Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

Για το αύριο της ελληνικής οικονομίας

Κλιμάκιο της Δημοκρατικής Αριστεράς αποτελούμενο από τους υποψήφιους βουλευτές Στέλιο Γρηγορίου, Γιάννη Φασούλα και Θωμά Ψύρρα επισκέφτηκαν το Οικονομικό Επιμελητήριο και συζήτησαν για την κατάσταση της οικονομίας, τις αναμενόμενες εξελίξεις και παρουσίασαν τις προτάσεις της Δημοκρατικής Αριστεράς για το αύριο της ελληνικής οικονομίας.


Η κρίση είναι ελληνική και ευρωπαϊκή. Αν όμως οι άλλες χώρες της Eυρωζώνης αντιμετωπίζουν πρόβλημα υπερβολικού δανεισμού, η Ελλάδα είναι ο πλέον αδύναμος κρίκος στην αλυσίδα. Η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας μετά την είσοδο στην Ευρωζώνη βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στον εξωτερικό δανεισμό (ενώ προηγουμένως στηριζόταν σημαντικά σε κοινοτικές επιδοτήσεις). Από τη στιγμή που οι αγορές σταμάτησαν να δανείζουν στην Ελλάδα, η ύφεση ήταν αναπόφευκτη. Το Μνημόνιο συνέχισε τη δανειοδότηση της Ελλάδας από τους εταίρους, αλλά δεν δόθηκε χρόνος για απαραίτητες αλλαγές στη δομή της ελληνικής οικονομίας και υπήρξαν σημαντικές καθυστερήσεις στην εφαρμογή των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων, όπως η αναδιοργάνωση των φοροεισπρακτικών μηχανισμών, ο έλεγχος των προμηθειών του Δημοσίου και η ενίσχυση του ανταγωνισμού. Αυτό είχε ως συνέπεια να απαιτούνται περισσότερα μέτρα λιτότητας. Αλλά και οι εταίροι δεν κατανόησαν τα βαθύτερα προβλήματα της οικονομίας μας. Αντί να δώσουν βάρος στην εφαρμογή ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων (όπως και τον απαραίτητο χρόνο για να αποδώσουν αυτές) επέμεναν στη λιτότητα.
Βέβαια αν οι εταίροι σταματήσουν να μας στηρίζουν οικονομικά θα οδηγηθούμε σε βαθύτερη ύφεση, με μεγαλύτερη ανεργία, κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος και σχεδόν σίγουρα η Ελλάδα θα υποχρεωθεί να επιστρέψει στη δραχμή και στη διεθνή αναξιοπιστία. Μια ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα στοιχίσει πολύ στους εταίρους (αν και λαμβάνουν τα μέτρα τους). Όμως δεν θα γίνει αποδεκτό να συνεχίζουμε να λαμβάνουμε υποστήριξη χωρίς αντίστοιχα μέτρα. Εάν δρομολογηθεί διαδικασία εξόδου από το ευρώ, μάλλον αυτή θα ολοκληρωθεί με ενέργεια της ίδιας της Ελλάδας που θα ασφυκτιά από την έλλειψη χρηματοδότησης, και ίσως αυτό θα συνεπάγεται και έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το νέο νόμισμα θα είναι σημαντικά υποτιμημένο (σε σχέση με την «κλειδωμένη» ισοτιμία ευρώ / δραχμής). Οι καταθέσεις θα μετατραπούν υποχρεωτικά σε δραχμές με ό,τι αυτό συνεπάγεται (απώλειες στις αποταμιεύσεις, χαμηλότεροι μισθοί και συντάξεις, πληθωρισμός, μείωση εξαγωγών, αύξηση της ανεργίας, έλλειψη βασικών προϊόντων). Μόνο μικρές ομάδες του πληθυσμού θα ενισχυθούν (όσοι είχαν συσσωρεύσει χρέη προς το Δημόσιο, όσοι απολαμβάνουν μονοπωλιακά προνόμια στις αγορές και επωφελούνται από εμπόδια εισόδου, και όσοι έχουν μεταφέρει την περιουσία τους στο εξωτερικό). Η μεσαία τάξη θα συμπιεστεί περισσότερο και θα υπάρξει μια βαθύτερη οικονομική και κοινωνική πόλωση.
Εκείνο που πρέπει να γίνει συνείδηση από όλους είναι ότι δεν υπάρχει λύση που θα μας επιτρέψει να συνεχίσουμε μέσα στην προστασία της Ευρωζώνης με την αμεριμνησία του παρελθόντος. Η Ελλάδα έχει κάθε συμφέρον να παραμείνει σε μια ενωμένη Ευρωζώνη και να μεταρρυθμίσει την οικονομία της σε μια πορεία πραγματικής σύγκλισης με τις λοιπές ευρωπαϊκές οικονομίες. Η μοναδική λύση στον ορίζοντα είναι οι επικείμενες εκλογές να οδηγήσουν σε κυβέρνηση που θα στηριχθεί ουσιαστικά από σημαντικό εύρος πολιτικών δυνάμεων και θα κινηθεί σε τρεις άξονες.
Πρώτον, να επιβεβαιώσει την αδιαμφισβήτητη θέληση για παραμονή στην Ευρωζώνη.
Δεύτερον, να προωθήσει επειγόντως (εντός εξαμήνου) και να στηρίξει στην πράξη ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις σε τομείς-κλειδιά, όπως το φορολογικό σύστημα, το σύστημα υγείας, την πλήρη μηχανοργάνωση κάθε υπηρεσίας του Δημοσίου ώστε να περιορισθεί η διαφθορά, τη διαφάνεια του συστήματος προμηθειών, τον εξορθολογισμό του συστήματος απονομής δικαιοσύνης και τη διασφάλιση του ανταγωνισμού στις αγορές - αυτές οι κινήσεις όχι μόνο θα βελτιώσουν τη ζωή των πολιτών, αλλά θα στείλουν ένα σαφές σήμα βούλησης πραγματικής αλλαγής.
Τρίτον, σε συνεργασία με τους εταίρους, να επαναδιατυπώσει σημαντικές πτυχές της δανειακής σύμβασης προς την κατεύθυνση της ταχύτερης τόνωσης των επενδύσεων, της ανάπτυξης και της μείωσης της ανεργίας.
Μια κυβέρνηση με διακομματική στήριξη, αλλά και σαφώς προοδευτική και μεταρρυθμιστική εντολή θα έχει σημαντικές προοπτικές επιτυχίας απλώς και μόνο από τη φύση της. Μια τέτοια λύση θα επαναφέρει το κλίμα εμπιστοσύνης των εταίρων προς την Ελλάδα και θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για περαιτέρω διαγραφή του υφισταμένου χρέους (που είναι πλέον κατά κύριο λόγο διακρατικό). Μια διαπραγμάτευση για τη μείωση του χρέους θα πρέπει να γίνει τα επόμενα χρόνια, καθώς το χρέος παραμένει υψηλό: παρά τα χαμηλά επιτόκια, τα τοκοχρεωλύσια ανέρχονται στο 6% του ΑΕΠ, ένα δυσβάστακτο βάρος που μπορεί να υπονομεύσει τη μεταρρυθμιστική δυναμική.
Συγχρόνως οι αλλαγές που συντελούνται στην ευρωζώνη -καθώς εδραιώνεται η αντίληψη ότι η λιτότητα δεν αποτελεί λύση- δίνουν ελπίδες για χαλάρωση της νομισματικής και της δημοσιονομικής πολιτικής.
Η ελληνική κοινωνία πρέπει να μετασχηματισθεί ουσιαστικά αν πρόκειται να πλησιάσει τον τρόπο λειτουργίας των εταίρων όπου η λειτουργία των θεσμών είναι πιο εύρυθμη και το επίπεδο ζωής ανώτερο. Προς το παρόν, όμως, παρουσιάζει την εικόνα χώρας που δεν μπορεί ή δεν θέλει να αλλάξει.
Ίσως τώρα που είμαστε στο χείλος του γκρεμού, μπορεί να υπάρξει η ευκαιρία να δημιουργήσουμε ένα αξιόπιστο σχέδιο απελευθέρωσης του σημαντικού παραγωγικού δυναμικού της χώρας. Γι' αυτό και η Δημοκρατική Αριστερά στοχεύει στην απαγκίστρωση από πλευρές του μνημονίου χρησιμοποιώντας ως εργαλείο την ανάπτυξη της χώρας και της κοινωνίας.

Οι υποψήφιοι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ στο Οικονομικό Επιμελητήριο


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου