Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ τχ 15





ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ  ΔΕΛΤΙΟ
ΤΗΣ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ
                   (τχ 15    15/2/2012 - 29/2/2012)
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ - Λάρισα  Κουμουνδούρου 11 -  τηλ. 2410 533 584  - demarlarissa@gmail.com

►  Ο φιλόσοφος προσπαθεί να καταλάβει τον κόσμο, 
       ο ποιητής δημιουργεί τον δικό του.
       Ο άνεργος όμως τον στερείται εξ ορισμού.                           
                                                                                                      (Γιώργος Γραμματικάκης)


 

Διλήμματα
Το δίλημμα «μνημόνιο ή χρεοκοπία» είναι υπαρκτό.
Το ίδιο υπαρκτό είναι, ωστόσο, και το δίλημμα «κοινωνική συνοχή ή κοινωνική διάλυση», το οποίο καθιστούν εξαιρετικά επίκαιρο τα εφιαλτικά στοιχεία για την ανεργία.
Ανάμεσα σ' αυτά τα δύο διλήμματα -το δίλημμα της οικονομίας και το δίλημμα της κοινωνίας- κάποιοι, επιτέλους, θα πρέπει να ρίξουν γέφυρες, δίνοντας περιεχόμενο στις “δεήσεις” για ανάπτυξη και στις “ευχές” για αναθέρμανση.
Γιατί έως τώρα η λύση Παπαδήμου (στην οποία κάποιοι αφελώς ήταν έτοιμοι να πιστέψουν) αποδεικνύεται φούσκα.


   Από την ομιλία του Φώτη Κουβέλη: Γιατί καταψηφίζουμε τη δανειακή σύμβαση;

Πριν από 3 μήνες, από το βήμα αυτό, αρνούμενος ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, είχα, υπογραμμίσει ότι: δεν θα περιοριστούμε στους εξαιρετικά δύσκολους μήνες που έρχονται για τη χώρα στο «όχι». Θα είμαστε εδώ με συγκεκριμένες, συστηματικές, επίμονες προσπάθειες, προτάσεις και διεκδικήσεις, να συνεισφέρουμε προκειμένου να προωθηθούν εκείνες οι πολιτικές που είναι δυνατόν να στηρίζουν την ελληνική κοινωνία και να οδηγούν τη χώρα σε πορεία διεξόδου. Και όλα αυτά πάντοτε με την επισήμανση ότι αποτελεί σταθερό στόχο μας η παραμονή της χώρας, η παραμονή της Ελλάδας στην Ευρώπη. Εμείς δεν είμαστε εισηγητές της αναχώρησης της χώρας από την Ε.Ε. Εκεί, σ’ αυτό το υπό διαμόρφωση πολιτικό ολοκλήρωμα, πρέπει να δίνουμε συστηματικά τη μάχη προόδου της ελληνικής κοινωνίας και της χώρας.
Αυτή τη γραμμή πλεύσης ακολουθήσαμε και ακολουθούμε απαρέγκλιτα.
Θα ήθελα επιπλέον να υπογραμμίσω ότι εμείς ως ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, τόσο για την συμφωνία της 21ης Ιουλίου όσο και για τη Συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου, εκτιμήσαμε ότι «εξυπηρετεί ως ένα βαθμό τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους», υπογραμμίζοντας πεδία όπου παρουσιάζονταν κενά, αρνητικές εξελίξεις και επικίνδυνες επιπτώσεις. Και τονίζαμε ότι, όταν έχουν επιβληθεί και επιβάλλονται επώδυνα μέτρα για τον ελληνικό λαό, κόστους πολλών δις ευρώ, θα ήταν μέγα λάθος να μην διεκδικηθεί να επωφεληθούμε από τις όποιες δανειακές ανάσες της 27ης Οκτωβρίου και από το κούρεμα του χρέους.
Δεν παύαμε, όμως, ταυτόχρονα να τονίζουμε ότι λύση ουσιαστική και στέρεη της κρίσης χρέους, χωρίς να χρειάζεται κάθε τρεις και λίγο να επανερχόμαστε σε νέες αιτήσεις για δάνεια και νέα μνημόνια, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά συνολικά για την Ευρωζώνη, δεν αποτελούν οι εμβαλωματικές και πυροσβεστικές προσπάθειες: Τώρα για την Ελλάδα, μετά για Ιρλανδία, και Πορτογαλία, και ούτω καθεξής, αναμένοντας την επόμενη χώρα που θα προκύψει.
Η πρότασή μας, που υποστηρίζεται και από άλλες αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις στην ΕΕ, καθώς και από τα Ευρωπαϊκά Συνδικάτα, συνίσταται στη δημιουργία ενός μηχανισμού κοινής διαχείρισης του χρέους, με τη μεταφορά μέρους (το 60%) του ελληνικού χρέους και των άλλων χωρών- μελών της Ευρωζώνης, στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που θα αναλάβει την αποπληρωμή του με παράλληλη έκδοση ευρωομολόγων, τα οποία θα αποπληρώνουν σε βάθος χρόνου και με χαμηλό επιτόκιο τα κράτη- μέλη. Την παράλληλη ενεργοποίηση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων για την έκδοση αναπτυξιακών ευρωομολόγων για τη χρηματοδότηση ενός ευρωπαϊκού σχεδίου επενδύσεων στις υποδομές, στις νέες τεχνολογίες και στην οικοανάπτυξη, με στόχο την προώθηση της οικονομικής ανάκαμψης και της απασχόλησης.
Αυτή η συνολική ευρωπαϊκή λύση ακόμη δεν έχει επιλεγεί. Σήμερα μπροστά μας έχουμε ένα πακέτο: Το σύστημα ανταλλαγής των ομολόγων, ένα νέο δάνειο, μια σειρά από τα πλέον βάναυσα και επώδυνα μέτρα, που έρχονται να προστεθούν σε σωρεία άλλων, που έχουν ληφθεί ήδη ως αναπόσπαστα στοιχεία συνοδευτικά των προηγούμενων Μνημονίων. Και όλα αυτά συνοδεύονται με τους πλέον δραματικούς τόνους, σε διαγγέλματα και ομιλίες: «η τα ψηφίζετε ή στη χρεοκοπία και στη δραχμή»… Και έπονται οι περιγραφές για τη ζοφερή πραγματικότητα μιας επιστροφής στη δραχμή. Αντί όμως για τις τόσο αναλυτικές περιγραφές των αρνητικών για την επιστροφή στη δραχμή, που βεβαίως πολλές δεν απέχουν από την αλήθεια, μου είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να εξηγήσω γιατί δεν αναλύετε και δεν παρουσιάζετε, κύριοι της κυβέρνησης, την ίδια την υπόθεση της ανταλλαγής ομολόγων, τους όρους και, πολύ περισσότερο, τα ίδια τα συνοδευτικά μέτρα;
Θα είναι βιώσιμο το χρέος από εδώ και πέρα; Πάμπολλες εκθέσεις, ακόμα και μερικές του ΔΝΤ, λέγουν ότι όχι!
Η χώρα θα μπορεί να αντιμετωπίσει και να εξαλείψει το έλλειμμα ώστε να έχει πρωτογενή πλεονάσματα;
Χωρίς ιδιαίτερα κεφάλαια και χρηματοδότηση για την ανάπτυξη πώς θα μπορέσουμε να αυξήσουμε τα έσοδα, σε μια χώρα που βρίσκεται 5 χρόνια σε ύφεση και που βαδίζει στον έκτο χρόνο ;
Τα ασφαλιστικά ταμεία, χάνοντας τα13 δις από το κούρεμα, πώς ακριβώς θα τα αναπληρώσουν;
Η ακραία επέμβαση και στον ιδιωτικό τομέα, στους μισθούς, σε τι ακριβώς θα δώσει ώθηση; Στο χιλιοειπωμένο και απολύτως αμφισβητούμενο πεδίο της ανταγωνιστικότητας; Μα αφού οι μισθοί αποτελούν σήμερα, στις αναπτυγμένες οικονομίες ζήτημα χαμηλότατης προτεραιότητας και επηρεασμού της!
Κύριοι της κυβέρνησης, μη μας καλείτε να ψηφίσουμε ΥΠΕΡ της κατάληξης των διαπραγματεύσεών σας, όταν εμείς σταθερά επί δύο χρόνια προτείναμε διαφορετικές προσεγγίσεις, επιλογές και μέτρα. Πολύ περισσότερο όταν με το πακέτο αυτό που προτείνετε εμείς διαφωνούμε. Διαφωνούμε γιατί δεν δίνει βιώσιμη λύση και σταθερή πορεία ανάπτυξης καθώς και γιατί τα μέτρα που παίρνετε, πέρα από ότι είναι πρωτοφανούς αναλγησίας, είναι και αναποτελεσματικά και θα βαθύνουν περαιτέρω την ύφεση, καταδικάζοντας όχι μόνο τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους και τους ανέργους, αλλά και διαλύοντας και εξαφανίζοντας τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τα μικρομεσαία στρώματα.
Κύριοι της κυβέρνησης η συμφωνία σας με την τρόικα, συνιστά μια χωρίς προηγούμενο επίθεση στους μισθούς και τα επιδόματα ανεργίας, στις συντάξεις, στο δικαίωμα της απασχόλησης, στις εργασιακές σχέσεις και στις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Ενδίδοντας στις ιδεολογικές εμμονές του ΔΝΤ και της τρόικας και καταργώντας ουσιαστικά τη συλλογική αυτονομία διαπράττετε έγκλημα. Τι δικαιικό σύστημα θα διαθέτει η χώρα στο χώρο της εργασίας;
Αλλά και με αυτές τις πρωτοφανείς θυσίες, κανένας από τους ονομαστικούς στόχους για το δημόσιο έλλειμμα και την ανάπτυξη δεν θα επιτευχθεί.
Εμείς θεωρούμε και μετά τις αποφάσεις της 27ης Οκτωβρίου για να καταφέρει η χώρα να βγει εκ νέου στις αγορές, επιβάλλεται να αλλάξει το δανειακό πλαίσιο χρηματοδότησης από τους εταίρους μας, τη μοναδική πηγή νέου δανεισμού. Και αυτό πρέπει να γίνει και ως προς το συνολικό ποσό και ως προς την δομή του και ως προς το χρόνο υλοποίησης της συμφωνίας.
Συγκεκριμένα εμείς, ως ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, υποστηρίζουμε ότι απαιτούνται:
1) Επιμήκυνση εξαρχής της συμφωνίας κατά πέντε έτη και κατανομή των στόχων στην δεκαπενταετία αντί της δεκαετίας. Αύξηση του δανείου κατά 30 δις ώστε να συνεχίσει η χρηματοδότηση του ελλείμματος από τους εταίρους –δανειστές και να αντιμετωπιστούν οι ζημιές από το PSI στα ασφαλιστικά ταμεία. Εξ αυτών των 30 δις θα πρέπει να διατεθούν τα 15 δις με εξόφληση σε τριάντα χρόνια με ρυθμό 5, 4, 3, 2, 1 (ανά έτος στα πέντε πρώτα χρόνια) ως ασφαλιστική δικλείδα για την επίτευξη των στόχων του προϋπολογισμού, αποκλειστικά στο μέρος των εσόδων. Τα δε υπόλοιπα 15 δις, με τους ίδιους όρους για ανακεφαλαίωση των ασφαλιστικών ταμείων από τη ζημιά που θα υποστούν από το κούρεμα.
2) Αυτόματη επιμήκυνση της συμφωνίας- στα πρώτα τρία χρόνια- και μετάθεσης των στόχων κατά ένα έτος για κάθε έτος για το οποίο δεν επιτυγχάνεται, εξαιτίας της υφεσιακής επίδρασης των μέτρων, ο στόχος για αύξηση του ΑΕΠ.
3) Συμμετοχή στο κούρεμα και των ομολόγων που κατέχουν η ΕΚΤ και οι Κεντρικές Τράπεζες.
4) Ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών μέσω κοινών μετοχών.
Σε μια τέτοια κατεύθυνση θα διεκδικούσαμε μια επαναδιαπραγμάτευση και του PSI και των όρων και προπάντων των βάναυσων συνοδευτικών μέτρων σε βάρος της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.
Σήμερα πρέπει να υψώσουμε τη φωνή μας ενάντια στις αποκρουστικές πολιτικές της νεοφιλελεύθερης Ευρώπης της ύφεσης, της ανεργίας, των εκβιασμών και της τιμωρίας. Οι πολιτικές αυτές δεν εξυγιαίνουν αλλά διαλύουν τον τόπο μας και την ΕΕ.
Τον 21ο αιώνα, διέξοδος δεν υπάρχει στην εθνική αναδίπλωση. Η πάλη μας για τις αξίες και τις αρχές μας, για μια δικαιότερη κοινωνία, δεν έχει καμία πιθανότητα ευόδωσης χωρίς την ΕΕ. Μέσα στην ΕΕ, στην Ευρωζώνη και το Ευρώ συνεπώς, κατά των Μέρκελ και Σαρκοζί και με τους αντιπάλους τους. Κανείς δεν έχει ούτε το δικαίωμα ούτε και τη δυνατότητα να μας βγάλει από αυτήν.
Είναι ανάγκη να αποκρούσουμε το κλίμα πανικού που καλλιεργείται. Δεν θέλουμε να φύγουμε από το ευρώ και το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα φύγουμε, ακριβώς επειδή εκτός από τους Έλληνες και άλλοι πολλοί –οι περισσότεροι- δεν θέλουν να φύγουμε, για πολιτικούς και οικονομικούς λόγους. Αυτό δε σημαίνει πως ό,τι και να κάνουμε δεν θα φύγουμε, σημαίνει όμως ότι δεν πρέπει και να δεχόμαστε τα πάντα.
Ο αγώνας ενάντια στην πολιτική των μνημονίων, σε Ελλάδα και Ευρώπη, είναι μακρόχρονος, όχι στιγμιαίος. Όσες υπογραφές και αν μπουν σήμερα με το πιστόλι στον κρόταφο κάτω από ανεδαφικές και απαράδεκτες συμφωνίες, η ζωή θα τις ακυρώσει, όπως συνέβη εν πολλοίς και μέχρι σήμερα.
Οφείλουμε να παλέψουμε αποφασιστικά, ενάντια στην παραπέρα εξαθλίωση του λαού μας και τη διάλυση της κοινωνίας μας.
Αυτό που καθίσταται φανερό πλέον είναι ότι απαιτείται άμεσα, μέσα από τις εκλογές, μια νέα πολιτική διεύθυνση της χώρας για αξιόπιστη και μαχητική διαπραγμάτευση, για δίκαιη κατανομή των θυσιών, για να σηκώσει κεφάλι η κοινωνία.
Είναι απίστευτο, και απαράδεκτο,  ότι αυτοί, οι υπεύθυνοι καταστροφής της χώρας και της ανευθυνότητας, μας ζητούν να γίνουμε συνυπεύθυνοι μαζί τους σήμερα.

►  Θωμάς Ψύρρας :         Διλήμματα και απαντήσεις                           14-2-2012

Ο φίλος μου ο Αχιλλέας ήταν στο καφέ  πιεστικός: 'πές μου αν ήσασταν εσείς τι θα κάνατε “τώρα”;'  Αναφερόταν στην καταψήφιση του μνημονίου από τη ΔΗΜΑΡ. Και επέμενε στο “τώρα”. -“Δηλαδή αν είσασταν εσείς στα πράματα θα μας πηγαίνατε στη χρεωκοπία;”
Είναι απίστευτο με πόση ευκολία εμπεδώνεται στην ελληνική κοινωνία - κι αυτό οφείλεται σε ένα μεγάλο βαθμό στα ΜΜΕ- το δίλημμα της συγκυρίας : “Ψηφίζετε το μνημόνιο τώρα ή χρεοκοπούμε τώρα”.
Όλη η ουσία του διλήμματος εντοπίζεται στο “τώρα”.
Ας το παραφράσω λοιπόν. Διότι πριν τεθεί αυτό το “τώρα”, υπήρξαν κι άλλα “τώρα” που, επειδή πέρασαν, μοιάζουμε να τα ξεχνάμε και να επιμένουμε στο τελευταίο επειδή αυτό “τσούζει”.
Τουλάχιστον από δύο χρόνια πριν, αυτοί οι οποίοι δημιούργησαν το πρόβλημα και εξακοντίζουν “τώρα” το δίλημμα  αποδεικνύονται ανίκανοι να λάβουν στοιχειώδεις αποφάσεις και να υλοποιήσουν βασικά μέτρα π.χ. λαθρεμπόριο καυσίμων (βλέπε ματαιωμένο σύστημα Ήφαιστος), φοροδιαφυγή (που βρίσκεται η “φοροκάρτα”;), αδυναμία να λειτουργήσει η Ενιαία Αρχή Πληροφορικών Συστημάτων (εγκατέλειψε ο Σπινέλης και άλλοι), αδυναμία να ανοίξουν κλειστά επαγγέλματα, αδυναμία του κράτους να πάρει πίσω τα κλεμμένα και να φορολογήσει όσους τα έβγαλαν έξω, αδυναμία να  απορροφήσει τα κονδύλια του ΕΣΠΑ, αδυναμία να δημιουργήσει ενιαίο μισθολόγιο (ενιαίο = ένα , κι όχι τρία τέσσερα).... Προσοχή! επισημαίνω μόνο όσα ματαιωμένα οι ίδιοι έλεγαν αλλά δεν έπρατταν...
Γιατί θα μπορούσε κάποιος να παραθέσει και ένα μακρύ κατάλογο από ενέργειες και δράσεις που θα γέμιζαν ταμεία και δεν θα μας έφερναν σ' αυτό τούτο το “τώρα”. Ας μην κάνω κόπο γιατί θα μπορούσα να μιλήσω από τη φορολόγηση της εκκλησίας, τον έλεγχο του μαύρου χρήματος στο ποδόσφαιρο, τα λογής βατοπέδια, τη μείωση των αμυντικών δαπανών, έως και το εσωτερικό δάνειο...
Αλλά αυτοί που “τώρα” θέτουν το δίλημμα δεν έκαναν τίποτε ως “τώρα”. ΤΙΠΟΤΕ. Και δυστυχώς πείθουν ότι αυτό είναι δήθεν και η ουσία της πολιτικής ευθύνης (και σε εγκαλούν - οι τιμητές(!)- άμα θα πεις ΝΑΙ ή ΟΧΙ σε μια σκατά κατάσταση που δημιούργησαν και σε καλούν να μπεις μέσα).
Και δεν είναι μόνο ο Αχιλλέας. Είναι και κάμποσοι σύντροφοί μου που θέλουν ντε και καλά ένα κόμμα να δίνει κάθε στιγμούλα κι από μία απάντηση στη συγκυρία που διαμορφώνουν οι Βενιζέλοι (οι οποίοι βεβαίως δεν δίνουν στα άλλα κόμματα ούτε καν την στοιχειώδη ενημέρωση για την κατάσταση).
Συνεπώς το δίλημμα δεν είναι το “τώρα” αλλά είναι το δίλημμα που αφορά τη διαδικασία της πολιτικής απόφασης, δηλαδή το “ως το τώρα”...
...Το μνημόνιο νο 2 ψηφίστηκε. Τι κάνουμε “τώρα” οέο; περιμένουμε απλώς να πάρουμε το νο 3; Γιατί;.. για να χρωστάμε περισσότερα; ...
Αυτό κι αν είναι ερώτημα! Γιατί  όλα δείχνουν πλέον ότι το μέγα πρόβλημα της χώρας είναι πολιτικό. Και πολιτική πρέπει να είναι η λύση του. Ο Παπαδήμος έχει αποδειχτεί εκ των πραγμάτων πολιτικά “λίγος”. Ούτε ανασχηματισμό δεν τολμά να επιβάλει. Πόσο μάλλον να αναλάβει πρωτοβουλίες. Είναι λοιπόν επιτακτική ανάγκη για εκλογές. Μόνο που “τώρα” ή στο επόμενο “τώρα” στενεύουν οι λύσεις και η χρεωκοπία προβάλλει απειλητικά το κεφάλι της...  φίλε μου Αχιλλέα.... 
                        ΥΓ 1.
[Η λύση θα είναι πολιτική ή αλλιώς δεν θα είναι λύση. Όμως με τόσα χρόνια δικομματισμό καταντήσαμε να είμαστε ελλειμματικοί και στην κουλτούρα του διαλόγου και της διαβούλευσης. Κι αυτό είναι ένα άλλο πολιτικό ζητούμενο!...]
                         ΥΓ 2.
[Έκατσα και κοίταξα το μνημόνιο. Πείστηκα για ένα πράγμα : ότι από όσους το ψήφισαν δεν το διάβασε κανείς. Πεντακόσιες τόσες σελίδες με άθλια ελληνικά και το ένα τρίτο των σελίδων στα αγγλικά, και με απίστευτα λάθη και κυρίως με κενά. Διαβάστε ενδεικτικά (όπου βλέπετε Χ είναι ένα άγνωστο νούμερο δισεκατομυρίων!!!!  Έτσι ψήφισαν! Με βάση το  τίποτα! Στα ξεκούδουνα... σαν πρόβατα...):
Σελ.15"...αίτηση για χρηματοπιστωτική βοήθεια στα Κράτη Μέλη της ευρωζώνης συνολικού ύψους €[ΧΧ] δισεκατομμυρίων". Σελ.15 "το συνολικό κόστος ανακεφαλαιοποίησης και εξυγίανσης των τραπεζών εκτιμάται στο ποσό των €[ΧΧ] δισεκατομμυρίων". Σελ.23: "Προβλέπουμε ένα κενό χρηματοδότησης ύψους περίπου €[ΧΧΧ] δισεκατομμυρίων..."  Σελ 23: "καλύπτοντας μια δεξαμενή δημόσιου χρέους ύψους €[xxx] δισεκατομμυρίων"  "Το πρόγραμμά μας θεωρεί ότι θα αντλήσουμε €[ΧΧ] δισεκατομμύρια" . "μιας μείωσης του κόστους για τόκους από €[ΧΧ] σε [ΖΖ] δισεκατομμύρια)"  "Οι εταίροι μας [...]έχουν δεσμεύσει πρόσθετους πόρους για την στήριξη [...]της Ελλάδας, συνολικού ύψους €[ΧΧΧ] δισεκατομμυρίων".  Σελ 7 παρ. 10 Η μετάφραση από τα αγγλικά μπέρδεψε 325 εκατ. με 325 δισ.
Όμως –όταν έντρομος ανάφερα τα προηγούμενα- φίλος Πασόκος (και βενιζελικός) δεν βρήκε τίποτα επιλήψιμο στα ΧΧΧ  και μ΄αποστόμωσε: “- έλα μωρέ! Αυτό είναι πολιτικό κείμενο”. Γι’ αυτό και ο Χρυσοχοϊδης ξεφούρνισε ελαφρά τη καρδία ότι δεν διάβασε το προηγούμενο μνημόνιο. Ήταν …πολιτικό κείμενο!..]

►  Ο “δικός μας” και “ο δικός τους” ευρωπαϊσμός .       Του Σωτήρη Βαλντέν  

Πιστεύω ότι για την έξοδο της χώρας από τη κρίση χρειάζεται η στράτευση όλων μας στη πολιτική. Περισσότερη και καλύτερη όχι λιγότερη πολιτική όσο και αν κάποιοι την έχουν δυσφημίσει. Χρειαζόμαστε μια δημοκρατική, ευρωπαϊκή & υπεύθυνη αριστερά. Αριστερά γιατί η σημερινή δεξιά πολιτική των μνημονίων που υλοποιούν Πασοκ & ΝΔ οδηγεί τη χώρα στη διάλυση. Αριστερά γιατί δεν πιστεύω στους δήθεν άχρωμους τεχνοκρατικούς μονόδρομους. Όμως και δημοκρατική, ευρωπαϊκή & υπεύθυνη αριστερά γιατί τίποτα δεν νομίζω να μας ενώνει με τους οπαδούς του Στάλιν, της εξόδου από την Ευρώπη και των "όχι σε όλα".  Η ΔΗΜΑΡ μπορεί να αποτελέσει ένα πόλο συσπείρωσης και διαλόγου στη περίοδο των μεγάλων ανακατατάξεων που επέρχονται στην κεντροαριστερά με στόχο τη διαμόρφωση μιας νέας προοδευτικής πλειοψηφίας.
Οι εξελίξεις των ημερών αυτών αποτελούν φοβάμαι μια μελάνη σελίδα στην ιστορία του τόπου και της Ευρώπης. Σήμερα νομίζω πρέπει να υψώσουμε τη φωνή μας ενάντια στις πολιτικές μιας αποκρουστικής νεοφιλελεύθερης Ευρώπης της ύφεσης, της ανεργίας, των εκβιασμών και της τιμωρίας. Οι πολιτικές αυτές δεν εξυγιαίνουν, διαλύουν τον τόπο μας και την Ευρώπη. Ας συμπαραταχθούμε με φωνές όπως του Σμίντ, του Ολαντ, ακόμα και του Μόντι. Ας μην παρασυρθούμε όμως να πετάξουμε το μωρό με τα απόνερα. τον 21ο αιώνα διέξοδος δεν υπάρχει στην εθνική αναδίπλωση. Η πάλη μας για τις αξίες και τις αρχές μας για μια δικαιότερη κοινωνία δεν έχει καμία πιθανότητα ευόδωσης χωρίς την Ευρώπη.
Μέσα στην Ευρώπη συνεπώς, κατά της Μέρκελ και με τους αντιπάλους της. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα, ούτε και την δυνατότητα να μας βγάλει από αυτήν και είμαστε πιο Ευρωπαίοι από τους τιμητές μας.
Είναι ανάγκη κατά τη γνώμη μου να αποκρούσουμε το κλίμα πανικού, δεν θέλουμε να φύγουμε από το ευρώ και το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα φύγουμε. Ακριβώς γιατί εκτός από τους Έλληνες και άλλοι πολλοί, οι περισσότεροι, δεν θέλουν να φύγουμε για πολιτικούς και οικονομικούς λόγους. Αυτό δεν σημαίνει πως ότι και να κάνουμε δεν θα φύγουμε, σημαίνει όμως ότι δεν πρέπει να δεχόμαστε τα πάντα. Αν πάλι έχουν πάρει το πάνω χέρι δυνάμεις που θέλουν να μας εξωθήσουν να φύγουμε ίσως και να διαλύσουν το ευρω, η χώρα μας  θα επιζήσει ότι και να γίνει και φυσικά χωρίς να γίνουμε και αποικία.
Νομίζω ότι πρέπει να τιμωρήσουμε αμείλικτα στις κάλπες αυτούς που μας έφεραν ως εδώ. Πρώτα απ' όλα τα δυο κυβερνητικά κόμματα, ας τους γιουχάρουμε όταν αυτοί οι πρωταγωνιστές της εθνικής καταστροφής και της ανευθυνότητας μας ζητούν να γίνουμε συνυπεύθυνοι μαζί τους σήμερα. Αλλά και ας θυμίσουμε  σε κάποιους άλλους , αυτούς που λεει συχνά τσάμπα μάγκες, πως το όχι σε όλα δεν μας πήγε μακριά και έχει και αυτό μερτικό της ευθύνης.
Ας μην ξεχνάμε τέλος πως ο αγώνας ενάντια στη πολιτική των μνημονίων σε Ελλάδα και Ευρώπη είναι μακρόχρονος και όχι στιγμιαίος. Όσες υπογραφές και αν μπουν σήμερα με το πιστόλι στο κρόταφο, κάτω από ανεδαφικές & απαράδεκτες συμφωνίες, η ζωή θα τις ακυρώσει όπως συνέβη εν πολλοίς μέχρι σήμερα. Ας παλέψουμε με νύχια και με δόντια ενάντια στην παραπέρα εξαθλίωση του λαού μας και τη διάλυση της κοινωνίας. Αλλά και ας επεξεργαστούμε και θετικά δρόμους για την ανάκαμψη της χώρας

   Η Λύση για την Ευρωζώνη:  "Eίναι η πραγματική οικονομία, ηλίθιε!"   

Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάγιερ, ηγέτης του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας


Η Ευρώπη είναι εξασθενημένη από τις συνέπειες της απελπισμένης διαχείρισης της κρίσης, όπως αυτή διαμορφώθηκε τα τελευταία δύο χρόνια. Η συνταγογραφημένη θεραπεία μοιάζει με την παλιά πρακτική της αφαίμαξης στους ασθενείς. Τα αυξανόμενα χρέη πληρώνονται με νέα δάνεια και τα νέα δάνεια εξαρτώνται από ολοένα αυξανόμενα μέτρα λιτότητας. Ως αποτέλεσμα, αυξάνεται ο κίνδυνος της ύφεσης, τα επιτόκια των δανείων αναχρηματοδότησης και η ανάγκη για ανεξέλεγκτη στήριξη στις νότιες χώρες της Ευρωζώνης. Η Ελλάδα αποτελεί δραματικό προμήνυμα της τροπής που μπορεί να πάρουν τα πράγματα. Η ανεργία ρεκόρ του 22% της Ισπανίας και τα επιτόκια ρεκόρ στα πορτογαλικά ομόλογα δείχνουν πως ο πυρετός της κρίσης δεν υποχωρεί. Η Πορτογαλία, η Ισπανία, ακόμη και η Ιταλία δεν έχουν καταφέρει ακόμη να ξεφύγουν από την καθοδική πορεία της  ύφεσης και του χρέους. Είναι ένας φαύλος κύκλος που αυξάνει τον κίνδυνο διάσπασης στην Ευρωζώνη, κάτι που θα ήταν ανήκουστο το 2009.
Χρειάστηκαν δύο χρόνια μάταιων προσπαθειών μέχρι οι κυβερνήσεις να αρχίσουν να θέτουν ως ευρωπαϊκούς στόχους την ανάπτυξη και την απασχόληση. Αυτή η αλλαγή νοοτροπίας είναι αποτέλεσμα του σοκ. Η υποβάθμιση της Γαλλίας, άλλων οκτώ χωρών της Ευρωζώνης και το Ευρωπαϊκό Ταμείο  Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας αποδεικνύουν πως οι αγορές προβλέπουν καθοδική πορεία. Ήταν πολύ ενδιαφέρων ο τρόπος με τον οποίο η Standard & Poor’s τεκμηρίωσε τις υποβαθμίσεις: “Πιστεύουμε πως η διαδικασία μεταρρύθμισης που βασίζεται μόνο σε πυλώνες δημοσιονομικής λιτότητας ενέχει τον κίνδυνο να λειτουργήσει αυτοκαταστροφικά, αφού η εγχώρια ζήτηση θα πέφτει όσο θα αυξάνονται οι ανησυχίες των καταναλωτών σε ό,τι αφορά τις δουλειές και  τα διαθέσιμα εισοδήματα διαβρώνοντας έτσι τις εθνικές εισφορές φόρων”.
Τώρα πρέπει να χαράξουμε νέα πορεία και να εφαρμόσουμε μία πιο συνεπή και εύστοχη στρατηγική. Πρώτον και κυριότερο: Η παρούσα κατάσταση απαιτεί να δημιουργήσουμε τις σωστές προϋποθέσεις για να διασφαλίσουμε την εισροή ιδιωτικού κεφαλαίου στις πραγματικές οικονομίες των χωρών που βιώνουν την κρίση. Για να συμβεί αυτό, χρειάζεται εγγύηση πως αυτές οι χώρες και οι τράπεζες τους μπορούν να πληρώσουν τα χρέη τους -μέσω ενός ισχυρού Ταμείου Σταθερότητας, το οποίο θα μπορεί να έχει ρευστότητα από την ΕΚΤ, και μία κοινή συμφωνία μείωσης του χρέους όπως προτάθηκε από το Γερμανικών Συμβούλιο Οικονομολόγων. Η ανάπτυξη χρειάζεται ιδιωτικές επενδύσεις και αυτές οι επενδύσεις χρειάζονται ασφάλεια.
Δεύτερον, πρέπει να αφαιρέσουμε τα όποια εμπόδια για επενδύσεις στην Ευρώπη και να αυξήσουμε την αυτοπεποίθηση των ιδιωτών κεφαλαιούχων. Οπότε το σημαντικότερο είναι να δημιουργήσουμε ένα κατανοητό ευρωπαϊκό επενδυτικό πρόγραμμα το οποίο θα αυξήσει την ανταγωνιστικότητα των χωρών που βιώνουν την κρίση, θα διευρύνει τη βιομηχανική υποδομή της Ευρώπης -κυρίως τα δίκτυα ενέργειας- και θα προωθήσει την έρευνα. Για να διασφαλιστεί πως η αλλαγή δεν θα κολλήσει στη γραφειοκρατία, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων πρέπει να παίξει βασικό ρόλο.
Βασικό ζήτημα του εγχειρήματος είναι το ότι δεν θα χρηματοδοτηθεί από νέα χρέη αλλά από ένα ευρωπαϊκό φόρο συναλλαγών, που θα μπορούσε να φέρει μέχρι και 50 δισ. ευρώ αν η Ευρώπη -ή τουλάχιστον η Ευρωζώνη- είναι ενωμένη στο ζήτημα. Άλλωστε, η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη έχει διπλό νόημα και ήρθε η ώρα να το δείξουμε.
(…) Αρκετά υποκύψαμε στις απαιτήσεις της χρηματοπιστωτικής βιομηχανίας. Η ισχύς της Γερμανίας -αυτή η ισχύς που μας έκανε την άγκυρα της Ευρώπης- είναι αποτέλεσμα πολλών ετών σκληρής δουλειάς ώστε να διατηρηθεί και να εκμοντερνιστεί η βιομηχανική παραγωγή. Είναι επίσης αποτέλεσμα της άρνησής μας να ακολουθήσουμε τα επίκαιρα αλλά λανθασμένα διδάγματα του Λονδίνου και του Νταβός που επιτάχυναν αυτήν την τρελή κούρσα κάθε χρόνο. Θέλουμε λιγότερη υποταγή σε ένα σύστημα απλής απορρόφησης αξίας και περισσότερο σεβασμό για την επίπονη διαδικασία της δημιουργίας της αξίας -αυτό το αίτημα δεν πηγάζει από το “Καταλάβατε τη Γουόλ Στριτ” αλλά από τα διοικητικά συμβούλια των γερμανικών βιομηχανιών.
Πρέπει να αναγνωρίσουμε τη μεγαλύτερη παγκόσμια πρόκληση που κρύβεται κάτω από το ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα και την κρίση χρέους. Η Κίνα θα έχει ξεπεράσει τις ΗΠΑ σε ό,τι αφορά το ΑΕΠ μέχρι το 2020. Το δημογραφικό της Ευρώπης διαμορφώνεται με μικρότερα ποσοστά εργαζομένων σε μία κοινωνία που γερνάει. Οι πόροι γίνονται λιγότεροι. Αν θέλουμε να προωθήσουμε νέα ανάπτυξη, θα πρέπει να συγκεντρωθούμε στην ποιότητα της αξίας που δημιουργούμε. Η ανάπτυξη του ΑΕΠ με όποιο κόστος και τα γρήγορα κέρδη με τίμημα τις κακές συνθήκες εργασίας και ένα κατεστραμμένο περιβάλλον δεν είναι λύση.
Η Ευρώπη έχει την προοπτική να πιλοτάρει και να παράσχει μία βιώσιμη παγκόσμια οικονομία. Το να επιτευχθεί κάτι τέτοιο σημαίνει πως αντιμετωπίζονται οι μείζονες παγκόσμιες αλλαγές: δηλαδή να συντηρούνται και διατηρούνται υγιείς οι ηλικιωμένοι, να χρησιμοποιείται η ενέργεια αποδοτικά και από ανανεώσιμες πηγές και να διασφαλίζεται η κινητικότητα την ώρα που τα καύσιμα τελειώνουν και ακριβαίνουν. Για να γίνουν αυτά χρειαζόμαστε άριστους ερευνητές, μηχανικούς και επιστήμονες. Η οικονομία του μέλλοντος χρειάζεται μια βιομηχανία του μέλλοντος. Στον παγκόσμιο καταμερισμό της εργασίας ο ρόλος της Ευρώπης πρέπει να είναι η σύλληψη, ανάπτυξη και η παροχή νέων προϊόντων για ένα βιώσιμο οικονομικό μοντέλο σχεδιασμένο να διασφαλίζει την ευημερία σχεδόν 9 δισ. ανθρώπων. Αυτό πρέπει να είναι το ευρωπαϊκό όνειρο του παρόντος. (The Guardian)

 Αθόρυβος καλπασμός προς το ευρω-ομόλογο  "από την Ημερησία" 4/2/2012


Η πρόσφατη Διάσκεψη Κορυφής που έγινε στην Ευρώπη, ως είδηση δεν παρήγαγε ακριβώς τίποτε. Φραστικά όλοι συνετάγησαν με τη γερμανική πρόταση για ακόμη αυστηρότερους προϋπολογισμούς πλην Βρετανίας λόγω διπλωματικής διαστροφής και Τσεχίας λόγω διπλωματικής βραδύνοιας.
Η γερμανική πρόταση είναι το απαραίτητο φύλλο συκής που χρειάζεται ο Μ. Ντράγκι για να ολοκληρώσει την πρώτη ποσοτική χαλάρωση του μισού τρισ. και να ετοιμάσει την επόμενη, που θα έρθει σε μερικούς μήνες. Ήδη ο Ισολογισμός της ΕΚΤ από 1,89 τρισ. τον Ιούνιο του 2011 έφτασε τα 2,74 τρισ. το Δεκέμβριο του 2011, δηλαδή αύξηση 44% μέσα σε έξι μήνες. Αν αυτό δεν είναι ποσοτική χαλάρωση τότε φταίει ο ορισμός της.
Αυτά όλα πέρασαν εν σιγή στη Διάσκεψη. Ακόμη περισσότερο δεν μάθαμε τίποτε το καινούριο για το νέο μεγάλο ζήτημα, την αναμενόμενη προσεχώς κατάρρευση της Πορτογαλίας. Αν κανείς παραβάλλει τον ορυμαγδό φωνών όταν επίκειτο η κατάρρευση της Ελλάδας πέρυσι και τη σιγή φέτος στο πορτογαλικό ζήτημα, νομίζει ότι βρίσκεται αλλού στον πλανήτη. Το μόνο που έγινε με θόρυβο και πάλι φέτος ήταν η ανηλεής δημόσια μαστίγωση του συνήθους ύποπτου, δηλαδή της Ελλάδας.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η ελληνική κυβερνητική απραξία, μικρόνοια, ψηφοθηρικός λαϊκισμός και άρνηση ανάληψης ευθυνών από όλους τους ταγούς της ελληνικής κοινωνίας αξίζουν κάθε επιτίμησης, αλλά η τοποθέτηση Γκαουλάιτερ στην Ελλάδα δεν είναι λύση κι άλλη μια φορά η γερμανική πολιτική έζησε το διεθνές μοναχικό της μονοπάτι.
Nτόμινο
Βεβαίως, κανείς δεν τολμά τώρα να ανακινήσει πορτογαλικό θέμα, γιατί αυτό θα ανακινήσει ισπανικό θέμα (Ισπανικές Τράπεζες που ήδη παραπαίουν έχουν αρκετά πορτογαλικά ομόλογα) και το ισπανικό ζήτημα θα ανακινήσει διά συμπαθητικού κραδασμού το ιταλικό ζήτημα. Δεδομένων των εκατοντάδων δισ. που θα ζητηθούν από τις αγορές και τη μικρή σχετική ηρεμία που ελέω Ντράγκι επιτρέπει στην Ιταλία και στην Ισπανία να δανείζονται σε σχεδόν αποδεκτά όρια, κανένας νέος θόρυβος δεν πρέπει τώρα να διαταράξει τις αγορές.
Κρείττον σιγάν! Όμως το πορτογαλικό πρόβλημα ή καλύτερα το ευρωπαϊκό πρόβλημα χρέους δεν μπορεί να κρυφτεί κάτω από το χαλί. Η προσπάθεια τώρα είναι για προσεκτική και ελεγχόμενη ανάδυση του πορτογαλικού προβλήματος που συνδυαζόμενο με την επόμενη ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ ελπίζεται ότι δεν θα διαταράξει τις αγορές. Έτσι η ευρωπαϊκή στρατηγική είναι πλέον ανάγλυφη και καλά ορατή:
Στήριξη με όλες τις δυνάμεις στην Ιταλία και την Ισπανία, γιατί η κατάρρευσή τους θα σημάνει το τέλος της Ευρώπης και διαχείριση του ελληνικού και πορτογαλικού προβλήματος επί του παρόντος με μετάθεση της λύσης του στο μέλλον. Αυτά είναι και τα όρια της παρούσης πολιτικο-οικονομικής ηγεσίας της Ευρώπης δυστυχώς.
Είναι βέβαιο ότι το 2013, αν όχι το νωρίτερα, θα δούμε και το ευρω-ομόλογο, ανεξάρτητα του πώς θα ονομασθεί. Ο πρωτεύον σκοπός του θα είναι η στήριξη της Ιταλίας και της Ισπανίας, γιατί είναι βέβαιο ότι όση ρευστότητα κι αν δώσει ο Μ. Ντράγκι στο σύστημα, ανάπτυξη μπορεί να γίνει μόνο με νέα λεφτά κι όχι με ανακύκλωση του χρέους.
Όπως σταδιακά έγινε η Ευρωπαϊκή Ένωση με προσχωρήσεις αρχικώς ολίγων εκλεκτών και κατόπιν των υπολοίπων, όπως έγινε το ευρώ με προσχωρήσεις αρχικώς ολίγων εκλεκτών και κατόπιν των υπολοίπων, έτσι και το ευρω-ομόλογο θα αποτελέσει αρχικά προνόμιο κλειστής λέσχης.
Αν θα επεκταθεί, θα εξαρτηθεί από τις αποφάσεις του ποιος τελικά θα είναι στη Ευρωπαϊκή Συμπολιτεία. Αυτό βέβαια μας φέρνει στο ουσιαστικό για μας ερώτημα. Τι θα γίνει με την Ελλάδα; Το ερώτημα έχει δύο σκέλη. Τι θα κάνει η Ευρώπη με την Ελλάδα και τι θα κάνει η Ελλάδα με τον εαυτό της.
Σε ό,τι αφορά την Ευρώπη, είναι εμφανές ότι η απόφαση επί του παρόντος είναι η διακράτηση της διασωληνωμένης Ελλάδας εντός της Ευρώπης. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι το PSI κάπως θα συμφωνηθεί κι ότι το Νέο Μνημόνιο θα κλείσει με νέες υποσχέσεις. Πριν από τα μέσα του 2013 και πριν από τις γερμανικές εκλογές καμία ρηξικέλευθη απόφαση για την Ελλάδα και την Πορτογαλία δεν θα ληφθεί στην Ευρώπη.
Σαφής η ευρωπαϊκή θέση
Ιταλία και Ισπανία πρέπει οπωσδήποτε να σωθούν. Η Ιρλανδία είναι άξια σωτηρίας λόγω κυρίως της διάθεσης για αυτοσωτηρία που έχει μέχρι σήμερα με επιτυχία επιδείξει. Η Πορτογαλία και η Ελλάδα είναι επί του παρόντος εντός του Eurogroup με μηχανική υποστήριξη. Παρ' όλη την ανηλεή μαστίγωση της Ελλάδας από τη Γερμανία και τους ομόφρονές της δεν είναι επί του παρόντος επιθυμητή η αποπομπή της, δεν είναι όμως και ζωτικής σημασίας η παραμονή της εντός του ευρώ. Είναι πλέον σαφές ότι το Μνημόνιο που εφαρμόσθηκε ήταν σχεδιασμένο για χώρες υπαλλήλων κι όχι για χώρες αυτοαπασχολούμενων, δημοσίων υπαλλήλων και συντεχνιών, όπως η Ελλάδα.
Δομή
Μια χώρα που δόμησε το ΑΕΠ της με το να πουλάει κάτι ο ένας στον άλλο και με μαγαζάκι σε κάθε ισόγειο δεν μπορεί να μετατραπεί ούτε σε χώρα βιομηχανικών εξαγωγών ούτε σε χώρα παραγωγής πνευματικού έργου υψηλής προστιθέμενης αξίας, όταν η παιδεία μας λειτουργεί στον κατώτατο δυνατό παρονομαστή και τα σχολεία ελίτ είναι ύβρις στο παιδαγωγικό μας σύστημα. Αυτό είναι και το δράμα όλου του νότου της Ευρώπης.
Οι μισθοί είναι πολύ υψηλοί για να γίνουν επενδύσεις ανταγωνιστικές με την Ασία, η παιδεία είναι πολύ χαμηλή για να πραχθούν σύνθετα προϊόντα στη βιοτεχνολογία, στο λογισμικό, στη φαρμακευτική κι άλλα και ταυτόχρονα δεν υπάρχει αρκετή και αδιατάρακτη συσσώρευση κεφαλαίου, ώστε να εξασφαλισθούν αυτοπροωθούμενοι τομείς.
Η χώρα μας πλέον βρίσκεται με 1.000.000 ανέργους, 300.000 μικροεπιχειρήσεις κλειστές, στοιχειώδη ποιότητα παιδείας και άθικτο το δημοσιοϋπαλληλικό κράτος, το οποίο απαιτεί σταθερό ποσό λειτουργίας ετησίως, ανεξάρτητα από τη χρηματοδοτική ικανότητα της χώρας, κι ένα άθλιο πολιτικοκοινωνικό σύστημα.
Συνεπώς το κύριο ζήτημα δεν είναι αν θα συνεχίσει η Ευρώπη να θέλει την Ελλάδα, αλλά αν η Ελλάδα θα αντέξει στο βηματισμό που χρειάζεται για να μείνει στην Ευρώπη ή θα παρακαλέσει η ίδια για την έξοδό της και τον υποβιβασμό της εκεί που η κοινωνία την αισθάνεται ότι θα είναι καλύτερα. Ήδη τα αρπακτικά που οσμίζονται πιθανότητα πτώματος, εγχώρια και αλλοδαπά, παρακολουθούν. Η κοινωνία, όπως και οι ταγοί της, είναι παράλυτοι, άβουλοι και ουσιαστικά αδιάφοροι με οξύτατους σπασμούς αγανάκτησης που διαρκούν όσο επιθυμούν τα ΜΜΕ. Υπάρχει λοιπόν ο φόβος αν αυτό που θέλουμε με κάθε τρόπο να αποφύγουμε σήμερα, μήπως είναι αυτό που θα θεωρήσουμε σαν επιθυμία αύριο.

Ο Φρανσουά Ολάντ, υποψήφιος των γάλλων Σοσιαλιστών για την προεδρία επικρίνει την εμμονή στη λιτότητα                                    από τα ΝΕΑ   15/2/2012


Αναπτυξιακά μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης και επαναδιαπραγμάτευση του δημοσιονομικού συμφώνου, ζητεί ο Φρανσουά Ολάντ, ενώ χαρακτηρίζει «εκκαθάριση» σταλινικού τύπου το πρόγραμμα που έχει επιβληθεί στην Ελλάδα. Σε συνάντηση που είχε με ομάδα δημοσιογράφων ο υποψήφιος των γάλλων Σοσιαλιστών για την προεδρία και φαβορί απέναντι στον Νικολά Σαρκοζί επικρίνει τον πυρήνα της ευρωζώνης για την εμμονή του στη λιτότητα. «Ολοι γνωρίζουν ότι χωρίς ανάπτυξη η Ελλάδα δεν θα πετύχει ποτέ τους στόχους που όλοι αναμένουν από αυτήν να πετύχει», φέρεται να δήλωσε. Τις ίδιες απόψεις επανέλαβε χθες σε δηλώσεις του στη γαλλική τηλεόραση. «Η κατάσταση είναι εξαιρετικά σοβαρή, τραγική θα έλεγα. Εδώ και δύο χρόνια οι ευρωπαίοι ηγέτες παριστάνουν ότι σώζουν την Ελλάδα επιβάλλοντας όλο και πιο δυσβάσταχτα πακέτα λιτότητας», ανέφερε και πρόσθεσε: «Αν η Ευρώπη συνεχίσει να βάζει το πόδι στο φρένο, αν δεν υπάρξει αλληλεγγύη και δεν υιοθετηθούν πολιτικές ανάπτυξης, θα μπούμε σε έναν φαύλο κύκλο. Δεν μπορούμε να διαγράψουμε ολόκληρο το ελληνικό χρέος, αλλά θα μπορούσαμε να καλύψουμε ένα μέρος του με την έκδοση ευρωομολόγων».
 Στη συνάντησή του με τους δημοσιογράφους μία ημέρα νωρίτερα ο Φρανσουά Ολάντ φέρεται να διαφωνεί με τα μέτρα που ελήφθησαν για τη σωτηρία της ελληνικής οικονομίας και - όπως γράφουν οι βρετανικοί «Times» - να εκφράζει την άποψη ότι η καλύτερη λύση στην αρχή της κρίσης θα ήταν η προσωρινή αποχώρηση της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ προκειμένου να προχωρήσει σε υποτίμηση με ένα δικό της νόμισμα και να επιστρέψει με μια νέα ισοτιμία. Σύμφωνα με την «International Herald Tribune», ο Σοσιαλιστής υποψήφιος θα προτιμούσε ένα γενναίο πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα που θα μείωνε το δημόσιο χρέος στο 60% του ΑΕΠ με τη συμμετοχή και των ιδιωτών. Φέρεται να δηλώνει, επίσης, ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα μπορούσε να δάνειζε απευθείας την Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι το απαγορεύει το καταστατικό της. «Το θέμα είναι να επιτρέψουμε στην Ελλάδα να αποφύγει το σφίξιμο του ζωναριού και να μεταρρυθμιστεί», σημειώνει. Εξάλλου, εκτιμά ότι ακόμη και με κούρεμα της τάξεως του 70%, που συμφωνήθηκε τον περασμένο Οκτώβριο, θα απαιτηθεί νέα αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους στο μέλλον.

►   Η Τυποεκδοτική, το άρθρο 99 και το ΚΚΕ                                   2-2-2012


Αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα κατέθεσε η ιστορική εκτυπωτική επιχείρηση του Κομμουνιστικού Κόμματος, ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε., λόγω των ασφυκτικών οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει και των ληξιπρόθεσμων οφειλών που έχουν συσσωρευτεί.
Παραθέτουμε σχόλιο του Ριζοσπάστη για την υπαγωγή στο άρθρο 99 μιας ιδιωτικής επιχείρησης την Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010: «Η Γραμματεία Εμπορίου - Υπηρεσιών του ΠΑΜΕ ανακοινώνει ότι η ένταξη της επιχείρησης στο άρθρο 99 σημαίνει ότι: "Βγαίνει κερδισμένη η εργοδοσία, γιατί ξεμπερδεύει μια και καλή από όσους χρωστάει, προμηθευτές και εργαζόμενους, (δηλαδή οι εργαζόμενοι θεωρούνται και αυτοί προμηθευτές), κατοχυρώνοντας τον εργοδότη για να προχωρήσει σε στάση πληρωμών προς όλους. Για τους εργαζόμενους σημαίνει ότι χάνουν τα πάντα, δεδουλευμένα, αποζημιώσεις, ασφαλιστικές εισφορές, δικαίωμα εγγραφής στο Ταμείο ανεργίας, με παράλληλους εκβιασμούς από την εργοδοσία για να αποχωρήσουν, παίρνοντας μισή αποζημίωση ή και με επιβολή εκ περιτροπής εργασίας, ή μερικής απασχόλησης και όλα αυτά για να σωθούν τα κέρδη της εταιρείας. Το δικαστήριο ορίζει μεσολαβητή, ο οποίος εντός δύο μηνών υποβάλει σχέδιο συνδιαλλαγής με τους πιστωτές, τότε μόνο η επιχείρηση μπαίνει σε καθεστώς 2ετούς προστασίας από οιαδήποτε δίωξη ή άλλη αξίωση ακόμα και από την πλευρά των εργαζομένων. Η εργοδοσία έχει ουσιαστικά το ελεύθερο να εκβιάζει τους εργαζόμενους με το δίλημμα ή με στηρίζετε (χωρίς να πληρώνεστε φυσικά) ή χάνετε τη δουλειά σας, ενώ παράλληλα ετοιμάζει και το επόμενο βήμα που θα είναι να απαλλαγεί από μερικούς εργαζόμενους ή όλους"».

 ►   Δημόσιες Βιβλιοθήκες και πράσινα plus άλογα…            από την Καθημερινή           13/2/ 2012

Ας κοινωνήσουμε λόγια της Αμερικανίδας βιβλιοθηκονόμου, Νταϊάν Κρες, που αφορούν στις Δημόσιες Βιβλιοθήκες. Λόγια χοϊκά, ζυμωμένα με πράξη, ζωή, λόγια – κληροδότημα, με πολλούς αποδέκτες: «Η έννοια της δημοτικής βιβλιοθήκης αποτελεί θεμελιώδη αξία σε μια δημοκρατία. Θεωρείται ως ένας από τους στυλοβάτες της δημοκρατίας, μαζί με τη δημόσια εκπαίδευση(…). Όσοι λένε ότι σε μια διαδικτυακή εποχή δε χρειάζεσαι βιβλιοθήκες έχουν λάθος(…). Το 80% των Αμερικανών εφήβων έχουν κάρτα βιβλιοθήκης. Αν δεν τους παρέχουμε σύγχρονες υπηρεσίες, δε θα τη χρησιμοποιήσουν. Σήμερα, οι έφηβοι χρησιμοποιούν μια βιβλιοθήκη για να συνδεθούν με συνομηλίκους τους από άλλη βιβλιοθήκη. Είναι μια κοινωνική δικτύωση(…). Χρειαζόμαστε τη σωματική επαφή, ο ηλεκτρονικός κόσμος είναι πολύ μοναχικός. Η βιβλιοθήκη(…) πρέπει να ανοίξει τις πόρτες της στην κοινωνία, να είναι ανοιχτή σε νέες ιδέες. Όταν αναγκάστηκα να κλείσω κάποια τμήματα της βιβλιοθήκης ορισμένες ημέρες της εβδομάδας, αρκετά μέλη διαμαρτυρήθηκαν καθώς θεωρούν την ύπαρξη μιας βιβλιοθήκης εξίσου σημαντική με την ύπαρξη της αστυνομίας, της πυροσβεστικής, της δημόσιας υγείας κι αυτό ισχύει και σε άλλες κοινότητες» (1).
Στα δύο χρόνια ΠΑΣΟΚικής διακυβέρνησης και παρά τα οράματα και τα στιλπνά λόγια της Διαμαντοπούλου, για τις Δημόσιες Βιβλιοθήκες, τίποτε δεν έχει αλλάξει. Ακόμη και τα διορισμένα επί Ν.Δ.  Εφορευτικά Συμβούλια των 32 ιδρυμάτων, αν κι έχει προ πολλού λήξει η θητεία τους, αν και υπάρχουν πρόεδροι που έχουν καταδικαστεί μέχρι και για «παράβαση καθήκοντος», γεγονός που αυγάζει – πέρα των άλλων –  το μέγεθος αδιαφορίας κι υποβάθμισης τούτου του ακρογωνιαίου  κοινωνικού,  εκπαιδευτικού θεσμού. (...)
Και, όμως, φωνή βοώντος εν τη ερήμω του αρμόδιου Υπουργείου, του πολιτικού προσωπικού, μα, κύρια, της πολυπράγμονος επικεφαλής, Άννας Διαμαντοπούλου. Της Υπουργού Παιδείας – χωρίς παιδεία – (...)
Αποθαυμάστε δείγμα των λεκτικών άθλων της πολύπραγης Υπουργού, για τις Βιβλιοθήκες και σταθμίστε το βιασμό της νοημοσύνης μας: «Οι βιβλιοθήκες, δημόσιες, δημοτικές, σχολικές, ακαδημαϊκές, πρέπει να αποτελέσουν κόμβους ενός εθνικού δικτύου με πρόσβαση όλων σε όλα, ενώ ταυτόχρονα η καθεμία πρέπει να είναι ένας “κοινωνικοποιημένος χώρος γνώσης,” πόλος έλξης των πολιτών. Τα τεράστια υπαρκτά οικονομικά προβλήματα, τα οποία γνωρίζω, δεν πρέπει να γίνουν τροχοπέδη ή ταφόπλακα αυτής της προσπάθειας.(…) Δε χρειάζονται πολλά χρήματα. Χρειάζονται όραμα, πολιτικές και θέληση.(…) Εμείς θα προσπαθήσουμε να ρίξουμε τα εμπόδια και ν’ ανοίξουμε πόρτες. Οι νέες τεχνολογίες και η χρήση δικτύων μάς δίνουν την ευκαιρία να προσφέρουμε στην κοινωνία μας νέα γνωσιακά εργαλεία, να καλλιεργήσουμε τη φιλαναγνωσία και την κουλτούρα βιβλίου  με συγκεκριμένους τρόπους και δράσεις (αρχίσαμε από φέτος πρόγραμμα φιλαναγνωσίας), να συνδέσουμε τις Βιβλιοθήκες με την εκπαίδευση, την αναζήτηση πηγών, τη βιβλιογραφία, είναι αυτό που λέμε “αλλαγή παραδείγματος” που θα εφαρμοστεί και στα νέα προγράμματα του λυκείου»(2).
Τι να πρωτοσχολιάσεις – σχετικά με την ασυμβατότητα λόγων έργων –  τούτης της αρχοντοχωριάτισσας, εξουσιολάγνας πρωθιέρειας των βλοσυρών δεκάρικων. Το αδιανόητο, μεγαλομανές τίποτε, θα έλεγα… ή πράσινα plus άλογα…
 (1) Συνέντευξη στον Η. Μαγκλίνη, «Καθημερινή»,16/10/11. (2) Συνέντευξη στο Σ. Γιαννάρα, «Καθημερινή», 30/1/11.

 ► Οι “συμβολικές κινήσεις” και η νεοφιλελεύθερη βλακεία που ενδημεί στην Ευρώπη    

Την πώληση ακατοίκητων νησιών προτείνει στην Ελλάδα, ο πρόεδρος του αυστριακού Οικονομικού Επιμελητηρίου, Christoph Leitl. Οι Έλληνες πρέπει να πουλήσουν «κάποια απομακρυσμένα, ακατοίκητα νησιά, σε μια συμβολική κίνηση» η οποία, όπως υποστηρίζει θα επηρέαζε θετικά το κλίμα στην Ευρώπη, έναντι της χώρας.
Ο άλλος, ο ελληνικής καταγωγής, ευρωβουλευτής των Γερμανών Φιλελευθέρων (FDP), ο Γιώργος Χατζημαρκάκης, προτείνει η Ελλάδα μια και «το όνομα της χώρας έχει για πολλούς ταυτιστεί με το σάπιο πολιτικό σύστημα» να αλλάξει όνομα, να γίνει «Hellas» σε όλες τις γλώσσες. «Στο πλαίσιο μιας πραγματικής καινούργιας αρχής, πρέπει να ξαναγραφτεί το Σύνταγμα και να οριστεί το "Hellas" ως η ονομασία σε όλες τις γλώσσες. Η χώρα χρειάζεται μια νέα εικόνα”.  Συμβολική κίνηση κι αυτή, λες και μια χώρα είναι μπουζουξίδικο που άλλαξε διεύθυνση και έβαλε καινούργια ταμπέλα. 


 ►  Το ημερολόγιο της κρίσης   15-2-2012 έως  29-2-2012

*** 3/02/2012 Πέτερ Μπόφινγκερ για την αποτυχία της «συνταγής Μέρκελ»: Στην συνέντευξή του προς την Frankfurter Rundschau ο γερμανός καθηγητής Πέτερ Μπόφινγκερ, ένας από τους Γερμανούς οικονολομολόγους που απαρτίζουν τη λεγόμενη «ομάδα των σοφών»,τονίζει ότι η συνέχιση της εξαθλίωσης στην ελληνική οικονομία συνιστά επακόλουθο των όρων λιτότητας που επέβαλε η τρόικα. "Μέσω των μέτρων λιτότητας η οικονομία στραγγαλίστηκε. Αυτό είχε ως συνέπεια να αυξηθούν τα ελλείμματα με αποτέλεσμα η τρόικα να απαιτήσει περισσότερες περικοπές". Σε αυτό το πλαίσιο το σύστημα κατέρρευσε εκτιμά ο γερμανός οικονομολόγος, επιρρίπτοντας στην τρόικα ότι "αγνόησε θεμελιώδεις νόμους της οικονομικής βαρύτητας".  
*** 4/2/2012 «Ο χρόνος για την επίτευξη συμφωνίας τελειώνει» είναι το ξεκάθαρο μήνυμα των Βρυξελλών προς την Αθήνα. Οι κοινοτικοί παράγοντες κορυφώνουν τις πιέσεις για την ανάγκη άμεσης ολοκλήρωσης του πακέτου «PSI-νέου Μνημονίου-νέας δανειακής σύμβασης» και ξεκαθαρίζουν ότι χωρίς συμφωνία δεν θα υπάρξει πρόσθετη βοήθεια προς τη χώρα μας..
*** 6/2/2012 Σύμφωνα δε με πληροφορίες, ο πρωθυπουργός κ. Λουκάς Παπαδήμος ενημέρωσε τους πολιτικούς αρχηγούς ότι έχει ζητήσει σημείωμα από το υπουργείο Οικονομικών για τις επιπτώσεις που θα έχει για τη χώρα ενδεχόμενη χρεοκοπία..
*** 6/2/2012 Fitch: Πιο επωφελής η ελεγχόμενη χρεοκοπία.Η περίπτωση της ελεγχόμενης χρεοκοπίας είναι πιο επωφελής για τους ελληνικούς δομημένους τίτλους, καθώς οι τράπεζες θα επωφεληθούν από τη μαζική θεσμική στήριξη που θα λάβουν.
*** 8/2/2012 Μέρκελ: «Θέλω η Ελλάδα να διατηρήσει το ευρώ και δεν θα συμμετάσχω στις πιέσεις για να βγει από το ευρώ, καθώς αυτό θα είχε απρόβλεπτες συνέπειες», δήλωσε χθες το βράδυ η Άγκελα Μέρκελ. Κατά την ομιλία της ενώπιον φοιτητών, στο Ίδρυμα Bela του Βερολίνου, η καγκελάριος τόνισε ότι για την Ελλάδα δεν υπάρχει εναλλακτική επιλογή προς τις θεμελιώδεις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Ένα από τα προβλήματα που εντοπίζει η Άγκελα Μέρκελ είναι ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν κατάφερε για πολύ καιρό να σχηματίσει σωστή εικόνα για το πού βρίσκεται οικονομικά η Ελλάδα.
*** 8/2/2012  Παράδοση ζητούν οι Γερμανοί. Στο πρωτοσέλιδο της Süddeutsche Zeitung διαβάζουμε υπό τον τίτλο «Η Αθήνα να παραδώσει τη δημοσιονομική της κυριαρχία»: Γερμανία και Γαλλία θέλουν να αφαιρέσουν εν μέρει από την Ελλάδα τον έλεγχο των κρατικών εσόδων. Μέρκελ και Σαρκοζί τάχθηκαν τη Δευτέρα στο Παρίσι υπέρ της δημιουργίας ειδικού λογαριασμού, στον οποίο η ελληνική κυβέρνηση θα διοχετεύει μέρος των φορολογικών εσόδων. Μοναδικός στόχος του λογαριασμού θα είναι η αποπληρωμή των χρεών».
*** 8/2/2012 Mario Monti: “Είτε η Ελλάδα κάνει στάση πληρωμών είτε όχι δεν υπάρχει λόγος να βγει απο την ευρωζώνη.”
*** 9/2/2012 Μεγαλύτερη ύφεση. Μόνο φέτος η κυβέρνηση θα λάβει πρόσθετα μέτρα ύψους περίπου 3,3 δισ. ευρώ για τη μείωση του ελλείμματοςσε μία χρονιά που η ύφεση εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει το 4%, σύμφωνα με τους στόχους που τίθενται για τα δημοσιονομικά στο νέο Μνημόνιο.Συγκεκριμένα, ώς το 2015 θα πρέπει να ληφθούν μέτρα συνολικού ύψους 14,3 δισ. Ευρώ. Η τρόικα εκτιμά ότι η ύφεση της ελληνικής οικονομίας θα διαμορφωθεί στο 4% με 5%, ενώ στον προϋπολογισμό του 2012 η πρόβλεψη έκανε λόγο για συρρίκνωση 2,8%. Το 2011, η ελληνική οικονομία συρρικνώθηκε κατά 6% περίπου.
*** 9/2/2012 Δίδεται το κείμενο το μνημονίου στη δημοσιότητα. Αυστηρή λιτότητα, σαρωτικές ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και τους μισθούς, νέα φορολογική επιδρομή και δραστικές περικοπές στον δημόσιο τομέα, προβλέπει, μεταξύ άλλων, το νέο Μνημόνιο με τα σκληρά μέτρα που η τρόικα θεωρεί αναγκαία προκειμένου να εγκρίνει το πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα και να υλοποιηθεί το σχέδιο για την αναδιάρθρωση του χρέους (PSI).
***10/2/2012 Αυστριακή λιτότητα: Σχέδιο λιτότητας ανακοίνωσε σήμερα η αυστριακή κυβέρνηση του μεγάλου συνασπισμού των σοσιαλδημοκρατών και του συντηρητικού κόμματος. Από το πρόγραμμα αναμένεται να υπάρξουν εξοικονομήσεις και φορολογικά έσοδα ύψους 26,7 δισεκατομμυρίων ευρώ μέσα σε μιας πενταετία από το 2012 έως το 2016.
*** 11/2/2012 Εγκρίθηκε ομόφωνα, λίγο πριν από τα μεσάνυχτα της Παρασκευής, από το Υπουργικό Συμβούλιο η συμφωνία για τη νέα δανειακή σύμβαση, η οποία και κατατέθηκε στη Βουλή προκειμένου να ψηφιστεί από την Ολομέλεια την Κυριακή.
*** 13/2/2012 Με περίπου 40 απώλειες από το ΠΑΣΟΚ και το ΝΔ, την απουσία του ΛΑΟΣ πλην των Μ.Βορίδη και Αδ.Γεωργιάδη που ψήφισαν «ναι», υπερψηφίστηκε με 199 ψήφους η νέα δανειακή σύμβαση. «Όχι» από ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, Δημοκρατική Αριστερά, «ναι» από τη Δημοκρατική Συμμαχία, πλην του κ. Αυγενάκη που δήλωσε «παρών». Συνολικά ψήφισαν 278 βουλευτές και τo αποτέλεσμα της ψηφοφορίας έχει ως εξής:
Επί της αρχής: 199 «ναι» - 74 «όχι» - 5 «παρών»
Άρθρο1: 190 «ναι» - 83 «όχι» - 5 «παρών»
Άρθρο 2: 201 «ναι» - 74 «όχι» - 3 «παρών»
Άρθρο 4: 202 «ναι» - 74 «όχι» - 2 «παρών».
Από το ΠΑΣΟΚ συνολικά 22 βουλευτές καταψήφισαν ή απείχαν, ενώ ο αριθμός ανεβαίνει στους 31 αν υπολογιστούν όσοι διαφοροποιήθηκαν από την κομματική γραμμή, αποστασιοποιούμενοι από το επίμαχο άρθρο 1 με τα εργασιακά και υπερψηφίζοντας τα υπόλοιπα. 
*** 14/02/2012 υποβάθμισε την μισή Ευρώπη . Ο οίκος πιστοληπτικής αξιολόγησης Moody's υποβάθμισε μία σειρά ευρωπαϊκών χωρών, μεταξύ των οποίων την Πορτογαλία, την Ιταλία, την Ισπανία, τη Μάλτα, τη Σλοβακία και τη Σλοβενία ενώ έθεσε σε αρνητική προοπτική και παρακολούθησε για πιθανή υποβάθμιση την Αυστρία, τη Γαλλία και τη Βρετανία.
*** 14/2/2012 Υπό τον τίτλο «Quo Vadis Europe» το πληροφοριακό δελτίο ενημέρωσης Europolitique δημοσιεύει άρθρο, το οποίο αναφέρει ότι οι πολιτικοί και οι διπλωμάτες στις Βρυξέλλες δεν κρύβουν πλέον τη βαθύτερη πεποίθησή τους ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να σωθεί με τη μερική ή ολική αναδιάρθρωση του χρέους της. Σε αυτό το πλαίσιο, η ευρωπαϊκή κοινότητα θα έπρεπε να κινητοποιηθεί για την προώθηση ενός σχεδίου «τύπου Μάρσαλ» και όχι να ζητά από τους Έλληνες να αυτοκτονήσουν, αναφέρει το δελτίο. Ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι, κατά την Europolitique, το γεγονός ότι «τίθεται σε αμφισβήτηση η ικανότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να βοηθά αποτελεσματικά ένα από τα μέλη της».
15/2/2012 Επίδειξη ισχύος από το Eurogroup.Ως επίδειξη δύναμης και ταυτόχρονα αυστηρής προειδοποίησης προς τη χώρα μας από τους εταίρους ερμηνεύεται η χθεσινή απόφαση του προέδρου του Eurogroup, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, να αναβάλει τη σημερινή συνεδρίαση των υπουργών της Eυρωζώνης στις Βρυξέλλες για την προσεχή Δευτέρα. Πρακτικά σημαίνει ότι θα συνεχιστεί η αβεβαιότητα μέχρι τις αρχές Μαρτίου, αλλά σίγουρα θα υπάρξουν τελικές αποφάσεις πριν από τη λήξη των ομολόγων αξίας 14,4 δισ. ευρώ στις 20 Μαρτίου.
15/2/2012  Στο 6,8% διαμορφώθηκε η ύφεση το 2011, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ΕΛΣΤΑΤ που δόθηκαν χθες στη δημοσιότητα. Το τελευταίο τρίμηνο του 2011 ήταν καταστροφικό, καθώς το ΑΕΠ υποχώρησε κατά 7% έναντι της ίδιας περιόδου του προηγούμενου έτους, ενώ το αμέσως προηγούμενο τρίμηνο η μείωση του ΑΕΠ ήταν 5%. Σημειώνεται ότι στον προϋπολογισμό του 2012 είχε εκτιμηθεί ύφεση 5,5% για το 2011. Η νέα επιδείνωση θέτει σε αμφισβήτηση και την αποτελεσματικότητα των μέτρων του Μνημονίου, καθώς βαθύτερη ύφεση συνεπάγεται απώλεια φορολογικών εσόδων και μεγαλύτερες δαπάνες για τον προϋπολογισμό.
15/2/2012  Η Δέσμευση της Κίνας ότι θα επενδύσει στα ευρωπαϊκά ταμεία διάσωσης και θα διατηρήσει τις συμμετοχές της σε ευρωπαϊκά περιουσιακά στοιχεία προκάλεσε κύμα ευφορίας στις ασιατικές αγορές.
«Η Κίνα θα τηρεί πάντα την αρχή της κατοχής ευρωπαϊκών κρατικών ομολόγων», τόνισε σήμερα ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Κίνας, Ζου Ξιαοτσουάν σε ομιλία του στο Πεκίνο. Κατά την έναρξη της συνόδου κορυφής ΕΕ - Κίνας στο Πεκίνο, ο Κινέζος πρωθυπουργός εξέφρασε την πρόθεση της Κίνας να συμμετάσχει περισσότερο στην αναζήτηση μιας λύσης στην κρίση χρέους στην Ευρώπη.

 ►  επισημάνσεις ►επισημάνσεις ►επισημάνσεις ◄επισημάνσεις ◄επισημάνσεις

*** 2/02/2012 Χιόνι στη Λάρισα. Έπεσε λίγο χιονάκι- ίσα που το ’στρωσε δηλαδή - και τα σχολεία κλείσαν επί διήμερο στην πόλη της Λάρισας.  Και καλά τα νηπιαγωγεία και τα δημοτικά, τα Γυμνάσια και τα Λύκεια γιατί να κλείσουν; 
*** 3/2/2012  242.000 ευρώ καθαρά το χρόνο Ο χασάπης των ελληνικών μισθών Πόουλ Τόμσεν αμείβεται από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο με 242.000 ευρώ καθαρά το χρόνο, τουτέστιν όσα παίρνουν 30 νέοι Ελληνες με αμοιβή των κατώτατο μισθό. Σύμφωνα με τον Ελεύθερο Τύπο, το πραγματικό ποσό είναι ίσως πολύ μεγαλύτερο, καθώς ως αναπληρωτής διευθυντής του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ εντάσσεται στη μισθολογική και διοικητική βαθμίδα Β05 και μπορεί να λαμβάνει μέχρι 309.000 δολάρια ετησίως.
*** 7/2/2012 Δωροδοκούσαν στην Ελλάδα αλλά τους τσάκωσαν στις ΗΠΑ .Η αμερικανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (Securities and Exchange Commission, SEC) κατηγόρησε την εταιρεία ιατρικών μηχανημάτων Smith & Nephew για δωροδοκία γιατρών σε δημόσια νοσοκομεία της Ελλάδας πριν από περισσότερα από δέκα χρόνια,. Η εταιρεία θα πληρώσει ως πρόστιμο πάνω από 22 εκατ. δολάρια, ως μέρος της συμφωνίας που έκανε με τη SEC και το αμερικανικό υπουργείο Δικαιοσύνης.
*** 9/2/ 2012  Πέθανε ο Αλέξανδρος Σχινάς : Σίγησε για πάντα, το περασμένο Σάββατο στο Έσσεν, η «φωνή της ελευθερίας» που ξεσήκωνε εκατομμύρια Έλληνες μέσα από τα βραχέα της Deutsche Welle στα χρόνια της δικτατορίας. Ο Αλέξανδρος Σχινάς πέθανε στα 88 του χρόνια, αφήνοντας ως κληρονομιά τον πολύτιμο αγώνα για την ελευθερία, το παράδειγμα του ασυμβίβαστου ονειροπόλου, αλλά και το πάθος για τη γλώσσα και τον εκσυγχρονισμό της εκπαίδευσης.
*** 10/2/2012 «Οι νέες δεσμεύσεις της Ελλάδας για οικονομικές μεταρρυθμίσεις δεν θα φέρουν το δημόσιο χρέος της σε βιώσιμα επίπεδα» δήλωσε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε μιλώντας σήμερα στο γερμανικό κοινοβούλιο. «Με τα υφιστάμενα σχέδια η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να πετύχει τον στόχο για μείωση του χρέους στο 120% του ΑΕΠ μέχρι το 2020»
*** 10/2/2012 Φάκελο με επιστολή παραίτησής του από τα κυβερνητικά καθήκοντά του επέδωσε στο γραφείο του πρωθυπουργού ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, κ. Αστέριος Ροντούλης, μετά την απόφαση του ΛΑΟΣ να μην ψηφίσει τη νέα δανειακή σύμβαση. Πως θα ζήσουμε πλέον εμείς εδώ στη Λάρισα δίχως υπουργό;...
*** 10/2/2012 Νεοφιλελευθερισμός με απλά λόγια: Ο Μόντι (Ιταλία) δήλωσε «Οι νέοι πρέπει να συνηθίσουν στην ιδέα ότι δεν θα έχουν μόνιμη δουλειά » «Βαρετή η μόνιμη εργασία». Ο Ράινφελντ (Σουηδία) θα ήθελε οι συμπατριώτες του να μπορούν να εργάζονται ως τα 75! Ο Παπανδρέου είχε υποστηρίξει ότι η εργασία των νέων για 4 έτη θα έπρεπε να είναι ανασφάλιστη (2004). Ο Μόντι νομοθέτησε την δυνατότητα σε καταστήματα να λειτουργούν 24 ώρες την ημέρα,7 μέρες τη βδομάδα, 365 μέρες το χρόνο! Στελέχη του Ρεπουμπλικανικού κόμματος (ΗΠΑ) διερωτώνται: «Γιατί να πληρώνει ένας υγιής Αμερικάνος φόρους για έναν που θα αρρωστήσει αφού ο ίδιος υπάρχει αυξημένη πιθανότητα να μην αρρωστήσει;» Ο Παπανδρέου, μας διαβεβαίωνε ότι θα υπάρχει τουλάχιστον ένας εργαζόμενος ανά οικογένεια (2011 ΔΕΘ). [από άρθρο του Κώστα Ζαχαριάδη]
*** 10/2/2012 Αξιόπιστο και βιώσιμο τρόπο για τη μεταφορά αζέρικου φυσικού αερίου στις αγορές της Ευρώπης και της περιοχής των δυτικών Βαλκανίων, χαρακτήρισε ο πρωθυπουργός της Αλβανίας Σαλί Μπερίσα το έργο του αγωγού φυσικού αερίου TAP (Trans Adriatic Pipeline).Το έργο του αγωγού TAP αποτελεί ένα από τα εναλλακτικά σχέδια μεταφοράς φυσικού αερίου από την περιοχή της Κασπίας, μέσω Ελλάδας, προς την Ευρώπη. Ο σχεδιασμός του έργου προβλέπει την κατασκευή αγωγού από τη Θεσσαλονίκη στην Αλβανία και από εκεί, με υποθαλάσσια όδευση στην Ιταλία.
*** 13/2/2012 Ανασχηματισμός και εκλογές. Περί τα τέλη Μαρτίου τοποθετεί η κυβέρνηση την ολοκλήρωση του έργου της, ενώ από τον Απρίλιο ανοίγει ο δρόμος για εκλογές, όπως διευκρίνισε σήμερα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παντελής Καψής. Σημείωσε ότι ο επικείμενος ανασχηματισμός θα είναι περιορισμένος.
*** 13/2/2012 Ζημίες . Συνολικά 170 επιχειρήσεις επλήγησαν από τα επεισόδια που σημειώθηκαν την Κυριακή, σύμφωνα με τον πρώτο απολογισμό των ζημιών που ολοκλήρωσαν τα ειδικά κλιμάκια του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών. Συγκεκριμένα, 45 επιχειρήσεις (ένδυσης, υπόδησης, κινητής τηλεφωνίας, εστίασης, οικιακών ειδών, κοσμημάτων, σούπερ μάρκετ, βιβλίων κ.λπ.) υπέστησαν ολοσχερή καταστροφή λόγω πυρκαγιάς. Ζημιές υπέστησαν, επίσης, 17 τράπεζες, τέσσερα βιβλιοπωλεία, πέντε πολυκαταστήματα και εμπορικά κέντρα και 70 καταστήματα ένδυσης - υπόδησης, καθώς και 29 επιχειρήσεις διαφόρων μορφών.
*** 14/2/2012 (του αγίου Βαλεντίνου ) Η Ελλάδα έχει την 2η μεγαλύτερη ύφεση παγκοσμίως. Μεγαλύτερη έχει μόνο το Σουδάν που έχει εμφύλιο, για 4η συνεχόμενη χρονιά.
*** 14/2/2012 (του αγίου Βαλεντίνου) Μίμης Ανδρουλάκης : “Είμαι ένας ελευθεριακός κομμουνιστής και δεν ξεχνώ ότι στην κορύφωση της Οκτωβριανής Επανάστασης οι Λένιν - Τρότσκι επιχείρησαν τη συμφωνία Μπρεστ - Λιτόφσκ με την εμπόλεμη Γερμανία για να πάρουν μια ανάσα και να αποφύγουν την καταστροφή”. Βοήθειαααααα....
*** 14/2/2012 (του αγίου Βαλεντίνου) Μαθήτριά μου με ρώτησε “Εσείς, κύριε, πώς ερωτευόσασταν όταν δεν υπήρχαν κινητά ;” …Άντε να πιάσεις επαφή…
*** 15/2/2012 από συνένετευξη του Μόντι: Η οικονομική αναταραχή (στην Ελλάδα) οφείλεται, μερικώς, και στην διοργάνωση της Ολυμπιάδας του 2004, και αυτό είναι ένα από τα στοιχεία που μας έκαναν να είμαστε επιφυλακτικοί σε ότι αφορά την στάση της Ιταλίας για την δυνατότητα διοργάνωσης της Ολυμπιάδας του 2020», δήλωσε ο Μάριο Μόντι. Θυμάστε αγκαλίτσες και φιλάκια που έδινε ο ένας στον άλλο όταν πήραμε την Ολυμπιάδα; Πάντως ο Μάριο Μόντι πήρε την απόφαση να μην επισημοποιήσει, η Ιταλία, την υποψηφιότητα της Ρώμης ως διοργανώτριας πόλης για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020. Η Ελλάς διδάσκει και πάλι!...
*** 15/2/2012 ΘΑΥΜΑ!! ΘΑΥΜΑ!!  Στα 33 εκατ. ευρώ από 187 εκατ. ευρώ που ήταν το 2010 (-82%) διαμορφώθηκε το 2011 το έλλειμμα της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ενώ το 2012 αναμένεται να είναι η πρώτη χρονιά που η εταιρεία θα κλείσει χωρίς έλλειμμα. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της εταιρείας ο Δεκέμβριος του 2011 ήταν ο πρώτος μήνας στα σιδηροδρομικά χρονικά που η ΤΡΑΙΝΟΣΕ παρουσίασε μηδενικό έλλειμμα.
*** 15/2/2012 Ο Αντωνάκης Σαμαράς ο λεοντόκαρδος. Αποφασισμένος,είναι να τρίξει τα δόντια στους ευρωπαίους  ο αποφασιστικός. Γι' αυτό και δεν θα μας αφήσει -όπως την προηγούμενη φορά- σε κατάσταση αδημονίας αν θα στείλει επιστολή  δέσμευσης (ήταν και κάποιοι δικοί μας σύντροφοι που αγωνιούσαν, θυμάστε;..) Μην “ανησυχείτε”. Ο Αντώνης Σαμαράς (αν και επισήμως η ΝΔ δεν έχει επιβεβαιώσει τις πληροφορίες – χαζοί είναι; εκλογές έρχονται..) θα παράσχει τις γραπτές δεσμεύσεις υποστήριξης των μέτρων. Για τον ΓΑΠ δεν τίθεται θέμα. Αυτός  λέει πάντα ναι σε όποιον του μιλά τελευταίος...

 ►   Απορίες σε αφτί που δεν ...ακούει...

* Τι απόγινε η «φοροκάρτα»; (Αν η Ελλάδα μάζευε τα προηγούμενα 10 χρόνια τα φορολογικά έσοδα όσα μαζεύει κατά μέσο όρο η ΕΕ, το δημόσιο χρέος θα ήταν 77% του ΑΕΠ! )
* Τί απόγινε η φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας, ω Βενιζέλο!;
* Τι απόγινε η συζήτηση, ω Βενιζέλο, που θα έκανες με τους ...πλοιοκτήτες;
* Γιατί ενώ οι μισθοί κουρεύονται οι τιμές φουντώνουν;
* Γιατί το ίδιο προϊόν στις Σέρρες κάνει 15 και στο Σαντάνσυ –κάτι λίγα χιλιόμετρα παραπέρα- κάνει 5;
* Γιατί η απορρόφηση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ πηγαίνει με ρυθμούς χελώνας; (Η Λετονία έχει απορροφήσει 63%, η Ιρλανδία 60% , η Πορτογαλία 51% και η Ελλάδα είναι στην 23η θέση με 22% απορρόφηση!)
* Τι θα κάνουμε, ω Αντώνη, Βαγγέλη και Λουκά, όταν η νέα δανειακή σύμβαση Ελλάδας-τρόικας θα αποδειχτεί αποτυχημένη; Θα πάρουμε και τρίτο μνημόνιο;
* Τι απόγινε εκείνη η μαφία του Ποδοσφαίρου και των στημένων και του μαύρου χρήματος;... Μπέο  ή  ξεμπέο...


 ►  ΠΟΛΙΤΙΚΗ  ΕΚΔΗΛΩΣΗ  ΤΗΣ   ΔΗΜΑΡ  ΣΤΗ  ΛΑΡΙΣΑ                 15/2/2012


Η Ν.Ε. Λάρισας της Δημοκρατικής Αριστεράς διοργάνωσε πολιτική εκδήλωση την Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου στις 7:30 το βράδυ στην αίθουσα του ξενοδοχείου ‘’Διόνυσος’’ με γενικό θέμα:

΄΄ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ… ΄΄
Ομιλητές ήταν οι :
 
Κώστας Τσαντίλης: ‘Τι είναι η Δημοκρατική Αριστερά.’
Αντώνης Σούρμπης: ‘Η μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος.’
Θανάσης Ζαχαρόπουλος: ‘Η πρόταση της Δημοκρατικής Αριστεράς για τη διέξοδο από την κρίση.’

Συγκεκριμένα:

Ο Κώστας Τσαντίλης αναφέρθηκε στη φυσιογνωμία της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ και τόνισε ότι Η ΔΗΜΑΡ είναι ένα κόμμα:
- Της αριστεράς με την έννοια ότι εμφορείται από έναν κώδικα αξιών ελευθερίας, ισότητας, δικαιοσύνης, αλληλεγγύης και δημοσίου συμφέροντος.
- Του δημοκρατικού φάσματος και της ανάγκης να καλυφθεί το τεράστιο έλλειμμα που υπάρχει στο θεσμικό επίπεδο.
- Των μεταρρυθμίσεων σε όλα τα επίπεδα (πολιτικό σύστημα, δημόσια διοίκηση, δικαιοσύνη, παιδεία, υγεία, κοινωνική πολιτική κ.α.).
- Της οικολογίας και της βιώσιμης ανάπτυξης
- Της ευρωπαϊκής προοπτικής.

Ο Αντώνης Σούρμπης παρουσίασε τις προτάσεις για τη Μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος επισημαίνοντας ότι:  
Το πολιτικό σύστημα της χώρας μας, διαχρονικά ανίκανο να ανταποκριθεί στις άμεσες και μακροπρόθεσμες ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας, είναι πλέον απαξιωμένο στη συνείδηση των πολιτών.
Η δημόσια διοίκηση που διαμορφώθηκε με τα χαρακτηριστικά αυτού του πολιτικού συστήματος, έγινε το βασικότερο εργαλείο αναπαραγωγής της εξουσίας του. Το κράτος υπήρχε για το πολιτικό προσωπικό και το κόμμα, την οικονομική ελίτ και τις ευνοημένες συντεχνίες.
Όσο το πολιτικό σύστημα αναπαράγει αυτά χαρακτηριστικά και οι πολιτικοί που το αντιπροσώπευσαν  συνεχίζουν να πρωταγωνιστούν, οι όποιες αλλαγές θάναι ή ψευδεπίγραφες ή αποτέλεσμα επιβολής των δανειστών μας.
Η ΔΗΜ.ΑΡ διεκδικεί την αποκατάσταση του κύρους και της αποτελεσματικότητας των πολιτικών θεσμών με άμεσα μέτρα, όπως:
- Αναθεώρηση του πρωθυπουργικού χαρακτήρα του πολιτικού συστήματος.
-  Καθιέρωση του εκλογικού συστήματος της απλής αναλογικής
-  Θεσμοθέτηση του ασυμβίβαστου βουλευτή και υπουργού.
-  Μείωση του αριθμού των βουλευτών.
-  Κατάργηση της βουλευτικής και εν γένει της πολιτικής ασυλίας
- Ουσιαστικοποίηση και αυστηροποίηση του «πόθεν έσχες» των βουλευτών.
- Αναδρομικό έλεγχο των περιουσιακών στοιχείων και όλων των μεταβιβάσεων ακινήτων, για όσους άσκησαν εξουσία από το 1981 μέχρι σήμερα.
-  Κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης και της  αποζημίωσης για  τη συμμετοχή σε επιτροπές,  καθώς και μείωση της βουλευτικής  αποζημίωσης.
-  Διαφάνεια στα οικονομικά των κομμάτων και δραστική μείωση της κρατικής επιχορήγησής τους.
-Ειδικός νόμος που θα καθιστά την απιστία σε βάρος του Δημοσίου και τη φοροκλοπή διαρκή εγκλήματα χωρίς παραγραφή.

Ο Θανάσης Ζαχαρόπουλος περιέγραψε την πρόταση της Δημοκρατικής Αριστεράς για τη διέξοδο από την κρίση, τονίζοντας ότι:
Η Τρόικα και η Κυβέρνηση περιορίζουν την ανάγνωση της κρίσης στην δημοσιονομική σφαίρα και ως εκ τούτου, επιβάλλουν νεοφιλελεύθερα μέτρα και πολιτικές λιτότητας που αντί να εξυγιάνουν τα δημοσιονομικά, αναπαράγουν τον φαύλο κύκλο της ύφεσης με έκρηξη της ανεργίας και της φτώχειας. Η ΔΗΜΑΡ αναγνωρίζει το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας, επιμένει όμως να διευρύνει την ανάγνωση της κρίσης, στο πελατειακό και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, στο αντιπαραγωγικό αναπτυξιακό μοντέλο, στις αξίες και συμπεριφορές δηλαδή στην κοινωνική ιδεολογία του ατομικισμού και της ελάσσονος προσπάθειας. Αυτά τα χαρακτηριστικά θεμελιώνουν την κρίση ως δομικής κρίσης του συστήματος και το δημοσιονομικό πρόβλημα να αποτελεί ένα αποτέλεσμά της. Η αντιμετώπισή της κρίσης στο πλαίσιο αυτής της αφήγησης, απαιτεί ριζικές τομές, προοδευτικές μεταρρυθμίσεις και ανατροπές σε πολιτικές και συμπεριφορές.
Η πρόταση της ΔΗΜΑΡ για μια δημοκρατική, βιώσιμη και κοινωνικά δίκαιη διέξοδο της χώρας από την κρίση βασίζεται :
α) στην αποφυγή της χρεοκοπίας με την παραμονή μας - παρά τα μεγάλα ελλείμματα - στην Ε.Ε. και στο Ευρώ
β) στην ανατροπή της άδικης κατανομής των βαρών,
γ) στην αντιστροφή της ύφεσης μέσω μιας αναπτυξιακής πορείας στη βάση ενός νέου αναπτυξιακού μοντέλου,
δ) στην επαναθεμελίωση του πολιτικού συστήματος με την ανάδειξη νέων πολιτικών υποκειμένων και νέων κανόνων, αξιών και συμπεριφορών.
Η ΔΗΜΑΡ καταθέτει την πρότασή της στην κοινωνία για αξιολόγηση και αγωνίζεται για μια νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία - μέσα από την ανασυγκρότηση του πολιτικού χώρου που αναφέρεται στον δημοκρατικό σοσιαλισμό - που θα προωθήσει και θα εφαρμόσει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις διεξόδου από την κρίση.





 ΠΡΟΣΟΧΗ                                                                                          
Όσοι φίλοι επιθυμούν να καταβάλουν τις συνδρομές τους προς τη ΔΗΜΑΡ, που τόσο τά 'χει ανάγκη,  ο αριθμός λογαριασμού στη Eurobank είναι:                                         
0026-0217-37-0102917676  (στα ονόματα ΦΑΣΟΥΛΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ -              ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ)                                                       

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου