ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ  (9)

ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΛΑΡΙΣΑΣ 

( 1 - 11 - 2011 ) 

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ - Λάρισα  Κουμουνδούρου 11 -  τηλ. 2410 533 584  -demarlarissa@gmail.com                             

►   Περιμένοντας τους Βαρβάρους και “Το θέμα είναι τώρα τι λες ... ”                                          

Τις ώρες που περιμέναμε να δούμε ποιος θα είναι πρωθυπουργός,  ποια  η  κυβέρνηση  και  ζούσαμε  ως αστείο  τη  γελοιοποίηση  θεσμών  και  την καταρράκωση  κάθε  έννοιας  πολιτικής  αντί  για σχόλιο  λίγοι  στίχοι  από  το  “ ΥΓ ”  του  Μανόλη Αναγνωστάκη.

… κα ι   π ο τ έ   μ η ν   ξ ε π έ σ ε ι ς   σ τ ο

α χ   ε μ ε ί ς   ο ι   κα η μ έ ν ο ι .

( Δ ε ν   θ έ λ ε ι   π α ρ ά   έ ν α   β η μ α τ ά κ ι 

ν α   τ ο   σ κ ε φ τ ο ύ ν   ο ι   ά λ λ ο ι   γ ι α   σ έ ν α ) .

 ► Απόφαση της Κεντρικής επιτροπής της Δημοκρατικής Αριστεράς για τη στάση του κόμματος   απέναντι στη νέα κυβέρνηση.                                                             11 Νοε. 2011

   Αρνητική ψήφο στη  νέα  κυβέρνηση,  αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών με  εκλογές.
Μετά από την διελκυστίνδα ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ, που εξάντλησε τις αντοχές της κοινωνίας, ενώ περιείχε και θεσμικές αποκλίσεις, επήλθε μεταξύ τους η συμφωνία στο πρόσωπο του πρωθυπουργού.
Όλοι οι χειρισμοί που έγιναν κατέδειξαν την αδήριτη και επιτακτική ανάγκη για ριζική αλλαγή του πολιτικού συστήματος, η οποία μπορεί να προκύψει μόνο από τη λαϊκή ετυμηγορία.
Aν ο στόχος ήταν η συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας, θα είχε ακολουθηθεί άλλη διαδικασία και θα υπήρχαν άλλα πολιτικά ζητούμενα, που δεν θα απέκλειαν εκ των προτέρων από την εξεύρεση λύσης καμιά από τις πολιτικές δυνάμεις.
Αυτό που επιδιώχθηκε ήταν μια συμψηφιστική μεταβατική ρύθμιση στο πλαίσιο ενός τμήματος του πολιτικού συστήματος με συγκεκριμένες νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις, με δεδομένη τη συνέχιση της ίδιας οικονομικής πολιτικής.
Με δεδομένο ότι αυτή η κυβέρνηση θα υπογράψει τη δανειακή σύμβαση και τους σχετικούς εφαρμοστικούς νόμους, η χώρα και η κοινωνία βρίσκονται αντιμέτωποι με μεγάλα ζητήματα:
• Την αντιμετώπιση των απωλειών για τα ασφαλιστικά ταμεία και τη διασφάλιση της ικανότητας τους να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους προς τους ασφαλισμένους
• Τη λήψη άμεσων μέτρων υποστήριξης των αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων και την υπεράσπιση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας
• Την υλοποίηση της προβλεπόμενης περιστολής δαπανών χωρίς περαιτέρω συρρίκνωση του λαϊκού εισοδήματος
• Την ουσιαστική ανασυγκρότηση του δημόσιου τομέα με ανακατανομή των ανθρώπινων πόρων και όχι με οριζόντιες περικοπές προσωπικού και απολύσεις.
• Την ουσιαστική λειτουργία των ελεγκτικών μηχανισμών και την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής
• Τη συμβολή του κράτους στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και τον τρόπο που αυτή θα γίνει
• Την άμεση χρηματοδότηση της αγοράς και την εύρεση πόρων χρηματοδότησης για όσο διάστημα οι τράπεζες βρίσκονται στη φάση της ανακεφαλαιοποίησης.
• Τη διεκδίκηση στα όργανα της ΕΕ ενός αναπτυξιακού πακέτου επενδυτικών δραστηριοτήτων για την αναπτυξιακή ώθηση της οικονομίας
• Την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας
• Τη διασφάλιση ότι η όποια παρακολούθηση των διαδικασιών υλοποίησης από κοινοτικούς μηχανισμούς θα αφορά τις τεχνικές πλευρές των ζητημάτων και δε θα συνιστά βαρύτατη εποπτεία της χώρας
Όλοι οι παραπάνω ουσιαστικοί πολιτικοί λόγοι σε συνδυασμό με τη θεσμική ανακολουθία και τις αποκλίσεις που υπήρξαν, θεμελιώνουν την αρνητική ψήφο μας στη νέα κυβέρνηση και επιβεβαιώνουν την ανάγκη αλλαγής των πολιτικών συσχετισμών με εκλογές.

 ►  Πως διαμορφώθηκε η θέση της Δημοκρατικής Αριστεράς στη νέα κυβέρνηση

Η Δημοκρατική Αριστερά πριν σχηματιστεί η νέα κυβέρνηση είχε ανακοινώσει ότι δεν θα συμμετάσχει στο κυβερνητικό σχήμα επειδή θεώρησε τις κινήσεις για τη δημιουργία της νέας κυβέρνησης αντιδεοντολογικές και σχεδόν εκτός συνταγματικού πλαισίου. Γι' αυτό και ζήτησε ως πλέον καθαρή λύση τις εκλογές ώστε να αποτυπωθεί η λαϊκή βούληση χωρίς ψευτοδιλήμματα και εκβιασμούς..
Μέσα στην πολυλογία των μαζικών μέσων προς στιγμήν δημιουργήθηκε η εντύπωση με αφορμή τις δηλώσεις Ψαριανού ότι η Δημοκρατική Αριστερά ήταν διατεθειμένη να δώσει ψήφο ανοχής άνευ όρων στην υπό διαμόρφωση νέα κυβέρνηση. Ο Γρηγόρης Ψαριανός  όμως δήλωσε ότι “η ανακοίνωση του ονόματος του κ. Παπαδήμου, σε σχέση με όλα τα ονόματα που είχαν ακουστεί, είναι μια θετική εξέλιξη” ωστόσο “για τη ΔΗΜΑΡ δεν τίθεται θέμα συμμετοχής ή παροχής ψήφου εμπιστοσύνης σε αυτή την κυβέρνηση -αυτό είναι ομόφωνο, «τελειωμένο». Υπήρχε μια «απόχρωση», μια απόκλιση, για το αν θα δώσουμε «ψήφο ανοχής». [...]. Θα πρέπει να δούμε ποια θα είναι η σύνθεση της κυβέρνησης, πέραν του κ. Παπαδήμου, και ποιες θα είναι οι προγραμματικές της δηλώσεις. Αν αυτές κινούνταν προς   τη  θετική   κατεύθυνση  και  αν γίνονταν  αποδεκτές  κάποιες  προτάσεις   τις  οποίες  θα υποβάλουμε στη Βουλή - για τη δικαιότερη κατανομή των βαρών και με γνώμονα τη διασφάλιση της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας- ενδεχομένως να παρείχαμε ψήφο ανοχής. Ωστόσο, από τη στιγμή που σε αυτή την κυβέρνηση θα συμμετέχει με υπουργεία η ακροδεξιά [...] τότε εκ των πραγμάτων δεν τίθεται θέμα ψήφου ανοχής.”
Κατά τη συζήτηση στην κεντρική επιτροπή τέθηκε το ζήτημα “της ψήφου ανοχής” στη νέα κυβέρνηση η οποία εκείνη τη στιγμή δεν είχε ακόμη ανακοινωθεί. Ο πρόεδρος του κόμματος Φ. Κουβέλης εισηγήθηκε την καταψήφιση της.   Στην ψηφοφορία η πρόταση του Φ. Κουβέλη έλαβε 40 ψήφους, έναντι 24 που ψήφισαν υπέρ της ψήφου ανοχής (“παρών”) και 4 λευκών. Υπέρ της εισήγησης του προέδρου ήταν οι βουλευτές της ΔΗΜ.ΑΡ. Θαν. Λεβέντης και Ν. Τσούκαλης, ο γραμματέας του κόμματος Σπ. Λυκούδης, ο Στ. Μπαγιώργος, ο Γ. Κακουλίδης, ο Χρ. Μαυροκεφαλίδης, η Δώρα Καλλιπολίτη, ο Γ. Πανούσης, ο Θ. Δημητρακόπουλος, ο Σ. Παπαθανασίου, ο Θρ. Φωτεινός κ.ά. Στην άλλη πλευρά βρέθηκαν οι Α. Φιλίνη, Χρ. Χωμενίδης, Κ. Κάρης, Μ. Σαμπατακάκης, Μ. Ρεπούση, Μ. Διόγος, Γ. Μπράμος, Στ. Λιβαδάς, Κ. Επιτροπάκη, Γ. Γεωργάτος κ.ά. Ο Θ. Μαργαρίτης που υπερασπίστηκε το “παρών” δεν ψήφισε στη διαδικασία και ο Δημ. Χατζησωκράτης, με την ίδια άποψη, επέλεξε το λευκό.

 ►  Λουκάς Παπαδήμος : το κυβερνητικό business plan

Σε μία «στεγνή», τεχνοκρατική ομιλία, αποφεύγοντας τις αναφορές που ενδεχομένως θα έγειραν πολιτικά ζητήματα και θα όξυναν το ήδη τεταμένο πολιτικό κλίμα, ο πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος ζήτησε την ψήφο εμπιστοσύνης του κοινοβουλίου, κατά την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων της νέας κυβέρνησης συνεργασίας. «Η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Δύο είναι οι εναλλακτικές κατευθύνσεις: Μέσα ή έξω από την ευρωζώνη», τόνισε, ξεκαθαρίζοντας παράλληλα πως κύριο έργο αυτής της  κυβέρνησης  είναι  η  υλοποίηση  των  αποφάσεων  της  συμφωνίας  της  26ης  Οκτωβρίου,  καθώς  και  η υλοποίηση των οικονομικών πολιτικών που συνδέονται με  τις  αποφάσεις. «Θα απαιτηθούν  νέες  θυσίες», παραδέχτηκε, «οι οποίες όμως θα είναι δίκαια κατανεμημένες», ενώ έκανε επίσης λόγο για τη δημιουργία δικτύου προστασίας για τους αδύναμους. Πάντως, ο νέος πρωθυπουργός δεν αναφέρθηκε σε κανένα σημείο της ομιλίας του στην ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών.

 ►  PASOK και ακροδεξιά                                                                                                                    

Στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας όταν μπήκε η ακροδεξιά στην κυβέρνηση της Αυστρίας, πολλές ηγεσίες σε χώρες της ΕΕ μεταξύ τους και  η τότε ελληνική κυβέρνηση (ΠΑΣΟΚ) ζητούσαν αποκλεισμό της Αυστρίας από την ΕΕ. Σήμερα είναι η ίδια η ηγεσία τις ΕΕ που με τις ασφυκτικές οικονομικές πολιτικές απαιτεί την συμμετοχή της ακροδεξιάς σε κυβερνήσεις «εθνικής σωτηρίας».
Το  ΠΑΣΟΚ  διαπράττει  ιστορικό  έγκλημα.  Φέρνει  την  ακροδεξιά  στο  κέντρο  της  πολιτικής ζωής και συμβάλει στο να ατονήσει η ιστορική μνήμη. Για μέρος της ελληνικής κοινωνίας  το  ΛΑΟΣ  δεν  είναι  ένα  κόμμα  από  φιλοχουντικούς,  φιλοβασιλικούς,  αντισημίτες, ρατσιστές, θρησκόληπτους, νοσταλγούς όλων των δικτατόρων που πέρασαν από την χώρα τον 20ο αιώνα αλλά ένα κόμμα που ενδιαφέρεται για το κοινό καλό και βάζει πλάτη για “να σωθεί η πατρίδα”. Πατρίδα δεν είναι μόνο  οι  επιχειρήσεις  και  οι  τράπεζες,  πατρίδα  είναι  και  η  ίδια  η  ιστορία  της.  Ας  διαβάσουν  ξανά  στο ΠΑΣΟΚ την ιστορία του 20ου αιώνα και ας δουν την ιστορική διαδρομή των σημερινών ευεργετών και σωτήρων. Αλλά στο ΠΑΣΟΚ και στο PASOK του 2011 έχουν κόψει σχέσεις με το βιβλίο...

 ►  Δημοκρατική Αριστερά: Γιατί επιμένουμε ευρωπαϊκά;                                                              

Οι  ενέργειες  των  σημερινών  ευρωπαίων  ηγετών  (“Μερκοζί”  τους  αποκάλεσε  ο  Ντελόρ) δημιουργούν στην Ελλάδα ένα αντι-ευρωπαϊκό πνεύμα. Η δημοκρατική Αριστερά ωστόσο είναι σταθερά προσανατολισμένη στον   Αριστερό ευρωπαϊσμό. Θυμίζουμε τις θέσεις μας που προέκυψαν από το 1ο συνέδριο.
“Σήμερα, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, της αποδυνάμωσης του κράτους/έθνους, η ενοποίηση της Ευρώπης είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ. Η εξισορρόπηση της κυριαρχίας των ΗΠΑ, των αναδυόμενων οικονομιών της Άπω Ανατολής και της ανακάμπτουσας Ρωσίας σε όλα τα επίπεδα μπορεί να επιδιωχθεί από πολιτικά υποκείμενα που έχουν ή μπορεί να αποκτήσουν δυνατότητες ανάλογης κλίμακας. Τέτοιο πολιτικό υποκείμενο μπορεί να είναι και πρέπει να γίνει η πολιτικά ενοποιημένη Ευρωπαϊκή Ένωση(ΕΕ). Στο πεδίο μιας πολιτικά ενοποιημένης ΕΕ αποκτούν νέο νόημα, δυνατότητα και αποτελεσματικότητα, τόσο τα κινήματα της εναλλακτικής παγκοσμιοποίησης όσο και η πολιτική παρέμβαση στους θεσμούς, η ανάπτυξη διεκδικήσεων, αγώνων, συναινέσεων και ευρύτερων συσπειρώσεων, για την προοδευτική παγκόσμια διακυβέρνηση. Εδώ βασίζεται ο αριστερός ευρωπαϊσμός της ΔΗΜΑΡ. Διεκδικεί ένα νέο ευρωπαϊκό δημοκρατικό σχέδιο, που θα επιτρέψει στην Ευρώπη να διεκδικήσει έναν οικουμενικό ρόλο.
Εξίσου βασικό αφετηριακό άξονα στην πορεία για την ευρωπαϊκή ενοποίηση για τη ΔΗΜΑΡ αποτελεί η ευρωπαϊκή ιστορία των κοινών αγώνων ενάντια στο φασισμό, των αγώνων για την δημοκρατία, για το κράτος δικαίου, για τα κοινωνικά δικαιώματα των εργαζόμενων και για την αναγνώριση και θωράκιση των ατομικών ανθρώπινων δικαιωμάτων. Κομμάτι της κληρονομιάς μας είναι όλες οι μεγάλες πνευματικές και πολιτιστικές κατακτήσεις, από τις αξίες της κλασικής αρχαιότητας ως την Αναγέννηση, και από τον Διαφωτισμό ως τον Μαρξισμό, μέχρι την σύγχρονη ψυχανάλυση, τον μοντερνισμό και την ευρωπαϊκή κουλτούρα της εποχής μας.
Το σταθερό όραμα της ΔΗΜΑΡ για μια πολιτικά ενοποιημένη ΕΕ, δημοκρατική, κοινωνικά δίκαιη και οικολογική, προϋποθέτει σχέδιο, προτάσεις, συμμαχίες πολιτικές και κοινωνικές, και προπάντων αγώνες για την ενιαία ευρωπαϊκή οικονομική διακυβέρνηση σε προοδευτική κατεύθυνση, τις μακρόπνοες διαρθρωτικές κοινές πολιτικές, τις πολιτικές για την προστασία του περιβάλλοντος και την ενίσχυση της απασχόλησης, τη διεκδίκηση ενός νέου προοδευτικού ευρωπαϊκού συντάγματος ομοσπονδιακού χαρακτήρα”.(Θέσεις 1ου Συνεδρίου ΔΗΜΑΡ, 02/04/11)

 ►  Ανακοίνωση του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος                                           11 Νοε. 2011 

Η είσοδος της ακροδεξιάς (ΛΑΟΣ) στην ελληνική κυβέρνηση είναι ένα σοκ για τους σοσιαλιστές. Ο Nicolas Sarkozy συνεχάρη την κυβέρνηση Παπαδήμου, οι Γάλλοι σοσιαλιστές το αρνούνται. Ο κ. Καρατζαφέρης, ηγέτης του ΛΑΟΣ, παλιός υπεύθυνος μίας κίνησης νέων που υποστήριζε τους έλληνες συνταγματάρχες που εγκαθίδρυσαν τη δικτατορία στη χώρα δεν μπορεί να βοηθήσει σε τίποτα τον ελληνικό λαό να βγει από την κρίση.
Ιδού που οδηγεί η Ευρώπη όταν γυρίζει την πλάτη στους λαούς, εγκαθιστώντας βάναυσες και τυφλές λιτότητες χωρίς να δίνει τη δυνατότητα και το χρόνο για ανασύνταξη και όταν αναμειγνύεται στη δημοκρατική λειτουργία των κρατών μελών. Στην οικονομική και κοινωνική κρίση προστίθεται μία κρίση πολιτική και δημοκρατική.

 ►  Κωστής Στεφανόπουλος:: μετά τη γελοιοποίηση των πάντων                            12 Νοε. 2011 

“Ποτέ η Ελλάδα δεν είχε φτάσει σε αυτό το κατάντημα», δήλωσε, σε μια από τις σπάνιες παρεμβάσεις του, χθες ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κ. Στεφανόπουλος, αναφερόμενος στο γεγονός ότι χρειάστηκαν τέσσερις μέρες προκειμένου να καταλήξουν τα δύο μεγάλα κόμματα σε συμφωνία και κάνοντας λόγο για «γελοιοποίηση των πάντων».

 ►  Για τη δανειακή σύμβαση της 27ης Οκτωβρίου, του Δ.Χατζησωκράτη         -   4 Νοε 2011

Μας ερωτούν: εσείς τι θα κάνετε, ως ΔΗΜΑΡ, με τη δανειακή συνθήκη;
Δεν συμφωνήσαμε και δεν συμφωνούμε με τον τρόπο που οι ηγέτιδες δυνάμεις της ΕΕ αντιμετώπισαν  και αντιμετωπίζουν την κρίση του χρηματοπιστωτικού συστήματος και την κρίση χρέους συνολικά για την Ευρωζώνη και ειδικότερα για την Ελλάδα.
Είχαμε προτείνει τη δημιουργία ενός μηχανισμού κοινής διαχείρισης του χρέους με τη μεταφορά μέρους (το 60%) του ελληνικού χρέους και των άλλων χωρών μελών στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που θα αναλάβει την αποπληρωμή του με παράλληλη έκδοση ευρωομολόγων, τα οποία θα αποπληρώνουν σε βάθος χρόνου και με χαμηλό επιτόκιο τα κράτη μέλη. Την παράλληλη ενεργοποίηση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων για την έκδοση αναπτυξιακών ευρωομολόγων για τη χρηματοδότηση ενός ευρωπαϊκού σχεδίου επενδύσεων στις υποδομές, στις νέες τεχνολογίες και στην οικοανάπτυξη, με στόχο την προώθηση της οικονομικής ανάκαμψης και της απασχόλησης. Δυστυχώς, προχώρησαν και προχωρούν με μέτρα σπασμωδικά και αναποτελεσματικά, αναμένοντας την επόμενη χώρα που θα «σκάσει».
Σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση της χώρας μας, πέρα από το ότι έγιναν βήματα, που η ΔΗΜΑΡ επειγόντως ζητούσε,  και για μια πανευρωπαϊκή αντιμετώπιση του χρέους και για την αναδιάρθρωση του χρέους, τα μέτρα και οι υποχρεώσεις που ανέλαβε η  κυβέρνηση για τη χώρα μας, ως αντιστάθμισμα των δανείων και διευκολύνσεων, ήταν ανισοβαρή, δυσβάστακτα για τους έλληνες. Εμείς, ως ΔΗΜΑΡ,  μιλούσαμε και μιλάμε και σήμερα για ΙΣΟΔΥΝΑΜΑ ΜΕΤΡΑ. Δηλαδή  και για την αναγκαία αύξηση των εσόδων και για τη μείωση των δαπανών σε δίκαιη βάση, και για την διαμόρφωση ενός δικτύου ασφαλείας για τα χειμαζόμενα στρώματα και για μια συγκεκριμένη  προοπτική της αναπτυξιακής πορείας του τόπου. Την ευθύνη για την κύρωση αυτής της συμφωνίας δεν πρέπει να την πάρουμε.

 ►  Ανίχνευση εξασθενούς χρωμίου στα Φάρσαλα                                                 07 Νοε. 2011       

Ερώτηση προς τον κ. Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής
Θέμα: Ανίχνευση εξασθενούς χρωμίου στα Φάρσαλα
Αναφέρεται ότι πρόσφατα εντοπίστηκαν συγκεντρώσεις εξασθενούς χρωμίου σε γεωτρήσεις ύδρευσης στην περιοχή των Φαρσάλων. Η τοξική ένωση ανιχνεύτηκε σε πομόνες από τις οποίες υδρεύονται οι οικισμοί Ερέτρια, Άγιος Χαράλαμπος, Παλαιόμυλος και Αργιθέα. Οι ανιχνευθείσες τιμές υπερβαίνουν τα 0,02 ΡΡΒ, όριο το οποίο θέτει η αμερικανική νομοθεσία. Το εξασθενές χρώμιο είναι καρκινογόνο, ως εκ τούτου εξαιρετικά επικίνδυνο για την υγεία και τη ζωή και δεν επιτρέπεται η παρουσία του στο περιβάλλον ούτε καν σε ίχνη. Το πρόβλημα της υψηλής συγκέντρωσης νιτρικών στην περιοχή είναι υπαρκτό επί μακρό διάστημα, καθώς τα τελευταία χρόνια έχει ανασταλεί η λειτουργία πολλών υδρευτικών και αρδευτικών γεωτρήσεων. Σημειώνεται ότι στις αρχές Οκτωβρίου είχε κριθεί ακατάλληλο για οικιακή χρήση το νερό και στο Αρμένιο Λάρισας, λόγω των υψηλών τιμών χρωμίου που ανιχνεύθηκε στις γεωτρήσεις.
Με βάση τα προαναφερόμενα, ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός: Σε ποιες ενέργειες προτίθενται να προβούν ώστε να αντιμετωπιστεί άμεσα το πρόβλημα των υψηλών συγκεντρώσεων χρωμίου στην περιοχή των Φαρσάλων; Ποιοι έλεγχοι έχουν διενεργηθεί ή προγραμματίζονται για τον εντοπισμό και άλλων περιπτώσεων ρύπανσης με εξασθενές ή άλλο χρώμιο στο Νομό Λαρίσης, λαμβανομένου υπόψη ότι υψηλές τιμές χρωμίου έχουν ανιχνευθεί και σε άλλες περιοχές;

 ►  Το μεγαλύτερο μυστικό της «ελληνικής κρίσης», του Πάνου Παναγιώτου  - 4 Νοε 2011

Σύμφωνα με ρεπορτάζ της γερμανικής τηλεόρασης ARD, ωστόσο, το οποίο προβλήθηκε στις 27 Οκτωβρίου αλλά και σύμφωνα με ρεπορτάζ της Wall Street Journal το οποίο δημοσιεύτηκε το πρωί της 4ης Νοεμβρίου, προκειμένου οι τράπεζες να αποδεχτούν το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων που κατέχουν κατά 50%, η Ελλάδα συμφώνησε στη μετατροπή του δικαίου που διέπει τα ομόλογα αυτά από το ελληνικό στο αγγλικό.
Με βάση την ισχύουσα μέχρι στιγμής νομοθεσία και όσο το δίκαιο των ελληνικών ομολόγων παραμένει το ελληνικό, αν η Ελλάδα δεν αποφύγει την πτώχευση μπορεί να αποπληρώσει το χρέος που βρίσκεται στα χέρια ιδιωτών και όχι θεσμικών δανειστών (ΔΝΤ – ΕΕ) σε δραχμές, χωρίς να έχει καμία νομική κύρωση. Οι δανειστές σε αυτήν την περίπτωση υποχρεούνται να αποδεχτούν την αποπληρωμή στο ελληνικό νόμισμα. Έτσι η Ελλάδα μπορεί πολύ απλά να τυπώσει τόσες δραχμές όσο είναι το χρέος της στους ιδιώτες και να το ξεπληρώσει.
Αντίθετα, αν το δίκαιο αλλάξει στο αγγλικό όπως προβλέπεται στη συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου με βάση τα δύο προαναφερθέντα ρεπορτάζ, σε περίπτωση πτώχευσης η Ελλάδα θα πρέπει να αποπληρώσει το σύνολο του χρέους της σε ευρώ, παρά το γεγονός ότι η ισοτιμία δραχμής – ευρώ θα κυλήσει πιθανόν κάτω από το 700/1. Κάτι τέτοιο θα σημαίνει την οριστική παράδοση της χώρας στους δανειστές της, οι οποίοι θα μπορούν να διεκδικήσουν και να επιβάλλουν νομικά στην Ελλάδα είτε την αποπληρωμή του χρέους στο ακέραιο μέσω της επιβολής επαχθών φόρων στους πολίτες είτε την κατάσχεση δημόσιας περιουσίας είτε και τα δύο ταυτόχρονα. (Από το Xrima News)

 ►  Τι έχει τελικά συμβεί με τα σχολικά βιβλία:

Ενώ ο διαγωνισμός για την προμήθεια χαρτιού έληγε τον Οκτώβριο του 2010, η διευθύνουσα σύμβουλος του ΟΕΔΒ έστειλε το φάκελο στο Ελεγκτικό Συμβούλιο (το οποίο δαχτυλοδείχτηκε από την υπουργό ως υπεύθυνο για το γνωστό πρόβλημα με τα βιβλία) με καθυστέρηση 6 μηνών. Καθ’ όλο αυτό το διάστημα οι συμβουλάτορές της στο υπουργείο περί άλλα τύρβαζαν…
Επειδή η διαδικασία, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν περατώθηκε με τον ορθόδοξο τρόπο, το Υπουργείο «αναγκάστηκε» να λύσει το θέμα καταφεύγοντας στη συνταγή της απευθείας ανάθεσης…  Ενώ ο διαγωνισμός αφορούσε την προμήθεια 13 τόνων χαρτιού έγινε ανάθεση για 9.915 τόνους. Τα πονηρά μυαλά υπαινίσσονται ότι η ποσότητα προσαρμόστηκε προκειμένου, πολλαπλασιαζόμενη επί την τιμή της απευθείας ανάθεσης, να δίνει (μαντέψτε) το ποσό του προϋπολογισμού που προοριζόταν για χαρτί…Επίσης, ούτε λόγος δεν έγινε για την αξιοποίηση των 5.000 τόνων χαρτιού που βρίσκονταν αποθηκευμένοι στα υπόγεια του Ο.Ε.Δ.Β..
Από τα 5.000.000 σχολικά βιβλία που ήδη υπήρχαν (!) τα 3.000.000 πουλήθηκαν στην Κύπρο (πού να πήγε το παραδάκι;) και τα υπόλοιπα 2.000.000 στα ελληνικά βιβλιοπωλεία για την εξυπηρέτηση των μαθητών των ιδιωτικών σχολείων…
Κι ενώ, σε ό,τι αφορά τα φετινά βιβλία, όλες οι συμβάσεις έχουν παγώσει, το ΙΤΥΕ «Διόφαντος», προνομιούχο τέκνο της κυρίας Άννας με έδρα την Πάτρα,  προεισέπραξε στα τέλη του Σεπτέμβρη
25.800.000 ευρώ για τα βιβλία του 2012….!Την παραπάνω διαδικασία ανέλαβε να εποπτεύσει, όχι κάποιο προβλεπόμενο όργανο της Πολιτείας, αλλά ιδιώτης δικηγόρος… Με απευθείας ανάθεση…
Ο «Διόφαντος» επιπλέον ήταν που επέλεξε κατόπιν «διαπραγμάτευσης» (άλλα λόγια να αγαπιόμαστε αλλά πρόκειται πάλι για την προσφιλή συνοπτική τακτική) την εταιρία που παρήγαγε τα cd… Τέλος, (η χαριστική βολή) στο «Διόφαντο» έχουν γίνει πολυάριθμες προσλήψεις παιδιών του υπουργείου χωρίς κανέναν απολύτως διαγωνισμό…                                     (από το Ποντίκι)

 ►  η GESINE LETZSCH του Die Linke:   Η Ελλάδα έγινε μπαλάκι των αγορών

Η  GESINE LETZSCH πρόεδρος του Κόμματος της Αριστεράς, Die Linke αναφέρει σε δηλώσεις της. “Είναι καιρός να κληθούν να πληρώσουν αυτοί που προξένησαν την κρίση. Ομως, απέναντι σε αυτό αντιτίθεται η κυβέρνησή μας. Εχει δώσει τον πρώτο λόγο της πολιτικής στις τράπεζες και τους οίκους αξιολόγησης. Η καγκελάριος Μέρκελ λειτουργεί ως άνθρωπός τους. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος της οικονομικής κρίσης και γι' αυτό θα πηγαίνουμε από την μια κρίση στην άλλη. Η
Ελλάδα έγινε μπαλάκι των αγορών. Και η καγκελάριος Μέρκελ δεν έχει τίποτε καλύτερο να κάνει από το να παίξει το παιχνίδι αυτό. Είναι ένα δραματικό σημάδι της παρακμής της δημοκρατίας μας στην Ευρώπη, όταν ένα δημοψήφισμα στην Ελλάδα προκαλεί τέτοιες μεγάλες αντιδράσεις στους ισχυρούς της Ευρώπης.
Ωστόσο κανείς από τους ευρωπαίους ηγέτες δεν εξεγείρονταν όταν η Ελλάδα γινόταν μπαλάκι μεταξύ τραπεζών και χρηματιστηρίων. Τα όσα διαδραματίζονται τον τελευταίο καιρό, η πρόθεση
δημοψηφίσματος, η ακύρωσή του, ο σχηματισμός μεταβατικής κυβέρνησης, μας δείχνουν ότι η Ελλάδα κυβερνάται κατευθείαν από τις Βρυξέλλες. Ο ελληνικός λαός δεν ερωτάται καθόλου για τη γνώμη του. Μια εντελώς αντιδημοκρατική συμπεριφορά των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων απέναντι στην Ελλάδα. Είναι ξεκάθαρο το ποιο θα είναι το επόμενο θύμα των τραπεζών και των χρηματιστηρίων. Αυτό το παιχνίδι-ρουλέτα μπορούν να το σταματήσουν μόνον οι πολίτες, εάν αντιταχθούν στις νεο-φιλελεύθερες κυβερνήσεις. Το ευρώ δεν θα σωθεί με το να διατάσσονται συνεχώς πακέτα λιτότητας σε ολόκληρη την Ευρώπη. Οι πρακτικές αυτές το μόνο που κάνουν είναι να οξύνουν την κρίση. Και να βάζουν σε δοκιμασία τη δημοκρατία. Το ευρώ έχει πιθανότητα να επιζήσει, μόνον αν αφαιρεθεί η δύναμη από τις αγορές.
Χρειαζόμαστε έναν τραπεζικό τομέα με δημόσιο χαρακτήρα, ο οποίος και θα υπηρετεί την πλειοψηφία των πολιτών. Το κόμμα της γερμανικής Αριστεράς θα είναι πάντοτε αλληλέγγυο με τους πολίτες στην Ελλάδα, την Ιταλία, την Ισπανία, την Ιρλανδία και τις άλλες χώρες που δεν θέλουν να αποδεχθούν την άνιση κατανομή του πλούτου.”

 ► Le Monde, του Alain Frachon: Θα αρκούσε μια μικρή φράση για να σωθεί το ευρώ

 Θα αρκούσε μια φράση για να πάψει η κρίση του ευρώ, σύμφωνα με αρκετούς οικονομολόγους. Μια  μικρή φράση που θα έπρεπε να πει η ΕΚΤ. Η ΕΚΤ θα έπρεπε να πει δυνατά ότι θα παίξει τον ρόλο του  δανειστή ύστατης καταφυγής για τα πιο χρεωκοπημένα μέλη της Ε.Ε. Και το ευρώ θα ζούσε καλύτερα.  Και οι αγορές θα κάθονταν φρόνιμες.  Και, ω, υπέρτατη ευτυχία, δεν θα δίναμε πια δεκάρα για το τι λένε οι οίκοι αξιολόγησης. Και θα  μπορούσαμε να ξεσφίξουμε λίγο τον βρόχο της δημοσιονομικής λιτότητας, να χαλαρώσουμε τους όρους  της. Και αυτό θα βοηθούσε την ανάκαμψη της δραστηριότητας, θα διευκόλυνε την κάθαρση του χρέους.  Και, χωρίς υποσχέσεις για τσάμπα χρήμα, θα βγαίναμε από τον καταστροφικό κύκλο που οδηγεί στη  διάλυση της Ευρωζώνης, που μοιάζει με μια κακιά παρτίδα μπόουλινγκ όταν η μεγάλη μαύρη μπάλα ρίχνει  τη μια μετά την άλλη τις κορίνες: στην αρχή την Αθήνα, μετά το Δουβλίνο, τη Λισσαβώνα, τη Μαδρίτη, τη  Ρώμη, ενώ έρχεται και η σειρά του Παρισιού...
Το Ινστιτούτο που κόβει χρήμα -κι αυτή είναι μια από τις λειτουργίες του- διαθέτει, εξ ορισμού,  απεριόριστους πόρους. Αν η ΕΚΤ πει ότι θα είναι ο δανειστής ύστατης καταφυγής, θα αποτρέψει την  κερδοσκοπία. Οι αγορές θα ηρεμήσουν. Δεν θα απαιτούν πλέον τεράστια αποδοτικά επιτόκια για εγγύηση  των χρεών των πιο χρεωκοπημένων κρατών. Τα κράτη αυτά έτσι θα αποφύγουν την επιδείνωση του  κόστους του χρέους τους. Θα ξεφύγουν από ένα φοβερό σπιράλ, του οποίου γνωρίζουμε άριστα τις φάσεις.  [...]
Στην περίπτωση που η ΕΚΤ πει εκ των προτέρων ότι θα εγγυηθεί τα δάνεια ενός κράτους που  δυσκολεύεται να πληρώσει τα χρέη του, το σχήμα είναι εντελώς διαφορετικό. Οι αγορές του ινστιτούτου  έκδοσης θα ρίξουν τα επιτόκια σε ανεκτά επίπεδα, αν η δήλωση πρόθεσης από την κεντρική τράπεζα δεν  αρκέσει. Αυτό συμβαίνει έξω από την Ευρωζώνη, στις ΗΠΑ, στη Βρετανία, στην Ιαπωνία, για παράδειγμα. Με  διαφορετικούς τρόπους, αυτές οι τρεις χώρες δεν εμφανίζουν τους καλύτερους βαθμούς από ό,τι ο μέσος  όρος στην ευρωπαϊκή νομισματική ένωση. Αλλά είναι σαφές για όλους ότι η Fed, η Κεντρική Τράπεζα της  Αγγλίας ή εκείνη της Ιαπωνίας δεν θα διστάσουν να το κάνουν. Σε περίπτωση δυσκολίας χρηματοδότησης ενός κράτους, θα αγοράσουν άμεσα τα ομόλογά του. Οι αγορές  δεν εναντιώνονται σχεδόν καθόλου. Γνωρίζουν ότι οι πόροι ενός ινστιτούτου έκδοσης χρήματος είναι  απεριόριστες. Δεν υπάρχει λόγος αύξησης των επιτοκίων.
Γιατί η ΕΚΤ δεν κάνει το ίδιο; Γιατί έχει συνδεθεί με ένα δόγμα που υποστηρίζει τη διάκριση των  εξουσιών. Η τράπεζα οφείλει να ασχολείται με τα νομισματικά ζητήματα και η κυβέρνηση με τα  δημοσιονομικά. Η τράπεζα εγγυάται τη σταθερόττηα του νομίσματος (όχι πληθωρισμός), η κυβέρνηση  διαχειρίζεται το χρέος της. Με άλλα λόγια δεν είναι αρμοδιότητα του ινστιτούτου έκδοσης χρήματος να βοηθήσει το υπουργείο  Οικονομικών -ο καθένας έχει τη δική του αποστολή.
Η αποστολή της ΕΚΤ της επιβάλλει σαφώς να  ασχολείται αποκλειστικά με τη σταθερότητα των τιμών, όχι να κλείνει τις δημοσιονομικές τρύπες στα  τρύπια καλάθια της ευρωζώνης. "Πρόκειται για ιδεολογία, υποστηρίζει ο Ζαν Πωλ Φιτουσί, διευθυντής έρευνας στο  Παρατηρητήριο Οικονομικής Συγκυρίας στη Γαλλία. Αρνούνται τη νομισματοποίηση  ενός τμήματος του χρέους καταδικαζόμενοι σε αδυναμία, δένουμε τα χέρια μας με ένα  δόγμα που δεν στέκεται, αλλά το οποίο έχουμε ενσωματώσει στις συμφωνίες". "Με την  απαγόρευση ύπαρξης ενός δανειστή ύστατης καταφυγής βρισκόμαστε εκτεθειμένοι, σε  περίπτωση χρηματο-οικονομικών δυσχερειών, στην εξής επιλογή: είτε χρεωκοπία είτε  βοήθεια αλλά με την προϋπόθεση τέτοιας λιτότητας, που όμως δεν θα εμποδίσει τη  χρεωκοπία" συνέχισε ο ίδιος.
Την ίδια δυσκολία κατανόησης έχουν και αρκετοί από τους Αμερικανούς συναδέλφους τους, οι οποίοι, από τον νομπελίστα Πολ Κρούγκμαν έως την Τζέφρεϊ Ζακς, περνώντας από τον Κένεθ Ρόγκοφ, λένε όλοι τους  το ίδιο πράγμα: "Αν η ΕΚΤ ανελάμβανε τα ευρωπαϊκά χρέη, η κρίση θα γινόταν σημαντικά ελαφρύτερη"  (σύμφωνα με τον Πολ Κρούγκμαν, στους "Νιου Γιορκ Τάιμς", στις 23 Οκτωβρίου). Οι κίνδυνοι; Προφανώς, ο πληθωρισμός. [...]
Ο Ζαν Πολ Φιτουσί και ο Πολ Κρούγκμαν απαντούν ότι η δημιουργία νομίσματος δεν δημιουργεί πληθωρισμό στις οικονομίες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες, όπως οι δικές μας. Και για να αποτραπεί το γεγονός η χαλάρωση του νομισματικού δόγματος της ΕΚΤ να οδηγήσει περισσότερο σε χρέη, πρέπει αυτή να συνοδευτεί από αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία.  Χαλάρωση του δόγματος έναντι δημοσιονομικής αυστηρότητας: και τα δύο μέρη βγαίνουν κερδισμένα. Ο Πολ Κρούγκμαν ολοκληρώνει ως εξής το άρθρο του: "Στα ερείπια του πολέμου, οι Ευρωπαίοι  δημιούργησαν κοινωνίες που, χωρίς να είναι τέλειες, (...) ήσαν σίγουρα οι πιο αξιοπρεπείς στην ιστορία της ανθρωπότητας. Και αυτό κινδυνεύει γιατί η ευρωπαϊκή ελίτ (...) δένει την ήπειρο σε ένα νομισματικό σύστημα που ξαναδημιουργεί ακαμψίες (...) που έχουν τη μορφή θανάσιμης παγίδας".
 

 ► Naomi Wolf : Λαός εναντίον αστυνομίας

Οι πολιτικοί της Αμερικής, ως φαίνεται, έχουν χορτάσει από Δημοκρατία. Σε  ολόκληρη τη χώρα, αστυνομικοί διαλύουν τις σκηνές που έστησαν διαδηλωτές  του κινήματος «Καταλάβετε τη Γουόλ Στριτ»,  ενίοτε με σοκαριστική και  εντελώς απρόκλητη βία. Στο χειρότερο περιστατικό μέχρι στιγμής, εκατοντάδες αστυνομικοί περικύκλωσαν τις  σκηνές των διαδηλωτών του «Καταλάβετε το Οκλαντ» και έριξαν λαστιχένιες σφαίρες (οι  οποίες μπορούν να αποβούν μοιραίες) και δακρυγόνα - ορισμένοι σημάδεψαν απευθείας  τους διαδηλωτές. Η δική μου πρόσφατη σύλληψη, ενώ σεβόμουν τους όρους της γραπτής άδειας και  στεκόμουν ειρηνικά σ' ένα δρόμο του Μανχάταν, μου έδειξε από πρώτο χέρι την άγρια πάταξη.
Η  Αμερική ξυπνάει βλέποντας τι οικοδομήθηκε όσο κοιμόταν: ιδιωτικές εταιρείες εξαγοράζουν την  αστυνομία (η JPMorgan Chase χάρισε 4,6 εκατ. δολάρια στο Ιδρυμα της Αστυνομίας της Νέας Υόρκης),  το υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας έδωσε στρατιωτικού τύπου οπλικά συστήματα σε αστυνομικούς, το  δικαίωμα των πολιτών στην ελευθερία του λόγου και του συνέρχεσθαι, υπονομεύεται από αδιαφανείς  απαιτήσεις για γραπτές άδειες. Αίφνης, η Αμερική μοιάζει σαν τον υπόλοιπο οργισμένο, διαμαρτυρόμενο, ανελεύθερο κόσμο. Οι  περισσότεροι σχολιαστές δεν έχουν αντιληφθεί ότι μαίνεται ένας παγκόσμιος πόλεμος, διαφορετικός από  κάθε προηγούμενο: για πρώτη φορά, άνθρωποι ανά τον κόσμο δεν συσπειρώνονται γύρω από εθνικές ή  θρησκευτικές γραμμές αλλά με όρους μιας παγκόσμιας συνείδησης για να απαιτήσουν ειρηνική ζωή, ένα  βιώσιμο μέλλον, οικονομική δικαιοσύνη και βασική Δημοκρατία.
Ο εχθρός είναι η παγκόσμια  «επιχειρησιοκρατία» που έχει εξαγοράσει κυβερνήσεις και κοινοβούλια, έχει δημιουργήσει τους δικούς της  ένοπλους επιβολείς της τάξης, επιδίδεται σε συστημικές οικονομικές απάτες και πλιατσικολογεί  θησαυροφυλάκια και οικοσυστήματα. Οι ειρηνικοί διαδηλωτές δαιμονοποιούνται επειδή διαταράσσουν την τάξη. Αλλά η ίδια η δημοκρατία  διαταράσσει την τάξη. Ιδανικά, οι διαδηλωτές πρέπει να αφιερωθούν στην πειθαρχημένη, μη βίαιη  διατάραξη. Τα κινήματα διαμαρτυρίας δεν επιτυγχάνουν μέσα σε ώρες ή μέρες, πρέπει να πραγματοποιήσουν  μακροχρόνιες καταλήψεις. Η επιχειρησιοκρατία τρομοκρατείται στη σκέψη ότι οι πολίτες θα ανακτήσουν  την έννομη τάξη. Οι διαδηλωτές σε κάθε χώρα πρέπει να προσλάβουν ένα στρατό από δικηγόρους. Πρέπει επίσης να φτιάξουν τα δικά τους μέσα ενημέρωσης. Να γράφουν σε blogs, στο Τwitter, να  συντάσσουν άρθρα γνώμης και δελτία τύπου καθώς επίσης και να καταχωρήσουν και να τεκμηριώσουν  περιπτώσεις αστυνομικής βίας. Υπάρχουν, δυστυχώς, πολλά στοιχεία για βίαιους προβοκάτορες που εισχώρησαν σε διαδηλώσεις στο  Τορόντο, στο Πίτσμπουργκ, στο Λονδίνο και στην Αθήνα. Και οι προβοκάτορες πρέπει να  φωτογραφηθούν και να καταχωρηθούν, γι' αυτό είναι σημαντικό οι διαδηλωτές να μην καλύπτουν το  πρόσωπό τους.
Πολλοί διαδηλωτές επιμένουν να μένουν χωρίς ηγεσία, το οποίο είναι λάθος. Ενας ηγέτης δεν χρειάζεται  αναγκαστικά να βρίσκεται στην κορυφή μιας ιεραρχίας. Μπορεί να είναι ένας απλός εκπρόσωπος. Οι  διαδηλωτές πρέπει να εκλέξουν εκπροσώπους για ορισμένη «θητεία» όπως σε κάθε Δημοκρατία. Οι διαμαρτυρίες πρέπει να διαπλάθουν το είδος της κοινωνίας πολιτών που οι συμμετέχοντες σε αυτές  επιθυμούν να δημιουργήσουν.
Στο Πάρκο Ζουκότι του Μανχάταν, για παράδειγμα, υπάρχει βιβλιοθήκη  και κουζίνα, το φαγητό συλλέγεται από δωρεές. Οι μουσικοί πρέπει να φέρουν τα όργανά τους, η  ατμόσφαιρα να γίνει χαρούμενη και θετική. Οι διαδηλωτές πρέπει να καθαρίζουν όσα λερώνουν. Η ιδέα  είναι να οικοδομήσουμε μια νέα πόλη μέσα στην διεφθαρμένη πόλη και να δείξουμε ότι αντικατοπτρίζει  την πλειοψηφία της κοινωνίας, όχι ένα ακραίο, καταστροφικό περιθώριο. Αλλωστε, ό,τι βαθύτερο σ' αυτά τα κινήματα δεν είναι τα αιτήματά τους αλλά η εκκολαπτόμενη υποδομή  μιας κοινής ανθρωπότητας.
Επί δεκαετίες, οι πολίτες άκουγαν ότι όφειλαν να σκύβουν το κεφάλι _ είτε σε  ένα κόσμο καταναλωτικών φαντασιώσεων είτε στην φτώχεια και τον μόχθο και να αφήνουν τις ελίτ να  ηγούνται. Τίποτε από τα παραπάνω δεν μπορεί να συμβεί σε μια ατμόσφαιρα πολιτικής και αστυνομικής βίας  εναντίον ειρηνικών διαδηλωτών. Οπως είχε αναρωτηθεί ο Μπέρτολντ Μπρεχτ ύστερα από την βίαιη  πάταξη εργατών που διαδήλωναν το 1953 στην κομμουνιστική Ανατολική Γερμανία, «δεν θα ήταν  ευκολότερο για την κυβέρνηση να διαλύσει τον λαό και να εκλέξει άλλο;». Στην Αμερική και σε πολλές άλλες  χώρες, δημοκρατικοί υποτίθεται ηγέτες μοιάζουν σαν να παίρνουν στα σοβαρά την ειρωνική ερώτηση του Μπρεχτ.
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ - PROJECT SYNDICATE

►  Σ. Ρομπόλης: Κοινωνικό κράχ με 28% πραγματική ανεργία το 2012                    15-11-  2011                                          

Η αύξηση της ανεργίας πέρα από κάθε πρόβλεψη οδηγεί σε κοινωνικό κραχ,υποστηρίζει ο επιστημονικός διευθυντής του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ και καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Σάββας Ρομπόλης, ενώ προβλέπει ότι η πραγματική ανεργία θα φθάσει το 28% μέσα στο 2012. Όπως υποστηρίζει “η έκρηξη της ανεργίας στο 18,4% το 2011 σηματοδοτεί μια ανησυχητική εξέλιξη καθώς οι άνεργοι φθάνουν πλέον τους 907.000, δηλαδή είναιδιπλάσιοι σε σχέση με τον Αύγουστο του 2009.
Η εξέλιξη αυτή μετατρέπει το κραχ της ανεργίας σε κοινωνικό κραχ. [...] Το 2012 η στατιστική ανεργία θα κινηθεί στο 21% και, αν υπολογίσουμε την υλοποίηση του προγράμματος εργασιακής εφεδρείας, θα φθάσει το 23% και η πραγματική ανεργία στα επίπεδα του 28%.  Θα έχουμε δηλαδή σχεδόν 1,5 εκατομμύριο ανέργους σε εργατικό δυναμικό 5 εκατομμυρίων”.
Δραματικές  αλλαγές συντελούνται  στην  αγορά  εργασίας, με  τις  ευέλικτες  εργασιακές  σχέσεις  να αναπτύσσονται ραγδαία, την ώρα μάλιστα που η ανεργία ξεφεύγει από κάθε έλεγχο και σύμφωνα με όλες τις προβλέψεις θα κινηθεί το 2012 πάνω από το 25%...


                                                                                                                     Ενημερωτικό Δελτίο 9