ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ  (3)

ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΛΑΡΙΣΑΣ 

( 15 - 7 - 2011 ) 

 ►  Συνολική ευρωπαϊκή λύση ζητά η ΔΗΜΑΡ (04-7-2011)                                                            

«Η νέα υποβάθμιση της ελληνικής οικονομίας, οι δηλώσεις περί «μειωμένης εθνικής κυριαρχίας» και οι σειρήνες περί χρεοκοπίας καταδεικνύουν ότι οι επιλογές της Ε.Ε. και του ΔΝΤ για την έξοδο από την κρίση δεν καθησυχάζουν τις αδηφάγες αγορές», τονίζει σε ανακοίνωσή της Δημοκρατική Αριστερά, στην οποία επισημαίνει ότι «η Ε.Ε επιβάλλεται να αναζητήσει συνολική ευρωπαϊκή πολιτική λύση για όλες τις χώρες της ευρωζώνης και ιδιαίτερα τις περιφερειακές που δοκιμάζονται περισσότερο από τις συνέπειες της κρίσης».

Καταλήγει τονίζοντας ότι «η Δημοκρατική Αριστερά υποστηρίζει την ανάγκη για θετικήαναδιάρθρωση του χρέους, η οποία θα συνδυάζεται με επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής, χαμηλότερο επιτόκιο πενταετή περίοδο χάρητος και πενταετές αναπτυξιακό πρόγραμμα στηριγμένο στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και το ΕΣΠΑ»

.

 ►  Συνέντευξη του προέδρου της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτη Κουβέλη, στο                                                 δημοσιογράφο  Φίλιππο Ζάχαρη  (04-7-2011)                                                        

- Ο πρωθυπουργός πήρε τελικά την απαραίτητη ψήφο εμπιστοσύνης από τους βουλευτές του στην Βουλή και προχωρά ολοταχώς στην υλοποίηση των νέων μέτρων. Πιστεύετε ότι ο χρόνος που κερδίζεται για την παραμονή της κυβέρνησης του στην εξουσία είναι μεγάλος;

ΑΠ: Η κοινωνία είναι αντίπαλη, στη συντριπτική της πλειονότητα, προς την ασκούμενη κυβερνητική

πολιτική. Το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα είναι και κοινωνικά άδικο και οικονομικά αναποτελεσματικό. Τα  προωθούμενα μέτρα με το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και τον εφαρμοστικό νόμο πλήττουν βαρύτατα την κοινωνία και ιδιαίτερα τους κοινωνικά αδύναμους. Η κοινωνία δεν πείθεται από τις κυβερνητικές επιλογές όταν βιώνει την ανισότητα, το άδικο των μέτρων και έχει συνείδηση αδιεξόδου.  Εκτιμώ ότι οι εκλογές θα προκύψουν ως αναγκαστικό γεγονός. - Πολλοί μιλούν μετά τον πρόσφατο ανασχηματισμό για ουσιαστικά «υπηρεσιακή» κυβέρνηση λίγο πριν τις εθνικές εκλογές, που φημολογείται ότι θα γίνουν μετά το καλοκαίρι.

- Πως εκτιμάτε την σύνθεση της νέας κυβέρνησης, με την παντελή απουσία εξωκοινοβουλευτικών
προσώπων; 

ΑΠ: Ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης δεν αποτελεί απάντηση στο αίτημα για αλλαγή πολιτικής. Η

αλλαγή του περιεχομένου της πολιτικής είναι το ζητούμενο. Ο ανασχηματισμός λειτούργησε για ελάχιστο χρόνο ως διαδικασία εκτόνωσης και εξωραϊσμού των πραγμάτων. Τα προβλήματα παραμένουν και μάλιστα θα μεγαλώνουν.

- Πως αποτιμάτε τις ενέργειες της κυβέρνησης και προσωπικά του πρωθυπουργού για την εξασφάλιση της περιβόητης συναίνεσης που τόσο επιθυμούν οι ευρωπαίοι εταίροι;

ΑΠ: Η συναίνεση δεν μπορεί να αποτελεί προσχώρηση σε μια πολιτική με την οποία διαφωνείς επί της ουσίας. Η Δημοκρατική Αριστερά καταψήφισε το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και τον εφαρμοστικό νόμο, για το λόγο ότι είναι κοινωνικά άδικο, οικονομικά αναποτελεσματικό και δεν διαμορφώνει συνθήκες εξόδου από την κρίση. Δεν καταψηφίσαμε γενικά και αόριστα, αλλά καταθέσαμε τις δικές μας εναλλακτικές προτάσεις, οι οποίες είναι και τεκμηριωμένες και ρεαλιστικές. Η κυβέρνηση τις αρνήθηκε.

Το 25% του πληθυσμού της χώρας ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, η επίσημα καταγεγραμμένη

ανεργία ξεπερνά το 16,2% του πληθυσμού, μεγάλα στρώματα της κοινωνίας μετατοπίζονται προς τα κάτω και η μεσαία τάξη συρρικνώνεται. Και η κυβερνητική πολιτική δεν έχει εξασφαλίσει ένα πλαίσιο προστασίας των αδύναμων συμπολιτών μας, ένα δίχτυ κοινωνικής προστασίας και δεν έχει διαμορφώσει συνθήκη  εκκίνησης της αναπτυξιακής διαδικασίας. Για ποια συναίνεση κατά συνέπεια μπορεί η κυβέρνηση να μιλάει;

- Πιστεύετε ότι με τον ανασχηματισμό χάθηκε η ευκαιρία δημιουργίας κυβέρνησης κοινής αποδοχής; Ή απλά δεν υπήρχε τελικά στο μυαλό του πρωθυπουργού;

ΑΠ: Δεν μπορώ να γνωρίζω τι υπήρχε στο μυαλό του πρωθυπουργού. Εκείνο, όμως, που καταγράφεται είναι ότι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δεν επέλεξαν την κυβερνητική συνεργασία-και το είχα εγκαίρως επισημάνει ότι δεν θα συμβεί-διότι και τα δυο κόμματα θέλησαν και θέλουν να διατηρήσουν τις μεταξύ τους διαχωριστικές γραμμές, παρά το γεγονός ότι έχουν συγκλίνουσα πολιτική και πάρα πολλές κοινές πολιτικές θέσεις.

- Πως αποτιμά η Δημοκρατική Αριστερά το κίνημα των «αγανακτισμένων» στις πλατείες; Πιστεύετε ότι του λείπει κάτι, και αν ναι τι ακριβώς; Η απαξίωση του κοινοβουλίου και των πολιτικών είναι παροδικό φαινόμενο ή πηγάζει από την χρόνια μονοπώληση της εξουσίας από τα δύο μεγάλα κόμματα;

ΑΠ: Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι οι αγανακτισμένοι στις πλατείες δεν έχουν κοινότητα στόχων και διεκδικήσεων και ανεξάρτητα από το ότι προσέρχονται στις διαδηλώσεις αυτές από διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες και με διαφορετικές διεκδικήσεις, πρέπει να θεωρηθεί ότι αποτελούν ένα σημαντικό πολιτικο-κοινωνικό γεγονός. Και τούτο διότι έχουν ως κοινό τόπο την αμφισβήτηση της ασκούμενης πολιτικής και

του πολιτικού συστήματος, που αποσυντίθεται απαξιωμένο και λοιδορούμενο. Η παρουσία της κοινωνίας και όπως εκφράζεται με αυτές τις διαδηλώσεις των πολιτών είναι σημαντικό στοιχείο για τη μετακίνηση της πολιτικής από τη βαθιά συντηρητική θέση που σήμερα βρίσκεται προς προοδευτική κατεύθυνση.

- Πόσο έτοιμο είναι το κόμμα σας μπροστά στο ενδεχόμενο διεξαγωγής εκλογών; Το λέω αυτό γιατί πρόσφατα καλέσατε σε επαγρύπνηση τα στελέχη σας και θέσατε σε επαγρύπνηση τον κομματικό μηχανισμό.

ΑΠ: Η Δημοκρατική Αριστερά θα έχει αυτόνομη την παρουσία της στις εκλογές, όποτε και αν γίνουν, με τις θέσεις της, το πρόγραμμά της και τις ιδέες της. Διαμορφώνουμε κάθε μέρα και μεγαλύτερη σχέση πολιτικής εμπιστοσύνης με τους αριστερούς και προοδευτικούς πολίτες, με ολόκληρη την κοινωνία, από θέση υπευθυνότητας απέναντι στη χώρα και την κοινωνία. Είμαστε έτοιμοι να δώσουμε την εκλογική μάχη και ήδη προχωρούμε στη συγκρότηση των ψηφοδελτίων μας σε ολόκληρη την επικράτεια, αξιοποιώντας ένα αξιόμαχο και κοινωνικά αναγνωρισμένο δυναμικό.

- Ποιες είναι οι προτάσεις της Δημοκρατικής Αριστεράς συνοπτικά για το ξεπέρασμα της οικονομικής κρίσης χωρίς να πληγούν τα λαϊκά στρώματα;

ΑΠ: Η Δημοκρατική Αριστερά επικεντρώνει τις προτάσεις της, τις οποίες αναλυτικά έχουμε αναδείξει για τη διέξοδο από την κρίση, στη δημοσιονομική εξυγίανση και αναδιάρθρωση του χρέους, στο σύγχρονο, μικρότερο και αποδοτικότερο κράτος, στο δίκαιο και αποτελεσματικό κοινωνικό κράτος, στην ενίσχυση των πολιτικών-δημοκρατικών θεσμών. Η Δημοκρατική Αριστερά αντί του μεσοπρόθεσμου προγράμματος αναδεικνύει την πολιτική που στοχεύει στην αντιστροφή της ύφεσης μέσα από μια αναπτυξιακή πορεία που δημιουργεί απασχόληση, διασφαλίζει την αειφορία των πόρων και την προστασία του περιβάλλοντος.

Αναδεικνύει ως αναγκαία πολιτική τη δίκαιη κατανομή των βαρών της κρίσης και την ενίσχυση της

κοινωνικής αλληλεγγύης.

- Τελευταία παρατηρείται στην χώρα μας ένα «αντι-προσφυγικό»- «αντιμεταναστευτικό» ρεύμα, θα μπορούσε να πει κανείς, με συνεχείς επιθέσεις κατά μεταναστών και προσφύγων. Πόσο επικίνδυνο είναι αυτό το φαινόμενο;

ΑΠ: Η απουσία μεταναστευτικής πολιτικής έχει οδηγήσει στη δημιουργία πράγματι μιας αντιμεταναστευτικής κοινωνικής αντίδρασης.  Αυτή η κοινωνική αντίδραση θα μεγαλώνει και θα

τροφοδοτεί ρατσισμό και ξενοφοβία. Η χώρα έχει ανάγκη από μια ολοκληρωμένη πολιτική που θα

ενσωματώνει στην κοινωνική πραγματικότητα τους ξένους πολίτες και θα ορίζει το πλαίσιο αντοχής της παρουσίας ξένων πολιτών στη χώρα. Αυτό επιβάλλει πανευρωπαϊκού χαρακτήρα ρύθμιση με πρώτη διεκδίκηση την αλλαγή της συνθήκης «Δουβλίνο 2», έτσι ώστε να σταματήσει η Ελλάδα να είναι ο υποχρεωτικός τόπος υποδοχής και παραμονής των μεταναστών.  Εάν δεν υπάρξουν οι ρυθμίσεις αυτές, το

φαινόμενο θα πάρει επικίνδυνες διαστάσεις.

- Πόσο επίκαιρος, πιστεύετε, είναι σήμερα ο αριστερός λόγος μπροστά στην επέλαση των κάθε λογής νεοφιλελεύθερων πολιτικών; Πόσο απαραίτητη είναι η κοινωνική παρέμβαση των αριστερών κομμάτων, που έχουν βέβαια απαλλαχθεί από ολοκληρωτικές απόψεις και ξεπερασμένα συνθήματα που απομακρύνουν τους πολίτες από τις τάξεις τους;

ΑΠ: Επίκαιρος και αναγκαίος είναι σήμερα ο λόγος της σύγχρονης και δημοκρατικής αριστεράς, που δεν ερμηνεύει τη σύνθετη πραγματικότητα με μεθόδους και εργαλεία του παρελθόντος. Απαραίτητη είναι η σύγχρονη αριστερά που δεν περιορίζεται στο να καταγγέλλει-όσο και αν είναι χρήσιμος ο καταγγελτικός λόγος για να απαξιώνει τη συντηρητική πολιτική-αλλά ταυτόχρονα αναδεικνύει υπεύθυνες θέσεις και εναλλακτικές προτάσεις. Η σύγχρονη αριστερά, η Δημοκρατική Αριστερά, παρεμβαίνει με βασικά στοιχεία της πολιτικής της το ριζοσπαστικό μεταρρυθμισμό, τον αριστερό ευρωπαϊσμό και την πολιτική οικολογία.

 ►  Η Δημοκρατική Αριστερά για το σχέδιο απολύσεων στο δημόσιο τομέα  (05-07-2011)    

Με την επίσημα καταγεγραμμένη ανεργία να ξεπερνά το 16% και την ανεπίσημη να είναι πάνω από το 20%, είναι απαράδεκτο και αντικοινωνικό να προωθείται οποιοδήποτε σενάριο απολύσεων στο δημόσιο τομέα. Είναι άλλο πράγμα η εξάλειψη του πελατειακού κράτους και ο αναγκαίος εξορθολογισμός-εκσυγχρονισμός του δημόσιου τομέα προκειμένου να εξασφαλιστεί η αποτελεσματικότητά του και η φιλική του σχέση με τους πολίτες και είναι διαφορετικό να βρεθούν στο δρόμο χιλιάδες εργαζόμενοι. Είναι αναγκαίο με συγκεκριμένο σχέδιο να υπάρξουν αναδιατάξεις στο δημόσιο τομέα και όπου υπάρχει πλεονάζον προσωπικό να αξιοποιηθεί μέσα από τη διαδικασία των μετατάξεων..

 

 ► Η Δημοκρατική Αριστερά για τις επιθέσεις κατά πολιτικών προσώπων (6-7-2011)                

Οι αθλιότητες με τις επιθέσεις, τους προπηλακισμούς, τις αντισυγκεντρώσεις, τις «επισκέψεις» στα

σπίτια πολιτικών, τις αφίσες με απειλές κατά προσώπων, είναι απολύτως καταδικαστέες ενέργειες, παντελώς ξένες προς τις παραδόσεις της ανανεωτικής αριστεράς.

Η απερίφραστη καταδίκη αυτών των ενεργειών από όλες τις πολιτικές δυνάμεις πρέπει να γίνεται χωρίς συμψηφισμούς, χωρίς υπεκφυγές, χωρίς ψηφοθηρικές σκοπιμότητες και με μόνο γνώμονα τη βαθιά πίστη στις δημοκρατικές διαδικασίες, το διάλογο και την αντιπαράθεση των ιδεών

.

 ► Η Δημοκρατική Αριστερά για τις επικείμενες συναντήσεις του Υπουργού Οικονομικών και τη στάση των οίκων αξιολόγησης  (6-7-2011)    

Η κυβέρνηση και ο αρμόδιος υπουργός   οφείλουν   να καταστήσουν σαφές στους ευρωπαίους

εταίρους ότι απαιτείται μια συνολική ευρωπαϊκή πολιτική λύση για την οικονομική κρίση στο σύνολο των κρατών της ευρωζώνης. Ταυτοχρόνως να διεκδικήσουν τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού οίκου αξιολόγησης σε αντίθεση με τις κερδοσκοπικές επιλογές των μεγάλων οίκων αξιολόγησης που παίζουν τα παιχνίδια των αγορών. Η Ευρώπη χρειάζεται να αντιμετωπίσει τη συνολική επίθεση στην ευρωζώνη από τα συμφέροντα των αδηφάγων αγορών και να αναζητήσει ένα νέο μοντέλο θεσμικής και οικονομικής οργάνωσης της Ευρώπης με διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής και του κοινωνικού κράτους.

 ►  Ανακοίνωση του Τομέα Παιδείας και Έρευνας της Δημοκρατικής Αριστεράς για το σχέδιο
νόμου του Υπουργείου Παιδείας για την τριτοβάθμια εκπαίδευση  (06- 07- 2011)                         

O Τομέας Παιδείας και Έρευνας της Δημοκρατικής Αριστεράς, σε μια πρώτη συζήτηση πάνω στο νέο σχέδιο νόμου για την Γ΄/θμια Εκπαίδευση, επιβεβαίωσε τη θέση του για την άμεση ανάγκη βαθιών διαθρωτικών αλλαγών που χρειάζεται η τριτοβάθμια εκπαίδευση, προκειμένου να ανταποκριθεί στις προκλήσεις της κοινωνίας της γνώσης και να σταθεί με υπευθυνότητα στο ύψος των κρίσιμων περιστάσεων που περνάει η χώρα μας. 

Έκρινε ότι το σχέδιο νόμου που παρουσίασε η κυβέρνηση, παρά την ύπαρξη θετικών στοιχείων που επιχειρούν να αντιμετωπίσουν υπάρχουσες παθολογικές πτυχές της Ανώτατης Εκπαίδευσης, έχει σοβαρά προβλήματα, που όχι μόνο δεν συμβάλουν προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά ενδεχομένως αποτελούν την αφετηρία καινούριων προβλημάτων. Ο Τομέας θα παρέμβει με συγκριμένες εναλλακτικές προτάσεις για τη βελτίωση ή και την αλλαγή των θεσμικών μέτρων που κρίνονται προβληματικά, όπως είναι για παράδειγμα το σύστημα της διοίκησης. Πιστεύουμε σε ένα δυαδικό σύστημα διοίκησης, ισχυρό και αποτελεσματικό, με εγγύηση θεσμικών αντίβαρων, αλλά με δημοκρατικά εκλεγμένα όργανα, γι αυτό και υποστηρίζουμε αιρετούς πρυτάνεις, αντιπρυτάνεις και κοσμήτορες.

Ταυτόχρονα η Δημοκρατική Αριστερά προτίθεται να στηρίξει κριτικά τις αλλαγές εκείνες που

κινούνται στην κατεύθυνση της ενίσχυσης, της ευελιξίας και της αποτελεσματικότητας των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, καθώς και των αλλαγών που ενισχύουν την ευρωπαϊκή διάσταση της ελληνικής εκπαίδευσης και την ένταξή της στον ενιαίο ευρωπαϊκό χώρο της εκπαίδευσης.

Η τελική θέση της ΔΗΜΑΡ κατά τη διαδικασία ψήφισης του νόμου, θα εξαρτηθεί από την ποιότητα του διαλόγου που θα υιοθετήσει το Υπουργείο. καθώς και τη στάση του στις προτάσεις της, αλλά και τις προτάσεις της πανεπιστημιακής κοινότητας και της ΠΟΣΔΕΠ

.

 ►     Δήλωση του προέδρου της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτη Κουβέλη, για τα                               αποτελέσματα  της συνεδρίασης του Eurogroup (12 / 07 / 2011)                                             

«Την ώρα που η Ευρωζώνη εισέρχεται σε μια ευρύτερη κρίση χρέους, είναι αναγκαίο η ελληνική

κυβέρνηση   να   διεκδικήσει   να   αντιδράσει   η   Ευρωζώνη,   να  αναπτύξει   η   Ευρώπη   μηχανισμούς   και διαδικασίες επίλυσης του προβλήματος της Ελλάδας, αλλά ταυτόχρονα και   διαδικασίες προστασίας, γενικότερα,   των   κρατών-μελών   της   Ευρωζώνης   από   τις   επιθετικές   διαθέσεις   και   συμπεριφορές   των  χρηματαγορών»

. 

 ►    Σφυγμομετρήσεις  και αναγωγές από τον Ριζοσπάστη της 12-7-2011                                      

Σε έρευνα της «Κάπα Research» για το «Βήμα της Κυριακής», στην πρόθεση ψήφου το ΠΑΣΟΚ συγκεντρώνει 16,5%, η ΝΔ 17,8%, το ΚΚΕ 7,5%, ο ΛΑ.Ο.Σ. 5,7%, ο ΣΥΡΙΖΑ 3,6%, οι

Οικολόγοι - Πράσινοι 2,2%, η ΔΗΜΑΡ 3,1%, η ΔΗΣΥ 2,8%, το Πανελλήνιο Αρμα Πολιτών 3,1% και η αδιευκρίνιστη ψήφος προσεγγίζει το 35,2%. Μετά από αναγωγή, το ΠΑΣΟΚ συγκεντρώνει 25,5%, η ΝΔ  27,5%, το ΚΚΕ 11,6%, ο ΛΑ.Ο.Σ. 8,8%, ο ΣΥΡΙΖΑ 5,6%, οι Οικολόγοι - Πράσινοι 3,4%, η ΔΗΜΑΡ  4,8%, η ΔΗΣΥ 4,3% και το Πανελλήνιο Αρμα Πολιτών 4,8%. Επίσης, το 67,6% τάσσεται υπέρ των πρόωρων εκλογών και το 68,3 χαρακτηρίζει ως αρνητική εξέλιξη την υπερψήφιση του «μεσοπρόθεσμου».

►     Αντιγράφουμε από την Αυγή της 10/07/2011                                                                            

Θαυμάστε “επαναστατική” και “συνεπή αριστερή” λογική συριζαίων.                                                   

                                          Πόσα κόμματα έχει η Βουλή;

Τυπικά πέντε. Αν όμως κάνει κάποιος μία βόλτα στους ορόφους της Βουλής θα διαπιστώσει ότι έχουμε 6: ΠΑΣΟΚ, ΝΔ,  ΚΚΕ, ΛΑΟΣ, ΣΥΡΙΖΑ και Δημοκρατική Αριστερά. Αντίθετα, δεν είναι κόμματα η Δημοκρατική Συμμαχία και το  Πανελλήνιο Άρμα Πολιτών. Τι έχει συμβεί; Ως γνωστόν οι ανεξάρτητοι βουλευτές δικαιούνται μία αίθουσα στη Βουλή. Όμως (κατά παράβαση του  κανονισμού της Βουλής) ο Φίλιππος Πετσάλνικος έδωσε χωριστά γραφεία στους βουλευτές της Δημοκρατικής Αριστεράς και  στους υπόλοιπους ανεξάρτητους, ενώ οι της Δημοκρατικής Συμμαχίας στεγάζονται στο γραφείο του πρώην πρωθυπουργού Κ.  Μητσοτάκη και όχι στο γραφείο των ανεξάρτητων βουλευτών.Όλο αυτό το διάστημα έξω από το γραφείο των βουλευτών της ΔΗΜΑΡ υπήρχε ένα ταμπελάκι τηςΒουλής που έγραφε τα  ονόματά τους, αλλά εδώ και μερικές εβδομάδες το ταμπελάκι άλλαξε και η Βουλή απέκτησε ένα ακόμη κόμμα.Τώρα πώς προέκυψε αυτή η αλλαγή, που δεν επιτρέπεται από τον κανονισμό του κοινοβουλίου, είναι μία άλλη ιστορία που  πρέπει να εξηγηθεί από τον πρόεδρο.

 Αυτό το ταμπελάκι πείραξε το Σύριζα κατακαλόκαιρο και μέσα στην κρίση! ...

► Μετά την Κυπριακή Τραγωδία. Κείμενο για συγκρίσεις.
   Η αβάσταχτη ελαφρότητα της Κυπριακής Ηγεσίας και η τραγωδία, του Γιώργου Πήττα 

Αμέσως μετά το τραδικό δυστύχημα στην Κύπρο ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας κος Παπακώστας

όσο και ο Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς κος Τσαλικίδης υπέβαλλαν τις παραιτήσεις τους που

έγιναν ασφαλώς δεκτές. Αυτό διέσωσε σε κάποιο βαθμό την Θεσμική Αξιοπρέπεια. Καθώς άρχισε να γίνεται αντιληπτή η έκταση του συμβάντος το Υπουργείο Υγείας και τα νοσοκομεία έκαναν έκκληση προς τους πολίτες να δώσουν αίμα καθώς οι τραυματίες φαίνεται να είναι δεκάδες.  Σε λιγότερο από δύο ώρες τα Κυπριακά Νοσοκομεία κάνουν νέα έκκληση στον κόσμο, αυτή τη φορά για να ΜΗΝ προσέρχεται καθώς οι ανάγκες υπερκαλύφθηκαν και δημιουργήθηκε το αδιαχώρητο από τους εθελοντές πολίτες.Επίσης, το σύνολο των εταιριών σε όλη την Κύπρο κατέβασαν αμέσως εθελοντικά τους διακόπτες σε κλιματιστικά-παρά την αφόρητα ζεστή μέρα- και έχουν κλείσει τα φώτα-δουλεύοντας μόνο με τους υπολογιστές αναμμένους. Πριν καλά καλά προλάβει η Αρχή

Ηλεκτρισμού να βγάλει σχετική ανακοίνωση.  Εξαιρετικά σημαντική η περιρρέουσα αίσθηση που

επικρατεί "τώρα δουλεύουμε ακόμα πιο έντονα για να ελαχιστοποιήσουμε τις ζημιές στην

οικονομία". Χαρακτηριστικό δείγμα της Κυπριακής κουλτούρας και αντίληψης.

Η τραγωδία ξέσπασε την ημέρα κατά την οποία ήταν προγραμματισμένη η συνάντηση όλων των

κομμάτων για την κεντρική συζήτηση περί Οικονομίας και διαρθρωτικών αλλαγών στη βάση της οποίας είχε ήδη επιτευχθεί συναίνεση.  Επ’ αυτού, οι τίτλοι όλων των εφημερίδων αντιπολιτευόμενων , συμπολιτευόμενων και ουδέτερων, ήταν γλαφυρά ενδεικτικοί το Σάββατο, καθώς στα πρωτοσέλιδα κυριαρχούσαν οι λέξεις «Συναίνεση» «Φως στο τούνελ» «Τα βρήκαν για την Οικονομία» «Όλοι Μαζί» «Ένεση αισιοδοξίας».

Είναι ακόμα πάρα πολύ νωρίς για να γίνει αποτίμηση της ζημιάς. Στο επίπεδο των ανθρώπινων ζωών η τραγωδία είναι κυριολεκτικά ανείπωτη. Ο αριθμός των νεκρών αυτή τη στιγμή φτάνει στους 12 με 62 βεβαιωμένους τραυματίες εκ των οποίων κάποιοι είναι σε κρίσιμη κατάσταση.  Σε επίπεδο υλικών ζημιών, μιλάμε για μία Κύπρο που ξαφνικά κατά 40% δεν έχει παροχή ρεύματος, με τις μεγάλες μονάδες αφαλάτωσης να μην λειτουργούν και τις περιοχές που υποδέχονται το μεγαλύτερο μερίδιο τουρισμού να έχουν παραλύσει. Η συζήτηση για την αναζήτηση ευθυνών, είναι κάτι που τονίζεται από παντού και η ευχή όλων είναι όχι μόνο να μην διαταράξει το συναινετικό κλίμα που είχε δημιουργηθεί την προηγούμενη εβδομάδα, αλλά αυτό το κλίμα να ενισχυθεί. Υπό την προϋπόθεση όμως, πως οι ευθύνες θα καταλογιστούν και θα υπάρξουν παραδειγματικές τιμωρίες.  Γιατί αλλιώς, τόσο ο κος Παπακώστας όσο και ο κος Τσαλικίδης θα αναδειχθούν ως εξιλαστήρια θύματα, κάτι σαν Τσοχατζόπουλοι της Κύπρου.

Ανεπαρκέστατοι μεν αλλά όχι μόνοι τους δε. Οργανικά μέρη της «αβάσταχτης ελαφρότητας του είναι» της Κυπριακής πολιτικής ηγεσίας.  Ως Ηγεσία, για να μην έχουμε παρερμηνείες δεν εννοούμε μόνο την Κυβέρνηση, αλλά το σύνολο των περιφερόμενων ανά τα ΜΜΕ εκπροσώπων και στελεχών όλων των κομμάτων. Γιατί βέβαια, αυτό που έγινε, δυστυχώς, θα μπορούσε να γίνει υπό οποιαδήποτε διακυβέρνηση.

Η ελαφρότητα –σχεδόν αφέλεια-που διακρίνει κάποιους σημερινούς κυβερνητικούς λειτουργούς σε όλα τα επίπεδα της ιεραρχίας, αποτελεί ένα «εθνικό» χαρακτηριστικό που το βρίσκει κανείς διακομματικά σε πολλούς ανθρώπους, κυρίως μίας ηλικίας και πάνω, καθώς έχουν μεγαλώσει με κουλτούρα μιας μικρής κοινότητας και όχι με τη συνείδηση πως υπηρετούν Κράτος.

Η Κυπριακή κοινωνία που για άλλη μία φορά επέδειξε εξαιρετικά αντανακλαστικά αλληλεγγύης δεν είναι κοινωνία «φωνακλάδων» και αντιπαθεί τα συνθήματα. Ωστόσο, είναι μία κοινωνία που δείχνει όλο και πιο ώριμη στο να επιλέξει την απόλυτη πολιτική τιμωρία για όσους θεωρεί ανίκανους και ψεύτες, κάτι που φάνηκε και στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές.  Έτσι λοιπόν, αν η πολιτική ηγεσία αναλωθεί σε κούφιες αλληλοκατηγορίες, απλά θα έχουμε άλλη μία επιτάχυνση στα φαινόμενα απαξίας προς τους πολιτικούς, πού ήδη, έτσι και αλλιώς τους θεωρούν στην πλειοψηφία τους τελείως αποκομμένους από την καθημερινή πραγματικότητα.

 ►    Βενιζέλος και εκκλησία                                                                                                          

Η εκκλησιαστική περιουσία δεν θα ενταχθεί στο Ταμείο Δημόσιας Περιουσίας και οι μισθοί των κληρικών δεν θα περικοπούν, ανακοίνωσε στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο ο υπουργός Οικονομικών, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, κ. Ευάγγ. Βενιζέλος, κατά την πρώτη ως υπουργού Οικονομικών, επίσκεψή του στην Ιερά Σύνοδο. Φυσικά δεν θα φορολογηθεί τίποτε. Τελειώνοντας αυτή την “καρποφόρα” (έτσι την χαρακτήρισε ο Βενιζέλος) συνάντηση με τον αρχιεπίσκοπο : «Οφείλουμε να διαφυλάξουμε την εθνική μας ενότητα και την κοινωνική μας συνοχή», σημείωσε ο κ. Βενιζέλος «άρα και ο λόγος και η πράξη της Εκκλησίαςείναι  καθοριστικής σημασίας».

 Έχετε να πείτε κάτι για τις προτεραιότητες του κυρίου υπουργού μας;!

►   “Τί είναι και πως μας “σώζει” η επιλεκτική χρεωκοπία”, του Γρηγόρη Νικολόπουλου, 13-7- 2011

Ο υπουργός Οικονομικών κ. Ευ. Βενιζέλος, μετά το Eurogroup της 12/7, δήλωσε ότι η «επιλεκτική

χρεοκοπία» δεν θα πρέπει να τρομάζει. Τί είναι όμως επιλεκτική χρεωκοπία;“Είναι απλώς η ονομασία μιας κατηγορίας αξιολόγησης των τριών οίκων Standard and Poors, Moodys και Fitch. Η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα σε αξιολόγηση C απο τους οίκους. Μετά το C υπάρχει στο λατινικό αλφάβητο το D το οποίο είναι το πρώτο γράμμα της λέξης Default που σημαίνει πτώχευση. Όμως στο λεξικό των οίκων αξιολόγησης ανάμεσα στο C και στο D υπάρχει το SD το οποίο σημαίνει Selective Default δηλαδή «επιλεκτική χρεοκοπία».Τι είναι αυτή; Σύμφωνα με τον ορισμό των οίκων αξιολόγησης, μια χώρα κατατάσσεται στην κατηγορία SD αν αθετήσει μια ή περισσότερες πληρωμές, αλλά αν θεωρούν οι οίκοι ότι το αδίκημα ήταν στιγμιαίο και ότι θα συνεχίσει κανονικά να πληρώνει τις υπόλοιπες υποχρεώσεις της, δεν θεωρείται πτωχευμένη...

Οι οίκοι αξιολόγησης λοιπόν θεωρούν οτι αν οι τράπεζες που έχουν τα ομόλογα μας,ΑΝΑΓΚΑΣΤΟΥΝ (το βάζω με κεφαλαία γιατί έχει σημασία) να δεχθούν αντικατάσταση των ελληνικών ομολόγων με νέα μακροχρόνια και με χαμηλότερο επιτόκιο, τότε θα έχουμε πτώχευση ή «πιστωτικό γεγονός» δηλαδή θα είμασταν στην κατηγορία D, που η Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα δεν θέλει ούτε να το ακούσει.

Αν όμως οι πιστωτές, ΠΕΙΣΘΟΥΝ να αντικαταστήσουν τα ομόλογα τους, τότε δεν έχουμε πτώχευση, αλλά «επιλεκτική πτώχευση» δηλαδή πέφτουμε στην κατηγορία SD δηλαδή δεν έχουμε πτωχεύσει. Και αυτό διότι με την επιμήκυνση των ομολόγων η Ελλάδα θα μπορεί πλέον να πληρώνει τα υπόλοιπα ομόλογα, συνεπώς δεν θα έχουμε πτώχευση.Αυτό το μαγικό SD που βρίσκεται ανάμεσα στο C και το D λύνει το Γόρδιο δεσμό που προσπαθούν να λύσουν οι Ευρωπαίοι. Προσπαθούν να επιμηκύνουν το ελληνικό χρέος, να μην το πληρώνουν οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι, να μην το γράψουν ώς ζημιά οι τράπεζες που έχουν τα ομόλογα και να μην θεωρηθεί πτώχευση ώστε να μην πληρωθούν τα ελληνικά cds που ουδείς γνωρίζει ακριβώς πόσα είναι. Θεωρητικά αυτό ήταν ανέφικτο, διότι είναι «και η πίτα αφάγωτη και ο σκύλος χορτάτος» . Όμως τελικά, αυτό μπορεί να επιτευχθεί τώρα με την «επιλεκτική πτώχευση», αφού το χρέος θα επιμηκυνθεί, οι ομολογιούχοι δεν θα πληρωθούν άμεσα αλλά στο μέλλον, πτώχευση δεν θα γίνει και αν πληρωθούν κάποια cds, αυτά θα είναι λίγα και όχι όλα. Επίσης και αυτό είναι πολύ σημαντικό, εφόσον η παραμονή στην αξιολόγηση SDδιαρκεί λίγο, μετά η χώρα επανέρχεται στην κατηγορία C δηλαδή σε αυτήν στην οποία βρισκόμαστε σήμερα,άρα η Ευρωπαική κεντρική τράπεζα μπορεί να δέχεται τα ομόλογα των ελληνικών τραπεζών ώς εγγυήσεις και να τις χρηματοδοτεί. Πράγμα το οποίο δεν θα συνέβαινε αν πτωχεύαμε. Συνεπώς το τραπεζικό σύστημα είναι εξασφαλισμένο.

Με λίγα λόγια (και ελπίζω να πέφτω μέσα με αυτό που περιγράφω τόση ώρα διότι δεν σας κρύβω, ώρες προσπαθώ να καταλάβω μιλώντας με διάφορες «πηγές» τι συμβαίνει) το Eurogroup αποφάσισε οτιμπορεί πλέον να μας επιμηκύνει τη διάρκεια αποπληρωμής του χρέους και να μας μειώσει τα επιτόκια. Το κόστος αυτής της απόφασης του Eurogroup είναι οτι εμείς θα μπούμε για λίγες ώρες σε κατάσταση«επιλεκτικής χρεοκοπίας» πράγμα που δεν μας αλλάζει ουσιαστικά τίποτα (ελπίζω και εδώ να πέφτω μέσα). Αυτή η απόφαση είναι πολύ σημαντική για την πρόοδο της Ευρώπης στην εξεύρεση της λεγόμενης «ευρωπαικής λύσης» που θα περιλάβει για την Ελλάδα νέο δάνειο, επαναγορά ομολόγων στη δευτερογενή αγορά,

επιμήκυνση της διάρκειας των ομολόγων και κατά συνέπεια αναβολή της λήξης και της πληρωμής τους, χαμηλότερο επιτόκιο και στο βάθος ΕΜΠΡΑΓΜΑΤΕΣ ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ τις οποίες είπε ο Υπουργός οτι συζητάμε να δώσουμε υπο την προυπόθεση οτι θα γίνουν και όλα τα άλλα.”

 ►   Το γιγάντιο χρέος των ΗΠΑ                                                                                                           

Σε κρίσιμη κατάσταση βρίσκονται οι ΗΠΑ. Η αντιμετώπιση του γιγαντιαίου χρέους, που μπροστά του το ελληνικό φαντάζει ως "νάνος", αναδεικνύεται σε δύσκολη αποστολή. H στάση πληρωμών διαφαίνεται στο άμεσο μέλλον.  Σε περίπτωση που Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι δεν συμφωνήσουν στον τρόπο καταπολέμησης της κρίσης, τότε αρχές Αυγούστου η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να κηρύξει τη χώρα σε στάση πληρωμών. Η πίεση προς τον πρόεδρο αυξάνει.Ο Ομπάμα χρειάζεται την έγκριση του Κογκρέσου για να επιτύχει αύξηση του ανώτατου επιτρεπτού ορίου για το αμερικανικό χρέος. Το επιτρεπτό όριο των 14,3 τρις δολαρίων έχει ήδη ξεπεραστεί, αλλά δεν γίνεται εμφανές εξ αιτίας λογιστικών αλχημειών στον προϋπολογισμό. Οι ΗΠΑ θα μπορούν να δανείζονται και να ξεπληρώνουν το χρέος τους μόνο μέχρι τις 2 Αυγούστου. Αν δεν επιτευχθεί λύση μέχρι τότε, το επόμενο βήμα είναι η κήρυξη στάσης πληρωμών.

 ►   Αποκτήσαμε και γραφεία στη Λάρισα, στο ισόγειο της Κουμουνδούρου 11                           

Η  νομαρχιακή  επιτροπή  Λάρισας  νοίκιασε  γραφεία  στον  πεζόδρομο  της Κουμουνδούρου  11,  στο διαμέρισμα δίπλα στο πολιτικό γραφείο του Φλώρου, και συνεδρίασε εκεί για πρώτη φορά στις 13 Ιουλίου 2011. έτσι έχουμε και “γεωγραφικό” σημείο αναφοράς.  Όμως τα γραφεία χρειάζονται και εξοπλισμό... και ό,τι προαιρείσθε είναι ευπρόσδεκτο...

►  Προτάσεις βιβλίων για το καλοκαίρι  (...και όχι μόνο)                                                                 

▼“Το Δόγμα του Σοκ” της Naomi Klein (εκδ. Λιβάνη):

Το Δόγμα του Σοκ είναι ένα από τα ελάχιστα βιβλία που μας  βοηθούν να καταλάβουμε το παρόν, καθώς αποτελεί την πιο ολοκληρωμένη ανάλυση της συγκαλυμμένης ιστορίας της εποχής μας. Μια συναρπαστική περιγραφή της νέας παγκόσμιας τάξης, που βρίσκεται σε κατάσταση αμόκ. Η ανάλυση του καπιταλισμού της καταστροφής επιχειρείται από την Κλάιν με τέλεια διυλισμένη οργή, που διοχετεύεται μέσα από αδιάσειστα δεδομένα. Σε αυτή την πρωτοποριακή εναλλακτική ιστορία της πλέον κυρίαρχης ιδεολογίας της εποχής μας, της οικονομικής επανάστασης των ελεύθερων αγορών του Μίλτον Φρίντμαν, η Ναόμι Κλάιν αμφισβητεί το διαδεδομένο μύθο ότι η παγκόσμια νίκη του νεοφιλελεύθερου κινήματος υπήρξε ειρηνική.   Καταδεικνύει  ότι,   από   τη  Χιλή  του   1973   μέχρι  το  σημερινό   Ιράκ,   ο   Φρίντμαν   και  οι υποστηρικτές του εκμεταλλεύτηκαν επανειλημμένα τη βία και μια σειρά από τρομακτικά σοκ για να επιβάλουν τις ακραίες πολιτικές τους.  Αποκαλύπτει την εντυπωσιακή ομοιότητα ανάμεσα στις ανακριτικές τεχνικές της CIA και στις εκβιαστικές τεχνικές της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ, στην προσπάθειά τους να επιβάλουν τον καπιταλισμό της καταστροφής σε ολόκληρο τον κόσμο.  Ένα εξαιρετικό βιβλίο, ικανό να προκαλέσει τσουνάμι ντροπής-αλλά και πολιτικής δράσης, για να σταματήσει επιτέλους η

θεραπεία – σοκ.

▼"Το ολέθριο «χάντικαπ»" του Ζήση Θέου (εκδ Καστανιώτη)

Αποτελείται από τρεις ενότητες εντελώς διαφορετικές στο περιεχόμενο, στην υφή, στον τρόπο προσέγγισης των  θεμάτων  τους,  όπως  και  στη...   χρονική   απόσταση  -δύο  και  τριών  δεκαετιών-  που   χωρίζει  τη «συγγραφή» τους. Εντούτοις διέπονται από την κοινή ελπίδα να λειτουργήσουν -ίσως- ως ερεθίσματα που θα συνέβαλλαν, έστω και ελάχιστα, στην ανάπτυξη οπ οιασδήποτε δυνατής μορφής προβληματισμών σχετικών με το τι δέον γενέσθαι μετά την εκ των έσω κατάρρευση του κυρίαρχου στην επαναστατική Αριστερά -σε παγκόσμια κλίμακα- «σοβιετο-κομμουνιστικού μοντέλου» ή/και τον πλήρη εκφυλισμό -σε πωρωμένο δικτατορικό κρατικο-μονοπωλιακό καπιταλισμό... του αντίστοιχου «μαο-κινεζικού μοντέλου».

▼“Η κρίση εξουσίας του 1965” του Ηλία Ηλιού, (εκδ Ίδρυμα  της Βουλής των Ελλήνων)

Περιλαμβάνεται στη σειρά "Τετράδια Κοινοβουλευτικού Λόγου", μια εκδοτική σειρά από δώδεκα

κοινοβουλευτικές ομιλίες με  κατατοπιστικές εισαγωγές που φωτίζουν ενδιαφέρουσες πτυχές του πολιτικού βίου της χώρας, αλλά και κορυφαίες προσωπικότητες της κοινοβουλευτικής μας ιστορίας.

▼“Ο γύρος του θανάτου” του Θωμά Κοροβίνη (εκδόσεις Άγρα)

Παρουσιάζει την πολυτάραχη ζωή του Αριστείδη Παγκρατίδη (1940-1968), ο οποίος συνελήφθη και

εκτελέστηκε ως ο Δράκος του Σέιχ Σου.  Μέσα από τις αφηγήσεις εννέα χαρακτηριστικών προσώπων που μιλούν διαφορετικές γλώσσες ανάλογα με τα βιώματα, το χαρακτήρα και το ρόλο που διαδραματίζουν, η αφηγηματική δράση παρακολουθεί το σκηνικό που διαμορφώθηκε στη Θεσσαλονίκη μετά την κατοχή και τον εμφύλιο.

▼“Κόκκινο στην πράσινη γραμμή” του Βασίλη Γκουρογιάννη (εκδ. Μεταίχμιο).

Ήρωάς του είναι ένας ποινικολόγος, βετεράνος του πολέμου του 74 στην Κύπρο, ο οποίος διοργανώνει ένα συνέδριο στη Λευκωσία με την υποστήριξη ενός νεαρού καθηγητή, βοηθού του ιστορικού Μαζάουερ. Σκοπός του συνεδρίου είναι να παρακινήσει τους βετεράνους να μιλήσουν για ό,τι συνέβη πριν από 33 χρόνια, επισκεπτόμενοι τα ίδια μέρη με τότε – ένα είδος θεραπείας-σοκ δηλαδή. Εξαιρετική γραφή!

▼«Ο κάμπος στις φλόγες» του Juan Rulfo (εκδ. Πατάκη) Δεκαεπτά ιστορίες που μας ταξιδεύουν στο σύμπαν που δημιούργησε μια αληθινή ιδιοφυΐα, ο συγγραφέας του «Πέδρο Πάραμο».

▼«2666» του Roberto Bolano (εκδ. Άγρα) Το κύκνειο άσμα του μεγάλου Χιλιανού συγγραφέα που έφυγε το 2003 πρόωρα από τη ζωή σε ηλικία 50 ετών. Πρόκειται για ένα ογκώδες μυθιστόρημα 1150 σελίδων το οποίο έμεινε ημιτελές, αλλά παρόλα αυτά είναι αριστούργημα! Βασικός άξονας αυτού βιβλίου, γύρω από τον οποίο όλα περιστρέφονται, είναι μια

σειρά από μυστηριώδεις δολοφονίες γυναικών.

▼«Ο χάρτης και η επικράτεια» του Michel Houellebecq (εκδ. Εστία) Το βιβλίο αυτό χάρισε στον Ουελμπέκ το Γκονκούρ, το σημαντικότερο λογοτεχνικό βραβείο στη Γαλλία.

Καλές διακοπές!                                                                                               

                                                                                          Ενημερωτικό δελτίο 3  -  Ιούλιος 2011