι, μέχρις ότου και οι δικές τους δυνατότητες, με τη σειρά τους, θα εξαντληθούν.

Οπως πάντα, και όπως μάθαμε στον εικοστό αιώνα από μια μακρά σειρά μαθηματικών ανακαλύψεων, από τον Ανρί Πουανκαρέ ώς τον Εντουαρντ Λόρεντς, η πιο μικρή απόκλιση μπορεί να μας ρίξει στην άβυσσο και να μας οδηγήσει στην καταστροφή, έτσι όπως και το πιο μικρό βήμα προς τα μπρος μπορεί να εξαπολύσει μια καταιγίδα και να καταλήξει να προκαλέσει έναν κατακλυσμό. Και αυτό γιατί οι αναγγελίες της ανακάλυψης νησιών που δεν καταγράφονται ούτε στους γεωγραφικούς χάρτες, προσελκύουν συνήθως πλήθη τυχοδιωκτών μεγαλύτερα και από τις ίδιες τις διαστάσεις των παρθένων περιοχών – πλήθη που μέσα σε μια στιγμή θα χρειαστεί να μπορέσουν να τρέξουν γρήγορα στις βάρκες τους, για να απομακρυνθούν από μιαν επικείμενη καταστροφή, με την ελπίδα ότι αυτές οι βάρκες θα είναι ακόμη άθικτες και ασφαλείς. Το ερώτημα που τίθεται είναι επομένως σε ποιο σημείο θα εξαντληθεί ο κατάλογος των περιοχών που μπορούν να αναγορευτούν, με μια δεύτερη διαδικασία, παρθένες και πότε οι (φρενιτιώδεις και επινοητικές) εξερευνήσεις θα πάψουν να προσφέρουν κάποια προσωρινή ανακωχή.

Η εισαγωγή των πιστωτικών καρτών και του εύκολου δανεισμού για την απόκτηση κατοικίας είχαν προαναγγείλει αυτό που θα συνέβαινε. Το συμβόλαιο του δανείου έπρεπε να μετατραπεί σε ένα παράγωγο, που επέτρεπε σε αυτόν που δάνειζε να αντλεί διαρκώς κέρδος. Δεν μπορείτε να πληρώσετε τις δόσεις του δανείου σας; Μην ανησυχείτε. Διαφορετικά από εκείνα τα λίγο κακά παλιομοδίτικα άτομα, που ανυπομονούσαν να εισπράξουν τις δόσεις μέσα σε προκαθορισμένες προθεσμίες, εμείς οι μοντέρνοι δανειστές δεν θέλουμε πίσω τα λεφτά μας. Αντίθετα μάλιστα προσφερόμαστε να σας δανείσουμε και άλλα λεφτά, για να πληρώσετε τα χρέη σας και όχι μόνον, αλλά ακόμη και για να έχετε περισσότερα μετρητά. Πράγματι, αυτό που κανείς δεν δήλωνε, αφήνοντας στις βαθιές και σκοτεινές προαισθήσεις των οφειλετών το καθήκον να αντιληφθούν την αλήθεια, είναι το ότι οι τράπεζες που δανείζουν στην πραγματικότητα δεν θέλουν οι οφειλέτες τους να εξοφλούν τις υποχρεώσεις τους. Αν οι οφειλέτες πλήρωναν όσα δανείστηκαν δεν θα υπήρχε πλέον χρέος, ενώ είναι ακριβώς τα χρέη τους (τον τόκο που πληρώνεται μηνιαία) εκείνα που οι δανειστές αποφάσισαν να μετατρέψουν σε κύρια πληγή του διαρκούς τους κέρδους.

Οι πελάτες που επιστρέφουν με επιμέλεια τα χρήματα που έχουν δανειστεί είναι ο εφιάλτης αυτών που χορηγούν δάνεια. Και αυτό γιατί τα κέρδη των μετόχων των τραπεζών βασίζονται κυρίως στη συνεχή «εξυπηρέτηση» των χρεών παρά στην έγκαιρη εξόφλησή τους. Σε ό,τι αφορά αυτούς τους μετόχους, ο ιδεώδης υποψήφιος για δανεισμό είναι εκείνος που δεν θα εξοφλήσει ποτέ το ποσό που δανείστηκε. Τα πρόσωπα που έχουν λογαριασμούς με αποταμιεύσεις, αλλά δεν έχουν χρέη, είναι επομένως οι «παρθένες περιοχές» του σήμερα (του χθες), που επιτρέπουν μιαν εκμετάλλευση. Από τη στιγμή που θα οδηγηθούν να αρχίσουν να καλλιεργούνται, δεν θα ‘πρεπε ποτέ να τους παραχωρηθεί η δυνατότητα να αρνηθούν και να ξαναγίνουν ακαλλιέργητα εδάφη. Ετσι μια από τις πιο σημαντικές βρετανικές εταιρείες που δίνουν πιστωτικές κάρτες προκάλεσε πρόσφατα την αγανάκτηση της κοινής γνώμης, όταν αρνήθηκε να παραχωρήσει ξανά πιστωτικές κάρτες στους πελάτες που κάθε μήνα εξοφλούσαν τα χρέη τους.

Ιδού όμως κάποιο παράδειγμα της καταστροφικής επίπτωσης αυτής της στρατηγικής: σε μια βρετανική εφημερίδα δημοσιεύτηκε η ιστορία ενός πενηντάχρονου, ο οποίος είχε χρεωθεί 58 χιλιάδες λίρες από 14 τράπεζες. Αυτός ο κύριος δεν κατόρθωνε να πληρώνει τους τόκους του χρέους του. Λυπούμενος εκ των υστέρων για τη βλακεία που τον έσπρωξε σε αυτή την απαράδεκτη κατάσταση, αυτός στράφηκε εναντίον εκείνων που του είχαν χορηγήσει τα δάνεια. Σύμφωνα με όσα είπε, όποιος χορηγεί δάνεια είναι «εν μέρει» υπεύθυνος και κατακριτέος, επειδή επιτρέπει στους ανθρώπους να χρεώνονται με απίστευτη ευκολία. Σε μιαν άλλη μακρινή χώρα, στο Κουίνσλαντ της Αυστραλίας, μια νέα που είναι σήμερα 23 ετών και ονομάζεται Σιόμπχαν Χίλεϊ, πριν από μερικά χρόνια απέκτησε την πρώτη πιστωτική της κάρτα. Τελικά -έτσι δήλωσε- ήταν ελεύθερη να διαχειρίζεται μόνη της τα οικονομικά της. Λίγο καιρό μετά, η νεαρή ζήτησε και απέκτησε μια δεύτερη πιστωτική κάρτα, για να αντιμετωπίσει τους τόκους και τα χρέη που είχαν συσσωρευτεί από την πρώτη. Αφού πέρασε λίγος ακόμη χρόνος, ανακάλυψε ότι η δεύτερη πιστωτική κάρτα δεν αρκούσε για να καλύπτει τους τόκους από τα χρέη της πρώτης. Απευθύνθηκε επομένως σε μια τράπεζα, για να αποκτήσει ένα δάνειο αναγκαίο για να εξοφλήσει τα ανοίγματα και από τις δύο κάρτες. Με δυο λόγια, οι τράπεζες κατόρθωσαν να αποκτήσουν αυτό που ήθελαν: μια παρθένα γη, που την κατέκτησαν και την εκμεταλλεύονται.

Οπως και σε όλες τις προηγούμενες μεταβολές του καπιταλισμού, έτσι και αυτή τη φορά το κράτος βοήθησε στη δημιουργία αυτών των νέων εδαφών. Με βάση μια πρωτοβουλία του προέδρου Κλίντον, έγινε η εισαγωγή στις Ηνωμένες Πολιτείες των στεγαστικών δανείων, που προωθούσε η κυβέρνηση για να προσφέρει εύκολες πιστώσεις για την απόκτηση κατοικίας σε πρόσωπα που δεν είχαν τα μέσα για να εξοφλούν τα δάνειά τους και συνεπώς για να μετατρέψει σε οφειλέτες εκείνα τα τμήματα του πληθυσμού που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχαν ενταχθεί στο κύκλωμα της εκμετάλλευσης μέσω του πιστωτικού συστήματος. Ακριβώς όμως όπως η εξαφάνιση ανθρώπων που περιφέρονται ξυπόλητοι προκαλεί ανησυχία στην υποδηματοβιομηχανία, έτσι και η εξαφάνιση προσώπων που δεν είναι χρεωμένα επιτρέπει να προβλέψουμε την καταστροφή για τη βιομηχανία των δανείων.

Για άλλη μια φορά ο καπιταλισμός πλησιάζει σε μια μη ηθελημένη αυτοκτονία, δρώντας έτσι ώστε να εξαντλεί τους πόρους των νέων παρθένων περιοχών που εκμεταλλεύεται. Με δυο λόγια, ο καπιταλισμός τέλειωσε; Δεν τον νομίζω. Η είδηση του θανάτου του καπιταλισμού, όπως θα έλεγε ο Μαρκ Τουέιν, είναι τρομερά υπερβολική. Το κράτος έσπευσε να βοηθήσει. Αρκεί να σκεφτούμε τα γιγάντια σχέδια σωτηρίας των τραπεζών που κατάρτισαν οι κυβερνήσεις όλου του κόσμου. Αλλά έχει εισαχθεί και ένα είδος κράτους πρόνοιας για τους πλουσιότερους. Για να αναφέρουμε ένα μόνο παράδειγμα από την πρόσφατη ειδησεογραφία: τη στιγμή που σταμάτησε ακριβώς στο χείλος της καταστροφής, χάρη στην άφθονη ροή του χρήματος των φορολογουμένων, η τράπεζα TSB Lloyds άρχισε να ασκεί πιέσεις στο δημόσιο ταμείο, για να κατευθύνει μέρος του πακέτου σωτηρίας στους λογαριασμούς των μερισμάτων των μετόχων της. Και παρά την επίσημη αγανάκτηση των εκπροσώπων του κράτους, προχώρησε ατάραχη στην καταβολή μπόνους, εκδηλώνοντας μια τέτοια πλεονεξία και απληστία σαν αυτές που οδήγησαν τις τράπεζες και τους πελάτες τους στην απόλυτη καταστροφή. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό. Σύμφωνα με τον Στίβεν Σλιβίνσκι του Ινστιτούτου Cato, ήδη το 2006 η αμερικανική κυβέρνηση ξόδεψε 92 δισ. δολάρια για να στηρίξει με οικονομική βοήθεια κολοσσούς της βιομηχανίας όπως η Boeing, η Ibm και η General Motors.

Πριν από χρόνια, ο Γιούργκεν Χάμπερμας υποστήριζε ότι το κράτος είναι καπιταλιστικό και υπενθύμιζε ότι η ουσία του καπιταλισμού είναι η ένωση κεφαλαίου και εργατικής δύναμης. Σκοπός αυτής της ένωσης είναι να πραγματοποιεί μιαν εμπορική συναλλαγή: το κράτος αγοράζει την εργατική δύναμη.

Για να γίνει ωστόσο η συναλλαγή πρέπει να ικανοποιούνται δύο προϋποθέσεις: το κεφάλαιο πρέπει να είναι σε θέση να αγοράζει και η εργατική δύναμη πρέπει να μπορεί να αγοραστεί, δηλαδή να γίνεται αρκετά ενδιαφέρουσα και δελεαστική για να αγοραστεί από το κεφάλαιο. Κύριο καθήκον του κράτους είναι επομένως να δράσει έτσι ώστε και οι δυο αυτές προϋποθέσεις να υλοποιηθούν. Γι’ αυτόν τον λόγο το κράτος πρέπει να κάνει δύο πράγματα: πρώτον, να χρηματοδοτήσει το κεφάλαιο στην περίπτωση που δεν διαθέτει την αναγκαία ρευστότητα για την αγορά μιας παραγωγικής και επικερδούς εργατικής δύναμης.

Δεύτερον, να βεβαιωθεί ότι η εργατική δύναμη αξίζει πραγματικά να αγοραστεί, δηλαδή ότι είναι σε θέση να αντέξει τον κόπο της βιομηχανικής παραγωγής, ότι είναι δυνατή και υγιής και ότι είναι κατάλληλα προετοιμασμένη και διαθέτει εκείνες τις εργασιακές γνώσεις και ιδιότητες που είναι αναγκαίες ώστε να απασχοληθεί στον βιομηχανικό τομέα. Ο Χάμπερμας έγραφε αυτά τα πράγματα στον καιρό της μοντέρνας «στέρεης» κοινωνίας των παραγωγών. Σήμερα, στη «ρευστή» κοινωνία, το κράτος είναι καπιταλιστικό στο μέτρο που εγγυάται μια συνεχή πιστωτική διαθεσιμότητα. Εξάλλου, η συνεργασία κράτους και αγοράς είναι κανόνας στον καπιταλισμό. Η σύγκρουση μεταξύ τους, αν ποτέ παρουσιαστεί, είναι αντίθετα η εξαίρεση. Απομένει να δούμε το μέλλον, δηλαδή τις μελλοντικές παρθένες περιοχές. (Μετάφραση Θανάσης Γιαλκέτσης)

►  Έξι κορυφαίες ατάκες της χρονιάς

1. «Τυχαίο; Δεν νομίζω;» η ατάκα της χρονιάς.

2. Αν εφαρμόσουμε όλα όσα συμφωνήσαμε, δεν θα χρειαστούν νέα μέτρα. (Το έλεγαν όλοι μαζί)

3. Δεν έχω να πληρώσω, ας με πάει φυλακή ο Βενιζέλος. (Θόδωρος Πάγκαλος)

4. Αυτό το ΠΑΣΟΚ που με παραπέμπει δεν είναι το κόμμα μου. (Ακης Τσοχατζόπουλος)

5. Χρειαζόμαστε ένα Pasok plus. (Άννα Διαμαντοπούλου)

6.. «Είμαστε το 99%». ( από το κίνημα «Occupy Wall Street»)

7. «Merry Crisis and a Happy New Fear» («Καλή Κρίση και Ευτυχισµένος ο Νέος Φόβος»). γκράφιτι σε τοίχο.

► προτάσεις για βιβλία

Tim Jackson, Ευημερία χωρίς Ανάπτυξη - Τα οικονομικά ενός πλανήτη με πεπερασμένες δυνατότητες. Η παρούσα οικονομική κρίση ανέδειξε τα αδιέξοδα και τις αδυναμίες ενός μοντέλου οικονομικής υπερ-ανάπτυξης που έχει αφήσει τον άνθρωπο και το περιβάλλον έξω από τους στόχους και την προβληματική αυτού του μοντέλου, παρότι στο επίκεντρο των προγραμματικών αρχών του υποτίθεται ότι βρισκόταν η ευημερία όλου του κόσμου.

Χοσέ Κάρλος Σομόθα, Η γυναίκα με το νούμερο 13 (μυθιστόρημα), εκδ. Πατάκη. Ο Σαλομόν Ρούλφο, άνεργος καθηγητής λογοτεχνίας και μεγάλος λάτρης της ποίησης, βασανίζεται κάθε νύχτα από έναν ανησυχητικό και τρομακτικό εφιάλτη. Στα όνειρά του βλέπει ένα άγνωστο σπίτι, ξένα πρόσωπα και μια τριπλή αιματηρή δολοφονία, όπου μια γυναίκα τού ζητά απεγνωσμένα να τη βοηθήσει. Ο Σαλομόν τότε καταφεύγει στον δόκτορα Μπαγιεστέρος, έναν γιατρό που θα τον βοηθήσει να διαλευκάνει το μυστήριο των ονείρων και θα τον συνοδεύσει σε μια περιπέτεια που στην εξέλιξή της θα αποδειχθεί πολύ πιο τρομερή και πιο φρικιαστική από οποιαδήποτε φαντασία

Σεμπάστιαν Μπάρρυ, Η μυστική γραφή (μυθιστόρημα), εκδ. Καστανιώτη. Πρωτότυπο και αξιόλογο το μυθιστόρημα αυτό αλλά μαγευτική και η ποιητική και μεστή γραφή του Ιρλανδού συγγραφέα Σεμπάστιαν Μπάρρυ. Το κεντρικό πρόσωπο είναι μια υπερήλικη γυναίκα, τρόφιμος στην Ψυχιατρική Κλινική του Ροσκόμον και συμπρωταγωνιστής ο ψυχίατρός της, δόκτωρ Γκρεν, κατά πολύ νεότερός της, ο οποίος προσελκύεται από τη μυστηριώδη προσωπικότητα της Ροσίν και δημιουργείται ανάμεσά τους ένας παράξενα μοναδικός δεσμός.

► επισημάνσεις ►επισημάνσεις ►επισημάνσεις ◄επισημάνσεις

*** 15-12-2011 Κάτω τα ταμπού!!! Στο υπουργικό συμβούλιο ο Ρέππας (ο βαρύγδουπος) καμάρωσε ότι το «πολιτικό μήνυμα» της εργασιακής εφεδρείας που συνίσταται στο ότι «δεν είναι ταμπού η απομάκρυνση ή η κατάργηση θέσεων στο Δημόσιο, έχει εκπεμφθεί». Κάτω τα ταμπού λοιπόν!...

Ο ακροδεξιός Βορίδης κατά τη συνέντευξή του στο Βήμα, τάχθηκε, επίσης, εμμέσως υπέρ των απολύσεων στο Δημόσιο, τονίζοντας: «Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 700.000 άνεργοι από τον ιδιωτικό τομέα. Δεν μπορώ να καταλάβω αυτό το ταμπού με το Δημόσιο». Ταμπού κι αυτός.

*** 16-12-2011 Καταδίκη Σιράκ για 28 αργομισθίες υπαλλήλων επί δημαρχίας του στο Παρίσι. Σε δύο ετών φυλάκιση με αναστολή για υποθέσεις αργομισθιών. Ο Σιράκ κρίθηκε ένοχος «υπεξαίρεσης δημόσιου χρήματος», «κατάχρησης εμπιστοσύνης» και «παράνομης οικειοποίησης συμφερόντων», σχετικά με 28 εικονικές θέσεις που χρηματοδοτήθηκαν από το δήμο Παρισιού την εποχή 1990-95, όταν ήταν δήμαρχος και ηγέτης του δεξιού κόμματος RPR. Μην προχωρήσετε σε συγκρίσεις !!!

*** 21-12-2011 Χρυσοχοΐδης ο αντιμνημονιακός: «Έπρεπε να αποφύγουμε το μνημόνιο. Από την στιγμή που μπήκαμε στο μνημόνιο δε διαπραγματευτήκαμε σωστά και βέβαια αποδειχθήκαμε πλήρως ανίκανοι στην διαχείριση των υποχρεώσεων που είχαμε αναλάβε. Έπρεπε να αποφύγουμε το μνημόνιο, να εξασφαλίσουμε το γρήγορο δανεισμό της χώρας για να μην οδηγηθούμε σε αυτού του είδους τις εξελίξεις». Αν δεν κάνω λάθος ήταν ο ίδιος άνθρωπος που προσπαθούσε να μας πείσει για το αντίθετο!..

*** 23-12-2011 Προφυλακιστέος κρίνεται ο Κουτσού (Εφραίμ). Με βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών, ο ηγούμενος της Μονής Βατοπεδίου Εφραίμ, εκ των βασικών κατηγορουμένων στην υπόθεση της ανταλλαγής ακινήτων της Μονής με το ελληνικό δημόσιο.  Για να θυμόμαστε : Στην περιβόητη επιστολή του προς τη Βουλή ο Κ. Καραμανλής είχε δηλώσει ότι «τίποτα σκανδαλώδες δεν υπάρχει στην υπόθεση Βατοπεδίου»!

*** 23-12-2011 Στη Βόρειο Κορέα μοίρασαν φρέσκο ψάρι στους κατοίκους της πρωτεύουσας για το θάνατο του Κιμ. Κι έπεσε πολύ κλάμα μπροστά στις λεκάνες με το ψάρι για το θάνατο του «χιλιοτραγουδισμένου Αυγερινού»…

*** 24-12-2011 Μητσοτάκης υπέρ Εφραίμ. «Μένω κατάπληκτος για την απόφαση που πάρθηκε. Ιδιαίτερα για τη στιγμή που διάλεξαν να την πάρουν.» Τι εννοεί ο δεινόσαυρος; Εντωμεταξύ το ΣΚΑΪ του Αλαφούζου για τρίτη εβδομάδα συνεχίζει την Εφραιμιάδα. Οι δημοσιογράφοι του καναλιού εμπλουτίζουν, σε ποικίλες παραλλαγές, ισχυρισμούς και επιχειρήματα με σταθερή επωδό ότι δεν προέκυψε η παραμικρή ζημιά για το Δημόσιο, άρα ουδέν σκάνδαλο υπάρχει...

*** 24-12-2011 Οι τουρκικές προκλήσεις συνεχίζονται. Προκλητικές ρήψεις πραγματικών πυρών του τουρκικού στόλου πραγματοποιούνται συνεχώς από την Τετάρτη 21.12.2011 και συνεχίζονται σποραδικά μέχρι σήμερα εντός των διεθνών χωρικών υδάτων και μεταξύ του οικοπέδου 12 της Κυπριακής ΑΟΖ και του ισραηλινού κοιτάσματος Λεβιάθαν. Εξ αιτίας αυτής της εξέλιξης, τόσο ο ισραηλινός όσο και ο κυπριακός πολεμικός στόλος έχουν αυξήσει τις δυνάμεις τους στη γύρω περιοχή. Οι ελληνικές αντιδράσεις για το συγκεκριμένο θέμα είναι …εθνικά υπερήφανες.

*** 26-12-2011 Τούρκοι μυστικοί πυρπολούσαν τα ελληνικά δάση. Σε συνέντευξή του στην τουρκική εφημερίδα «Μπίργκουν», ο κ. Γιλμάζ αποκάλυψε ότι από το 1995 έως το 1997 οι μυστικές υπηρεσίες της Τουρκίας επιδίδονταν σε εμπρησμούς στα ελληνικά δάση. Ο υπουργός Εξωτερικών Σταύρος Δήμας σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Τούρκο ομόλογό του, Αχμέτ Νταβούτογλου. Οι ελληνικές αντιδράσεις για το συγκεκριμένο θέμα είναι και πάλι …εθνικά υπερήφανες.

*** 29-112-2011 Εκδήλωση με αίτημα την αποφυλάκιση του Εφραίμ πραγματοποιήθηκε έξω από την πρεσβεία της Ελλάδας στην Λευκωσία.Ο Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος, πνευματικός αδελφός του Εφραίμ, είπε: «Σήμερα ο Χριστός γεννάται στον Κορυδαλλό, όπου ο ηγούμενος Εφραίμ βρίσκεται φυλακισμένος γιατί θέλησε να προασπίσει τα συμφέροντα της Εκκλησίας». Εν τω μεταξύ στο τουίτερ σχολιαζαν: «O Εφραίμ υποβαθμίστηκε πριν λίγο από τον Ιερό Οίκο Fitch, σε ΒΒΒ».

*** 29-12-2011 Παραίτηση των οικονομικών εισαγγελέων «Δεν δεχόμαστε να είμαστε εισαγγελείς υπό απαγόρευση και καθ' υπαγόρευση», τονίζουν στην επιστολή παραίτησής τους οι Γρ. Πεπόνης και Σπ. Μουζακίτης.

*** 30 -12-2011 Μετα οχτώ χρόνια το εφάπαξ (;!).Το Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων -ιδιαίτερα ύστερα από τη μαζική έξοδο εργαζομένων που θέλησαν να αποφύγουν, υποβάλλοντας παραιτήσεις, την εργασιακή εφεδρεία- και όσοι συνταξιοδοτηθούν μέσα στο πρώτο δίμηνο του νέου έτους θα πρέπει να αναμένουν έως και οκτώ χρόνια για να εισπράξουν το (μειωμένο) εφάπαξ. Την πρόβλεψη ανήκει στον γενικό διευθυντή του ΤΠΔΥ Ν. Καλάκο.

► Ένα “φιλολογικό” παραμύθι για τα σημεία της στίξης - και όχι μόνο γι αυτά.

Την περίοδο του Εθνικού διχασμού, ένας επιθεωρητής δημοτικής εκπαίδευσης ανέβαινε μ' ένα μουλάρι σ' ένα ορεινό και δύσβατο χωριό, για να επιθεωρήσει τον εκεί δάσκαλο. Στο δρόμο που επήγαινε συναντά έναν αγωγιάτη και τον ρωτά:

«Δε μου λες, πατριώτη, ο δάσκαλος τι είναι; Βενιζελικός ή βασιλικός;».

«Βενιζελικός», απαντά ο αγωγιάτης. «Α, το γαϊδούρι.» σχολίασε ο επιθεωρητής.

Ο αγωγιάτης όμως ήταν Βενιζελικός και φίλος του δασκάλου και έτρεξε να μεταφέρει στον δάσκαλο τη στιχομυθία.

«Το. και το., δάσκαλε. Σε είπε γαϊδούρι».

Την επομένη μπαίνει ο επιθεωρητής στην τάξη και ρωτά το δάσκαλο ποιο είναι το μάθημα της ημέρας.

«Τα σημεία της στίξεως», απαντά ο δάσκαλος.

"Ας δούμε, λοιπόν, τι ξέρουν τα παιδιά", λέει ο επιθεωρητής.

Ο δάσκαλος σήκωσε ένα μαθητή, τον Σήφη, στον πίνακα και του είπε να γράψει τη φράση:

"Ο επιθεωρητής είπε, (κόμμα), ο δάσκαλος είναι γαϊδούρι (τελεία).

 Αφού, έκπληκτος ο μαθητής, το έγραψε, τον ρωτά ο δάσκαλος:

"Ποιος είναι, παιδί μου, γαϊδούρι;".

"Ο δάσκαλος", ψέλλισε ο μαθητής.

"Και ποιος το είπε;".

"Ο επιθεωρητής, κύριε".

"Ωραία", είπε ο δάσκαλος.

"Σβήσε τώρα το κόμμα και βάλ' το αλλιώς":

Ο επιθεωρητής, (κόμμα), είπε ο δάσκαλος, (κόμμα), είναι γαϊδούρι".

Μόλις τελείωσε ο μαθητής, τον ρωτά ο δάσκαλος: "Ποιος είναι τώρα, παιδί μου, το γαϊδούρι;".

"Ο επιθεωρητής", απαντά δειλά ο μαθητής. "Και ποιος το είπε;" "Ο δάσκαλος", απαντά ο μαθητής.

Οπότε στρέφεται ο δάσκαλος στην τάξη και λέει:

"Είδατε παιδιά τι κάνουν τα κόμματα; Πότε βγάζουν γάιδαρο τον επιθεωρητή και πότε το δάσκαλο"...!

Είπε μονολογώντας ο παππούς, καθισμένος στην πολυθρόνα του μπροστά στη τηλεόραση που ανακοίνωνε και νέες μειώσεις στις συντάξεις: Όταν ήμουν μαθητής, άκουγα κάθε τόσο τη δασκάλα μου να λέει: «Να προσέχετε τα κόμματα! Ένα λάθος κόμμα, μπορεί να σας χαλάσει τελείως τη σύνταξη!» Έπρεπε να περάσουν εξήντα χρόνια για να καταλάβω τι εννοούσε.