ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ  (10) 

ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΛΑΡΙΣΑΣ 

( 1 - 12 - 2011 )  

    ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ - Λάρισα  Κουμουνδούρου 11 -  τηλ. 2410 533 584  - demarlarissa@gmail.com

 ►   Αντώνης Μανιτάκης: Προλεγόμενα σε μια απόπειρα πολιτειακής ανίχνευσης της νέας,               παγκοσμιοποιημένης, εποχής στη χώρα μας.

 “Είναι μάταιο να ζούμε με την ελπίδα ενός εθνικού θαύματος και ακόμη πιο μάταιο να ονειρευόμαστε μια σεισάχθεια   ή   να   προσδοκούμε   την   εμφάνιση   ενός  πολιτικού Μεσσία και την νεκρανάσταση του Σόλωνα, ειδικά και αποκλειστικά για τη χώρα μας. Ο Σόλων της εποχής μας, καλώς ή κακώς, δεν είναι άλλος από την κοινοτική-ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, όπως και όταν εκδηλωθεί   από   τους   Μηχανισμούς   Ευρωπαϊκής Στήριξης   και   τις   εναλλακτικές   πολιτικές   της Ευρωπαϊκής   Ένωσης.   Η   σκλαβιά   του   διεθνούς οφειλέτη   στην   οποία   οδηγηθήκαμε,   ως   μωρές παρθένες, δεν εξαλείφεται με ξόρκια και κατάρες και  δεν αποτινάσσεται, αν δεν ενεργήσουμε γνωρίζοντας τους αδήριτους νόμους της αγοράς και την ανεξέλεγκτη πάλη συμφερόντων που διέπουν την παγκόσμια οικονομία και αν δεν συνειδητοποιήσουμε ότι η εθνική μας επιβίωση, η πολιτική μας υπόσταση συναρτάται και εξαρτάται από τους δεσμούς που έχουμε υφάνει ως κράτος μέλος της Νομισματικής Ένωσης και βέβαια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. [...] Για   να   συμμετάσχουμε,   ωστόσο,   ως   χώρα,   ενεργά   και   αποφασιστικά   στις   ευρωπαϊκές   διαδικασίες αντιμετώπισης της κρίσης  και επικράτησης μιας άλλης  χρηματοπιστωτικής  πολιτικής στην Ευρώπη,χρειάζεται να ανοικοδομήσουμε το συλλογικό μας ‘Εμείς’ στις νέες συνθήκες της παγκοσμιοποίησης και της οικοδόμησης μιας ενωμένης Ευρώπης. Απαιτείται να αισθανθούμε ότι είμαστε ένα οργανωμένο κοινωνικό σύνολο με ισχυρή κρατική συγκρότηση και σοβαρή πολιτική φωνή. Να συνειδητοποιήσουμε ότι η ζωή, η εργασία και η ευημερία του ενός εξαρτάται από την ευημερία του άλλου και ότι η ευημερία όλων μας από την ισχύ και την αποτελεσματικότητα του Κράτους και της Διοίκησής του. Να συναισθανθούμε ότι το κράτος-διοίκηση ή το κράτος- δημόσιο είναι δικό μας, δεν είναι κάποιου άλλου, ότι είναι μέρος του συλλογικού εαυτού μας, του κακού, του αρνητικού ίσως εαυτού μας, ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε χωρίς αυτό και ότι δεν είναι εχθρός μας ούτε αντίπαλός μας, αλλά ένας αναγκαίος συνοδοιπόρος μας.  Ένας νέος κόσμος γεννιέται σε εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο μέσα από συγκρούσεις, έριδες, ρήξεις   και  οδύνες   και   κοινωνική   ανασφάλεια.   Ας   τον  αφουγκραστούμε,   ας   προσπαθήσουμε   να   τον καταλάβουμε, αν θέλουμε να παρέμβουμε συνειδητά για να τον επηρεάσουμε ή και να τον αλλάξουμε.” [όλο το άρθρο στο http://politicalreviewgr.blogspot.com/ ].

 ►  του Ιταλού προέδρου Τζόρτζιο Ναπολιτάνο:    «Το Ευρωπαϊκό ζήτημα». - από την ομιλία στην εναρκτήρια τελετή του ακαδημαϊκού έτους 2011-2012 του Collège d’Europe.

“Η γενιά μας είναι η τελευταία που έζησε την τραγωδία του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου [...] Η δική μου είναι η τελευταία γενιά που διατήρησε μνήμες των μοιραίων διχασμών και της καταστροφής από τις οποίες έπρεπε να αναστηθούμε για ακόμα μία φορά. Και τώρα, μετά από περισσότερο από μισό αιώνα ενότητας και διαρκούς προόδου, χρειάζεται να συλλογιστούμε, σε μια καθαρή και πειστική σχέση με τους πολίτες μας, την κρίση που σαρώνει την Ευρωζώνη. Και χρειάζεται να τους δώσουμε πειστικές απαντήσεις.[...] Σε έναν κόσμο που κλυδωνίζεται από την κρίση, καμία ευρωπαϊκή χώρα, ούτε η μεγαλύτερη ούτε η πιο ικανή, δεν μπορεί «να σωθεί μόνη της» ή να παίξει ένα σημαντικό ρόλο χρησιμοποιώντας τις δικές της και μόνο  δυνάμεις.  Χρειαζόμαστε  «περισσότερη  Ευρώπη»,  αντίθετα  προς  μια  αναμφισβήτητη  τάση  των κρατών  να  κοιτούν προς το  εσωτερικό  παρά προς το  εξωτερικό, αν όχι και να σκέφτονται εθνικιστικά. Χρειαζόμαστε άσκηση μεγαλύτερων εξουσιών λήψης αποφάσεων από τους θεσμούς της Ένωσης. Τέτοιες εξουσίες θα πρέπει να ασκούνται σε ένα κλίμα αμοιβαίου σεβασμού και ανανεωμένης συλλογικής δράσης, πέρα  από  προτάσεις  συγκεκριμένων  κυβερνήσεων  κατά  τη  διάρκεια  της  διαμόρφωσης  οδηγιών  και αποφάσεων.”

 ► Από συνένετυξη του Φ. Κουβέλη στο ρ/σ Αθήνα 9,84:  Για τη στάση της ΔΗΜΑΡ στο ενδεχόμενο μη αυτοδυναμίας και τις συνεργασίες    29-11-2011

 Σε περίπτωση που δεν υπάρξουν αυτοδυναμίες κυβερνητικές εμείς θα αναζητήσουμε και προγραμματικές συμφωνίες στο βαθμό που είναι δυνατόν να υπάρξουν και πολιτικές συμπτώσεις και συγκλίσεις προκειμένου και το ζήτημα της ακυβερνησίας να αντιμετωπιστεί και κυρίως να υπάρξει η κυβερνητική εκείνη πολιτική, η οποία θα είναι δυνατόν να μετακινεί τα πράγματα από τη βαθιά συντηρητική θέση που σήμερα βρίσκεται η πολιτική  προς ουσιαστικά προοδευτική κατεύθυνση. Δεν είναι δυνατόν η Δημοκρατική Αριστερά να αναζητήσει κοινό πολιτικό τόπο ούτε με τη ΝΔ ούτε με το ΛΑΟΣ, αλλά ούτε και με το ΠΑΣΟΚ με τη σημερινή του πολιτική, που εδώ και πολύ καιρό έχει μετατοπιστεί σε μία βαθιά συντηρητική και νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση.  Η δική μας πρόταση είναι η συγκρότηση ενός ευρύτατου δημοκρατικού πόλου. Ενός πόλου του δημοκρατικού σοσιαλισμού στον οποίο είναι δυνατόν να συμπορεύονται δυνάμεις του δημοκρατικού  σοσιαλισμού, της σοσιαλδημοκρατίας, άλλες προοδευτικές δυνάμεις, δυνάμεις της πολιτικής οικολογίας.

 ►  Η δημοσκοπική ανοδική πορεία της Δημοκρατικής Αριστεράς                                                 

Η δημοσκοπική ανοδική πορεία δημιουργεί αισιοδοξία στη ΔΗΜΑΡ. Επειδή όμως έχουμε ζήσει αντίστοιχες καταστάσεις, γνωρίζουμε ότι στο επόμενο διάστημα, η ΔΗΜΑΡ θα δεχτεί επιθέσεις σε μια προσπάθεια ανακοπής των διαρροών του ΠΑΣΟΚ. Λογής δημοσιογράφοι και συγκροτήματα σήκωσαν ήδη τα μανίκια και είναι έτοιμα να μεγαλοποιούν τα ασήμαντα και να στήνουν σενάρια και να διασπείρουν ψιθύρους. Και έχουν τον τρόπο να το κάνουν Η φράση που κυκλοφορεί  στο επικοινωνιακό επιτελείο του ΠΑΣΟΚ είναι: «κάνετε τη ΔΗΜΑΡ να μην παρουσιάζεται φερέγγυα και σοβαρή». Από δε τα αριστερά η αντίστοιχη αντιμετώπιση είναι: «Η ΔΗΜΑΡ πάει με το ΠΑΣΟΚ”. Όσο περνάει ο καιρός ολοένα και περισσότερο θα πληθαίνουν τέτοια φαινόμενα. Ας το λάβουν στα σοβαρά όλοι -ιδίως οι Αθηναίοι της ΔΗΜΑΡ- που μιλούν πολύ και όταν ακόμα δεν πρέπει. Πάντως για τη δημοσκοπική άνοδο ο Ψαριανός σχολίασε: «Οι δηµοσκοπήσεις δεν αλλάζουν την κοινωνία, αντίθετα αλλάζουν οι ίδιες. Με λίγη προσπάθεια ακόµη και µε πιο καθαρό λόγο θα έχουµε διψήφιο ποσοστό στις εκλογές, όποτε κι αν γίνουν. Το τωρινό 8% είναι λίγο και σηµασία δεν έχει µόνο πόσοι, αλλά και για πόσο. Οσο για την προέλευση των “προσχωρούντων”, δεν είναι µόνο από το ΠΑΣΟΚ – απ’ όπου ελπίζω να κερδίσουµε τους καλούς και όχι κάτι λαµόγια που σαν τα ποντίκια πηδάνε απ’ το πλοίο ή κάτι µαυρογιαλούρους που ψάχνουν “πολιτικό σωσίβιο” –, είναι και ανένταχτοι ή απογοητευµένοι από άλλα εγχειρήµατα αριστεροί, νέοι και µεγαλύτεροι που µας πιστεύουν και δεν είναι αγκιστρωµένοι σε αρχειοµαρξιστικά φληναφήµατα, ιδεολογήµατα ή ιδεοληπτικές εµµονές. Οικολόγοι, σοσιαλιστές, προοδευτικοί άνθρωποι απ’ τον χώρο της σοσιαλδηµοκρατίας – και όχι µόνο – και πολίτες που θέλουν τα ίδια µ’ εµάς να αλλάξουν στη χώρα».

 ►  Μαφιόζικη ενέργεια για να κλείσουν στόματα                                                                            

Μέσα στην κρίση υπάρχουν ειδήσεις που περνούν σχεδόν απαρατήρητες. Ο κ. Γούσιος είναι ο ελεγκτής, στέλεχος της Τράπεζας της Ελλάδος, που έκανε τον τεχνικό, οικονομικό έλεγχο για την υπόθεση της Proton Bank, και ο οποίος βρήκε εκεί “σκελετούς”, όταν λεηλατήθηκε αυτή η τράπεζα με θαλασσοδάνεια προς τις εταιρείες του ομίλου Λαυρεντιάδη χωρίς καμία εγγύηση. (Όλα αυτά βέβαια τα δίνει ο φορολογούμενος μέσω του κρατικού προϋπολογισμού για να καλύψει την μαύρη τρύπα). Ο κ. Γούσιος λοιπόν ξημερώματα Παρασκευής δέχθηκε επίθεση με ένα μασούρι δυναμίτη στην πιλοτή της πολυκατοικίας που μένει. Αυτό είναι μαφιόζικη ενέργεια για να κλείσουν στόματα. Είναι ανάγκη πλέον να ελεγχθούν, όχι μόνο η συγκεκριμένη τράπεζα αλλά όλες οι τράπεζες για να δούμε εάν υπάρχουν και άλλοι σκελετοί στα ντουλάπια τους και εάν μεγαλομέτοχοι τραπεζών λεηλατούν τις ίδιες τους τις τράπεζες δίνοντας δάνεια σε εταιρείες πίσω από τις οποίες κρύβονται οι ίδιοι σε βάρος των καταθέσεων των φορολογούμενων και του κρατικού προϋπολογισμού.

 ►  το ΛΑΟΣ στην κυβέρνηση                                                                                                              

 Είναι κάποιοι κυρίως που λένε ότι «προκειμένου να μη χρεοκοπήσει η Ελλάδα θα ανεχθώ και τον Άδωνι  υφυπουργό». Βέβαια άλλοι θα προτιμούσαν τη χρεωκοπία παρά να δουν και αυτό. Όμως το ΛΑΟΣ δεν μπήκε στην κυβέρνηση επειδή χρειαζόταν οι ψήφοι για να περάσουν τα επαχθή μέτρα, διότι τα μέτρα αυτά θα περνούσαν με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ μαζί. Επομένως δεν ισχύει το προηγούμενο “δίλημμα”. Η ακροδεξιά δεν ήταν αναγκαία  για το σχηματισμό μεταβατικής κυβέρνησης. Απλώς νόμισαν ότι έτσι θα έδειχναν πως “είμαστε όλοι μαζί”. Δεν σχολιάζουμε τον Σαμαρά (καταλαβαίνουμε γιατί ήθελε πολύ πάρα πολύ το ΛΑΟΣ), αλλά δεν γίνεται να μην επισημανθεί ο πρωτοποριακός ρόλος του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς ! Υπάρχει βέβαια και ο Μίμης Ανδρουλάκης ο οποίος όταν ρωτήθηκε  για τη συμμετοχή του Βορίδη και των υπολοίπων του ΛΑ.Ο.Σ. στην κυβέρνηση Παπαδήμου απάντησε ως εξής (ρ/σ «Βήμα Fm»): «Η αντιστροφή των πραγμάτων! Η ένταξη της άλλοτε άκρας Δεξιάς στο δημοκρατικό και συνταγματικό τόξο. Ετσι είναι. Είναι μια πρόοδος. Γιατί είστε υποκριτές; Ο Καρατζαφέρης εξημέρωσε δυνάμεις και της ακροδεξιάς. Τις έβαλε στο σύστημα, τις έκανε χρήσιμες. Για φανταστείτε να υπήρχε η ακραία άκρα Δεξιά, η φασιστική, εν μέσω κρίσης και να λέει ότι χρειάζεται ένας λοχίας να έρθει στα πράγματα; Είναι μια πρόοδος. Οπως εύχομαι και η τρομοκρατική, η κουκουλοφόρος Αριστερά να συμμετέχει στο δημοκρατικό τόξο με προγράμματα, θέσεις κ.τ.λ.».  Έτσι απλά...

 ►   Η πολιτική ως “κουβαδάκι”    του Θωμά Ψύρρα                                                 27-11-2010

Το καλοκαίρι στην άμμο της παραλίας τα παιδάκια κουβαλούν  τα κουβαδάκια τους και χτίζουν και ξε-χτίζουν  κάστρα  και βάζουν κι ένα κλαράκι στην κορφή σαν περήφανη σημαία. Και καμαρώνουν και φαντάζονται τον εαυτό τους ιππότη. Και τρέχουν στη μαμά και λένε καμαρώνοντας: “Μαμά είδες τι έφτιασα;” Ένα τέτοιο περήφανο “παιδάκι” πήρε το κουβαδάκι του και ασχολείται πλέον με την πολιτική. Ο Αντωνάκης Σαμαράς (κατά το Γιωργάκης) έστησε κάστρο περήφανο με την ελληνική σημαία στην κορφή: “Δεν υπογράφω όσα ζητούν οι δανειστές”. Με περισσή σοβαρότητα ο αμετακίνητος δίδαξε συνέπεια: έβαλε την υπογραφή του αλλά σε ξεχωριστό χαρτί και το έστειλε στους δανειστές μας χωριστά κι όχι μαζί με τους άλλους. Τέτοια συγκλονιστική πολιτική κίνηση! Κι έπειτα έτρεξε μεθυσμένος από το θρίαμβο πήρε το κουβαδάκι του να παίξει παραπέρα. Τώρα θα μου πείτε, καλά ο Αντωνάκης, παιδάκι είναι τέτοια παιχνίδια ξέρει, αλλά οι δικοί μας (ο  πρόεδρος, ο Ψαριανός, οι τρεις “παρακλητικοί”) τι δουλειά είχαν να σχολιάζουν με πάσα σοβαρότητα το παίγνιο του Αντωνάκη;... Αυτό ανήκει στη σφαίρα της ψυχολογίας κι όχι της πολιτικής. Πρέπει κάποιοι στη Δημοκρατική Αριστερά και -όχι μόνο σ' αυτή- να μάθουν να διακρίνουν το πολιτικό από το “κουβαδάκι”.

 ►  Καταγγελίες για το Κτηματολόγιο                                                                            29-11-2011  

Σωρεία καταγγελιών για τον τρόπο με τον οποίο προχωρεί η κατάρτιση του Κτηματολογίου, για το «μπλοκάρισμα» πολλών διαδικασιών για γεωχωρικά και νομικά λάθη και ελλείψεις, που ταλαιπωρούν πολλούς πολίτες κυρίως σε νησιά, έκανε χθες η Ένωση Άμισθων Υποθηκοφυλάκων Ελλάδος, κρούοντας των κώδωνα του κινδύνου για περιουσίες που μπορεί να χαθούν, καθώς καραδοκούν απατεώνες. Ο πρόεδρος της Ένωσης Χρ. Χριστόπουλος επιφυλάχθηκε να φέρει το όλο ζήτημα ενώπιον των εισαγγελικών αρχών αλλά και στα αρμόδια όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για παραβίαση (για δεύτερη φορά) των όρων και της φύσης του έργου που χρηματοδότησε η Ε.Ε. μέσω της «Κοινωνίας της Πληροφορίας». Το ζήτημα είναι ιδιαίτερα σημαντικό γιατί το Κτηματολόγιο είναι εργαλείο ανάπτυξης αλλά τα λογής συμφέροντα δεν το άφησαν να περπατήσει ποτέ.

 ► Δεκαπενθήμερο ημερολόγιο της κρίσης                                                                 30-11-2011

 ** Η Ουγγαρία στην κατηγορία «σκουπίδια» Πριν λίγο καιρό πολλοί στην Ελλάδα παρουσίαζαν την Ουγγαρία περίπου ως πρότυπο “τσαμπουκά” στα πλαίσια της οικονομικής κρίσης. Παρουσίαζαν το συντηρητικό  πρωθυπουργό της χώρας ως “εθνικά υπερήφανο”, περίπου ως πρότυπο για τον Αντωνάκη Σαμαρά. Αλλά τα ψέμματα κάποτε τελειώνουν. Η Moody's υποβάθμισε τη χώρα στην κατηγορία junk (σκουπίδια) και η Ουγγαρία προσέφυγε για αρωγή στο ΔΝΤ και τη Κομισιόν. Σύμφωνα με τους αναλυτές, η κίνηση της Ουγγαρίας οφείλεται στην ασύνηθη εκτίναξη του εθνικού νομίσματος σε ύψη ρεκόρ και στην αύξηση του δημόσιου χρέους από το 76,7% του ΑΕΠ στο 82%.
** Yποβάθμιση 10 κρατικών γερμανικών τραπεζών. Η Moody's προχώρησε στην υποβάθμιση 10 κρατικών γερμανικών τραπεζών.Η Moody's υποστηρίζει ότι οι υποβαθμίσεις οφείλονται στο γεγονός ότι η κρατική στήριξη των γερμανικών δημόσιων τραπεζών έχει γίνει λιγότερο βέβαιη, εν μέρει λόγω του νέου καθεστώτος εξυγίανσης των τραπεζών που επιτρέπει στην κυβέρνηση να επιβάλει απώλειες στους πιστωτές εκτός της εκκαθάρισης.
** Νέα ρεκόρ σημειώνουν τα spread ισπανικών και γαλλικών ομολόγων (17-11-2011). Η κρίση χρέους της ευρωζώνης εξαπλώνεται και στον «πυρήνα» του ευρώ. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα φέρεται να αγόρασε χθες πολύ μεγάλη ποσότητα ιταλικών και ισπανικών κρατικών ομολόγων σε σχέση με τις προηγούμενες παρεμβάσεις της, ωστόσο, αυτό δεν φαίνεται να καθησύχασε τις αγορές.
** Δεν δανείζουν ούτε τη Γερμανία. Η Γερμανία, η "ατμομηχανή" της ευρωζώνης, απέτυχε να συγκεντρώσει το ποσό που ζητούσε κατά την διάρκεια της δημοπρασίας 10ετών ομολόγων που έγινε την περασμένη Τετάρτη. Προφανώς οι δανειστές φοβούνται ότι αυτά τα ομόλογα, κάποια στιγμή, όταν θα δημιουργηθεί το μάρκο, θα υποτιμηθούν, επειδή θα είναι εκπεφρασμένα σε ευρώ και η ισοτιμία μάρκου – ευρώ θα αλλάξει σε βάρος του ευρώ, το οποίο θα υποτιμηθεί και απέναντι στο δολάριο. 
** Μπαρόζο και Γιουνκέρ: τώρα θέλουν φόρους και ευρωομόλογα! Κεραυνός εν αιθρία (17 Νοεμβρίου 2011)   στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου όταν στην ομιλία του, ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, παραδέχθηκε ότι απέτυχαν οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν στην Ευρώπη για την έξοδο από την κρίση. Πού πάει αυτός ο κόσμος; Δυστυχώς, ομολόγησε ο πρόεδρος της Κομισιόν, δεν υπάρχει η οικονομική ανάπτυξη που επιδιώξαμε, η ύφεση επιδεινώνεται, η κατανάλωση μειώνεται, οι δείκτες της ανεργίας σ' όλη την Ευρώπη θα επιδεινωθούν και η απασχολησιμότητα θα γνωρίσει κι άλλη μείωση.  Ο κ. Μπαρόζο παραδέχθηκε ότι οι ρυθμοί με τους οποίους κινούνται οι αγορές είναι πολύ πιο γρήγοροι από αυτούς που κινούνται τα θεσμικά όργανα της Ε.Ε., για τη λήψη των άμεσων και απαραίτητων αποφάσεων και πρότεινε, ως εναλλακτική πρόταση εξόδου από την κρίση χρέους, την επιβολή μιας δικαιότερης φορολογίας στους Ευρωπαίους πολίτες, τη φορολόγηση των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών και την έκδοση ευρωομολόγων.  Υπέρ της έκδοσης ευρωομολόγων και της επιβολής φορολογίας στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές τάχθηκε και ο πρόεδρος του Γιούρογκρουπ, Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ, που έσπευσε, όμως, να διευκρινίσει ότι δεν έχει κάποια σχετική εντολή γι' αυτό. 
 

 ►  ΠΑΣΟΚ - ΝΔ:  Χρωστούν πάνω από 230 εκ. Ευρώ...                                         21 Νοε 2011

Και στην περίοδο της κρίσης, συνεχίζεται ο υπερδανεισμός των δύο κομμάτων εξουσίας και μάλιστα έχουν δανειστεί από τις τράπεζες με χρονικό ορίζοντα έως και το 2019. Τα χρέη των δύο κυβερνητικών κομμάτων ξεπερνούν συνολικά τα 230 εκατ. ευρώ. Πρόκειται για συνταγματική εκτροπή, καθώς ΠΑΣΟΚ και ΝΔ βάζουν υποθήκη την κρατική χρηματοδότηση και με αυτόν τον τρόπο έχουν λάβει χρήματα έως και για το 2019, δηλαδή θεώρησαν ότι το εκλογικό ποσοστό τους θα ανέρχεται στο 40-45% για πάντα. Με αυτόν τον τρόπο παραβιάζεται ο νόμος της κρατικής χρηματοδότησης.Επιπλέον το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ έχουν «φεσώσει» την Αγροτική Τράπεζα, η οποία έπαιζε το ρόλο του  χρηματοδότη τους, σκανδαλωδώς. Και αυτό συνεχίζεται. Μόλις πριν από μερικούς μήνες δανείστηκαν εκ νέου από την Αγροτική Τράπεζα, τα προβλήματα της οποίας οφείλονται σε μεγάλο βαθμό σε αυτές τις συναλλαγές. Μάλιστα ο αρμόδιος Εισαγγελέας, επικεφαλής του Τμήματος Οικονομικού Εγκλήματος, Γρηγόρης Πεπόνης παρήγγειλε τη διενέργεια προκαταρκτικής έρευνας η οποία θα εξετάσει αν τα δάνεια που παραχωρούσαν οι Τράπεζες προς τα κόμματα ήταν επισφαλή! (αυτό χρειάζεται μεγαααάλη σκέψη και πολληηηή έρευνα).

 ► Ευέλπιδες τραγούδησαν τον ύμνο της 21ης Απριλίου, την ημέρα του Πολυτεχνείου!

 Mε το ερώτημα της αποπομπής από την Σχολή Ευελπίδων παραπέμπεται στο Πειθαρχικό ο επικεφαλής της τάξης του -και αρχηγός της σχολής - που παρότρυνε τους ευέλπιδες να τραγουδήσουν, κατά την ημέρα του Πολυτεχνείου, ένα χουντικό εμβατήριο. Μαζί με άλλους πέντε τραγούδησαν τον ύμνο της 21ης Απριλίου, ενώ η πλειονότητα των ευέλπιδων ζητωκραύγαζαν και φώναζαν συνθήματα. Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Δημήτρης Αβραμόπουλος (με τη γνωστή πόζα) έδωσε εντολή για τις δέουσες ενέργειες. Ας αφήσει τα λόγια . Έργα να δούμε...

 ►  Εφυγαν καταθέσεις 14 δισ. ευρώ σε ένα δίμηνο

 «Tο ελληνικό τραπεζικό σύστημα δεν έχει την ευχέρεια να χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη και εν συνεχεία την ανάκαμψη της χώρας» δήλωσε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γ. Προβόπουλος. «Οι τελευταίοι 2-2,5 μήνες όπου οι απώλειες έφτασαν τα 14 δισ. ευρώ, ήταν οι χειρότεροι από την έναρξη της κρίσης» και συμπέρανε ότι «δεν αληθεύει πως οι Τράπεζες έχουν ρευστότητα που δεν δίνουν στην αγορά», διότι οι ελληνικές τράπεζες «ξεκομμένες από τις αγορές όχι μόνο δεν καταφέρνουν να αναχρηματοδοτήσουν παλιά δάνεια, αλλά είναι υποχρεωμένες να επιστρέψουν πίσω τα κεφάλαια που έχουν πάρει». Ο κ. Προβόπουλος ανέφερε ότι οι εκροές συνεχίστηκαν και το πρώτο 10ήμερο του Νοεμβρίου.

►  Αρσένιος και Εφραίμ για την υπόθεση Βατοπεδίου                                                                      

[25-11-2011] Παρουσία δύο φορές το μήνα στο Αστυνομικό Τμήμα οφείλει να δίνει πλέον ο μοναχός Αρσένιος, από τα κεντρικά πρόσωπα του σκανδάλου του Βατοπεδίου. Κατηγορείται για νομιμοποίηση εσόδων από παράνομη δραστηριότητα (ξέπλυμα βρώμικου χρήματος), και φέρεται ότι μαζί με τον ηγούμενο Εφραίμ ήταν οι ηθικοί αυτουργοί των εγκλημάτων (απάτη, απιστία κ.λπ.). Του επιβλήθηκε επίσης και χρηματική εγγύηση 200.000 ευρώ. 
[30-11-2011] Μετά από πολύωρη απολογία αφέθηκε προσωρινά ελεύθερος ο ηγούμενος Εφραίμ. Ενώ η ανακρίτρια Ειρήνη Καλού ζήτησε να προφυλακιστεί, ο εισαγγελέας έκρινε πως ο κατηγορούμενος πρέπει να παραμείνει ελεύθερος με εγγυοδοσία 200.000 ευρώ, απαγόρευση εξόδου από τη χώρα και εμφάνιση δύο φορές το μήνα στο αστυνομικό τμήμα. Η διαφωνία των δύο, οδήγησε στην προσωρινή ελευθερία τον ηγούμενο Εφραίμ, η τύχη του οποίου θα κριθεί τις επόμενες ημέρες με βούλευμα που θα εκδοθεί από το Συμβούλιο Εφετών.
Υπενθυμίζεται ότι όσον αφορά τις τυχόν ποινικές ευθύνες πολιτικών προσώπων αυτές οδηγήθηκαν στα αζήτητα με ένα πόρισμα παραγραφής, με αποτέλεσμα το σκάνδαλο να διερευνάται πλέον μόνο από την τακτική Δικαιοσύνη και μόνο για τα μη πολιτικά πρόσωπα. Πάντως μας κάνει εντύπωση: πόσο εύκολα πλήρωσαν τις 200 + 200 =400 χιλιάδες ευρώ οι φτωχούληδες του Θεού!...

 ►  Με χρώμιο ο υπόγειος υδροφόρος ορίζοντας στη Ν. Θεσσαλία                      25/11/2011

 
 Στην Επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής συζητήθηκε το θέμα της μόλυνσης με χρώμιο του υπόγειου υδροφόρο ορίζοντα σε περιοχές της Νότιας Θεσσαλίας. Έρευνες κατέδειξαν ότι οι συγκεντρώσεις ήταν πάνω από τα επιτρεπτά όρια κυρίως στις περιοχές Αρμενίου, Κιλελέρ και Στεφανοβίκειο. Το ολικό και εξασθενές χρώμιο είναι σε συγκεντρώσεις που ξεπερνούν θεσμοθετημένα ή επιστημονικώς παραδεκτά όρια. Παράλληλα έχουν ανιχνευθεί αυξημένες τιμές νιτρικών καταλοίπων και άλλων μετάλλων. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, οι αυξημένες τιμές χρωμίου φαίνεται να οφείλονται στον καθαρισμό ψεκαστικών μηχανημάτων και στην απόρριψη παρασκευασμάτων και συσκευασιών αγροτικών φαρμάκων, ενώ δεν πρέπει να αποκλεισθεί και επιβάρυνση λόγω βιομηχανικής δραστηριότητας στην ευρύτερη περιοχή. Σε όλες τις περιπτώσεις τα αποτελέσματα των μετρήσεων είναι σημαντικά, γεγονός που σημαίνει ότι η επιβάρυνση των υπόγειων υδάτων δεν αφορά περιστασιακό ή εποχιακό γεγονός αλλά έχει περισσότερο μόνιμο χαρακτήρα

 ►  TERESA CORVINO, «Ηθική Τράπεζα ένα διαφορετικό πιστωτικό ίδρυμα»     21-11-2011

[...]Στον  αντίποδα  των  Αγορών  κινείται  εδώ  και  χρόνια,συγκεκριμένα  από  τη  δεκαετία  του  1970,  ένα εναλλακτικό  χρηματοπιστωτικό  σύστημα  που  επικεντρώνεται  αποκλειστικά  στην  πραγματική  οικονομία, στηρίζεται  στις  αρχές  της  δημοκρατίας,  της  διαφάνειας,  της  υπευθυνότητας,  της  συμμετοχής  και  της αλληλεγγύης  και  μέλημά  του  είναι  ο  σεβασμός  στον  άνθρωπο  και  το  περιβάλλον.  Είναι  το  ηθικό χρηματοπιστωτικό σύστημα (Ethical Finance), τμήμα του οποίου είναι και η Banca EticaΙταλίας.[...] Τι τις διαφοροποιεί από τις παραδοσιακές τράπεζες;Το γεγονός ότι:
1.     Πιστεύουν ότι η  πίστωση  είναι  δικαίωμα  όλων. Δεν δίνουν χρήματα  μόνον σ` αυτούς που ήδη έχουν, αλλά σ` αυτούς που κατά κανόνα δεν έχουν πρόσβαση στις παραδοσιακές τράπεζες. Αυτοί είναι που τα χρειάζονται περισσότερο.
2.      Δεν  έχουν  το  κέρδος  ως  αυτοσκοπό. Περιορίζονται  στο  ρόλο  για  τον  οποίον  αρχικά δημιουργήθηκαν οι Τράπεζες. Δέχονται καταθέσεις, χορηγούν δάνεια. Το κέρδος, όχι το υπερέρδος, το αντλούν από τη διαφορά ανάμεσα στο επιτόκιο καταθέσεων και επιτόκιο δανεισμού. Δεν καταφεύγουν σε πολύπλοκα  δυσνόητα  παράγωγα  και  άλλα  σκοτεινά  προϊόντα.  Παραμένουν  αυστηρά  στα  πλαίσια  της πραγματικής οικονομίας
 3. Έχουν  ως  βασική  αρχή  τη  διαφάνεια  *Αρνούνται  να  λειτουργήσουν  μέσα  από  φορολογικούς παραδείσους,  την  παρα-οικονομία,  τις  δραστηριότητες  εκτός  αγοράς.  Δεν  κρύβονται  πίσω  από  το «τραπεζικό απόρρητο», δημοσιοποιούν όλες τις συναλλαγές καθώς και τα άτομα ή τους φορείς με τους οποίους  τις  πραγματοποιούν.  Στις  καταθέσεις  ελέγχουν  το  «πόθεν  έσχες»,  δεν  δέχονται  χρήματα  από σκοτεινές δραστηριότητες.
[...] Σήμερα υπάρχουν συνολικά 24 Τράπεζες στην Ευρώπη, που κατά τον ένα ή άλλο  τρόπο  λειτουργούν  στα  πλαίσια  του  Ηθικού  Χρηματοπιστωτικού συστήματος,  σε  13  διαφορετικές  χώρες  της  Ευρώπης.  Όλες  μαζί  ίδρυσαν  την Συνομοσπονδία Ηθικών τραπεζών Ευρώπης την FEBEA. Αντίστοιχα  ιδρύματα  υπάρχουν  και  στις  ΗΠΑ.Στην  Ευρώπη  το  πιο ολοκληρωμένο  παράδειγμα  Ηθικού  Χρηματοοπιστωτικού  Συστήματος  είναι η Banca Etica της Ιταλίας [...] Δίνει πίστη στον άνθρωπο, στις ιδέες, επενδύει σε πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων.  Tα κριτήρια τα οποία οφείλουν να τηρούν οι επιχειρήσεις που ενδιαφέρονται να πάρουν δάνειο από την Ηθική Τράπεζα,  καθρεφτίζουν τη φιλοσοφία της και συνιστούν την ειδοποιό διαφορά της. Εξετάζεται:
1. η  κοινωνική  χρησιμότητα του  προϊόντος/υπηρεσίας  που  παράγεται
2.  η  δημοκρατική λειτουργία  της  επιχείρησης:  συχνότητα  σύγκλησης  συνελεύσεων,  διασπορά  των  μετοχών,  παρουσία εργαζομένων  στις  επιτροπές  διοίκησης,  διαφάνεια  (  δηλαδή  η  σταθερή  ροή  εσωτερικής  και  εξωτερικής πληροφόρησης),  ίσες  ευκαιρίες  (  δηλαδή  η  έλλειψη  διακρίσεων  ως  προς  το  φύλο,  το  χρώμα  και  την καταγωγή), ο σεβασμός στα δικαιώματα των εργαζομένων, η ευαισθησία στα ασθενέστερα στρώματα (όπως η   παρoυσία  μεταναστών  και  ατόμων  με  ειδικές  ανάγκες  μεταξύ  των  εργαζομένων)
3.ο  σεβασμός  στο περιβάλλον:  εξετάζεται  κατά  πόσον  υπάρχει   μείωση  των  ρύπων  που  εκπέμπονται,   μείωση  στην κατανάλωση ενέργειας και πρώτων υλών, συνεχή μέτρα βελτίωσης στον τομέα αυτό. [...]
Παρά το γεγονός ότι τα οικονομικά μεγέθη δεν είναι το κύριο μέλημα της Banca etica και σε πείσμα της οικονομικής κρίσης, η τράπεζα αναπτύσσεται συνεχώς. Από χρόνο σε χρόνο αυξάνονται οι καταθέσεις  οι  δανειοδοτήσεις  και  οι  μέτοχοι  .  Τη  στιγμή  που  οι  παραδοσιακές  τράπεζες   έχουν  πρόβλημα ρευστότητας , η Banca Etica στο πρώτο εξάμηνο του 2011 μπόρεσε να αυξήσει τις χρηματοδοτήσεις  κατά  9%, ενώ είδε τις καταθέσεις της να αυξάνονται κατά 5%. Κι αυτό παρ’ όλη τη μείωση των επιτοκίων που την έπληξε σοβορά, αφού τα κέρδη προέρχονται αποκλειστικά από τη διαφορά επιτοκίου δανεισμού και καταθέσεων.
 Πού οφείλεται αυτή η επιτυχία; Στις αρχές της και στο γεγονός ότι είναι μια τράπεζα από τα κάτω.[...] Ο καταθέτης ξέρει που πάνε τα λεφτά του.  Επιλέγει ένα από τους 4 τέσσερις τομείς  στους  οποίους  δραστηριοποιείται  η  τράπεζα:  Κοινωνικά  προγράμματα- Προγράμματα Αλληλεγγύης- – Περιβάλλον- Πολιτισμό και κοινωνία των πολιτών. Επίσης ο καταθέτης ενημερώνεται  συνεχώς μέσω ίντερνετ, αλλά και προσωπικά για την πορεία των  προγραμμάτων.  Οι  καταθέτες  έχουν  δικαίωμα  συμμετοχής  στις  συνελεύσεις  των μετόχων. Κάθε μέτοχος έχει μία μόνον ψήφο, ανεξάρτητα από τον αριθμό των μετοχών που έχει στην κατοχή  του.   Όλες  οι  αποφάσεις,  οι  απολογισμοί,  τα  οικονομικά  μεγέθη  και  οι  δραστηριότητες  της τράπεζας αναρτώνται στην ιστοσελίδα της Ασκεί απλές, καθαρές τραπεζικές συναλλαγές:  δέχεται αποταμιεύσεις, χορηγεί δάνεια. Περιορίζεται στο ρόλο για τον οποίο δημιουργήθηκαν αρχικά οι τράπεζες, την πραγματική οικονομία. Είναι έξω και μακριά από εικονικά προϊόντα, τοξικά κ.λ.π.  Δεν είναι εισηγμένη στο χρηματιστήριο, οπότε κινδυνεύει λιγότερο από τους κραδασμούς του.[...]
Το  κόστος  λειτουργίας  της  είναι  χαμηλό,  αξιοποιεί  τις  νέες  τεχνολογίες,  έχει  λίγο  προσωπικό:   γύρω στους  140 υπαλλήλους, αλλά στηρίζεται στον εθελοντισμό των μετόχων , των αποταμιευτών και των φίλων (έχει  πάνω  από  1000  εθελοντές).  Ακριβώς  διότι  είναι  μια  τράπεζα-κίνημα  με  ρίζες  στην  κοινωνία,  μια τράπεζα όραμα. Ένα όραμα εφικτό, που θα θέλαμε να το κάνουμε πράξη και στην Ελλάδα.

<Από την εισήγηση στην εκδήλωση της Δημοκρατικής Αριστεράς Πάτρας ΄΄Κοινωνία και Οικονομία  σε ώρες κρίσης>.  Αξίζει να δείτε περισσότερα στο http://dimokratiki-aristera-achaias.blogspot.com/

►   Ανακοίνωση  του  Προεδρείου του  Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς

Η Ευρωζώνη και η Ε.Ε. αντιμετωπίζουν σήμερα την πιο κρίσιμη κατάσταση από την ίδρυσή τους. Κι αυτό συμβαίνει, γιατί δεν βρίσκεται υπό σοβαρή αμφισβήτηση μόνο η ύπαρξη της Ευρωζώνης, αλλά και η ίδια η θεσμική δομή της Ε.Ε. Η διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης μετασχηματίζεται σε ιδεολογικό και πολιτικό όπλο των ευρωπαϊκών καπιταλιστικών τάξεων στη διαμάχη τους με τις εργατικές τάξεις και η διάσωση του Ευρώ προωθείται εις βάρος της πλειοψηφίας των λαών της Ευρώπης.  
Οι  πρόσφατες  εξελίξεις  στην  Ιταλία  αποδεικνύουν  ότι  ήμασταν  ακριβείς  όταν υποστηρίξαμε  ότι  η  Ελλάδα  χρησιμοποιείται  ως  το  πειραματόζωο  της  Ευρώπης.  Το πείραμα  έχει  καταρρεύσει.  Ενώ  η  Ελλάδα  βιώνει  μια  κοινωνική  τραγωδία,  δεν επιτυγχάνεται ούτε η δημοσιονομική ισορροπία. Η κρίση εξαπλώνεται τώρα σε όλη την Ευρωζώνη  και  παραπέρα  από  αυτήν.  Οι  ανισότητες  διευρύνονται  σε  καθημερινή  βάση.  Αυτό  το  πείραμα  της  ακραίας  λιτότητας,  της  διάλυσης  του  κοινωνικού  κράτους,  της χρεοκοπίας της κοινωνίας και των λαών πρέπει να τελειώσει άμεσα. Σε αυτή τη δομική, συστημική κρίση του παγκόσμιου καπιταλισμού, οι εθνοκεντρικές προσεγγίσεις είναι καταδικασμένες σε αποτυχία.
Αν δεν καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε την αντιδημοκρατική επίθεση στην Ευρώπη, τότε θα ανοίξει ο δρόμος  για  μια  νέα  ηγεμονία  των  εξτρεμιστικών,  εθνικιστικών  και  ξενοφοβικών  προσεγγίσεων.  Η νεοφιλελεύθερη στρατηγική της Ε.Ε. έχει επιτρέψει στον εθνικισμό, το νεοφασισμό και το ρατσισμό να γίνουν μέρος της κυρίαρχης πολιτικής ατζέντας: Στην περίπτωση της Ελλάδας η ακροδεξιά έγινε μέλος της νέας κυβέρνησης “εθνικής σωτηρίας”!
Με βάση αυτή τη βασική αρχή, η Ευρωπαϊκή Αριστερά επιβεβαιώνει την αφοσίωσή της στη συγκρότηση ενός ευρωπαϊκού κοινωνικού και πολιτικού μετώπου αντίστασης και εναλλακτικής προοπτικής, που θα φέρει τους  ευρωπαϊκούς  λαούς,  τους  εργαζόμενους,  τις  γυναίκες,  τους  μετανάστες,  τη  νεολαία,  στη  θέση  του αποφασιστικού παράγοντα και θα αλλάξει ριζικά τον παρόντα συσχετισμό δύναμης.
Είναι ώρα να ενεργοποιηθούν όλοι οι προοδευτικοί παράγοντες και να συντονίσουμε τις εκστρατείες μας και  τα  κοινωνικά  κινήματα  με  κοινό  σύνθημα:  “Λαοί  της  Ευρώπης,  Ενωθείτε!”.  Είναι  επίσης  ώρα  να πιέσουμε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, για μια νέα, θεμελιώδη συζήτηση για την επανίδρυση της Ευρώπης σε  κοινωνική  βάση,  σε  πλήρη  αντίθεση  με  την  αυταρχική  απόφαση  της  26ης  Οκτωβρίου  για  την “Οικονομική Διακυβέρνηση”, σύμφωνα με την οποία συγκροτείται το νέο, παράνομο και μη ελεγχόμενο  “Συμβούλιο της Ευρωζώνης”.
Οι υπάρχουσες Ευρωπαϊκές Συνθήκες, βασισμένες στον μονεταρισμό και το νεοφιλελευθερισμό, όπως οι Συνθήκες του Μάαστριχτ και της Λισσαβόνας, είναι ήδη νεκρές. Εξαιτίας τους οδηγούνται σήμερα οι λαοί της Ευρώπης στο χείλος της κοινωνικής καταστροφής.
Η  Ευρωπαϊκή  Αριστερά  έχει  επανειλημμένα  παρουσιάσει  προτάσεις  για  την έγκαιρη  αποτροπή  και  την  υπέρβαση  της  κρίσης.  Αυτές  οι  προτάσεις δικαιώνονται από τις τελευταίες εξελίξεις.
1)     Επαναλαμβάνουμε  την  απαίτησή  μας  για  την  άμεση  ακύρωση  των εφαρμοζόμενων  σχεδίων  λιτότητας  και  των  μνημονίων  και  την  αντικατάστασή τους από ένα πρόγραμμα κοινωνικής ανάπτυξης, που θα βασίζεται στις δημόσιες επενδύσεις.
2)    Υπάρχει επιτακτική ανάγκη για τη διοργάνωση μιας Ευρωπαϊκής Διάσκεψης για μια δίκαιη λύση στο πρόβλημα του χρέους για όλες τις χώρες της Ευρωζώνης. Μια τέτοια λύση περνά μέσα από τη διαγραφή μεγάλου  μέρους των δημοσίων χρεών και τη μεταφορά άλλου  μέρους τους  στην Ευρωπαϊκή  Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).
3)    Υπάρχει επίσης άμεση ανάγκη για απευθείας χαμηλότοκο δανεισμό σε όλες τις χώρες που έχουν γίνει στόχος  των  χρηματοπιστωτικών  αγορών,  είτε  μέσω  της  ΕΚΤ,  είτε  μέσω  ενός  ειδικού  ταμείου,  που  θα παίρνει  δάνεια  από  την  ΕΚΤ  και  ακολούθως  θα  παρέχει  αυτά  τα  δάνεια  απευθείας  στα  κράτη-μέλη, παρακάμπτοντας τις αγορές.
4)     Συντηρητικοί  κύκλοι  και  λόμπυ  έχουν  ήδη  ανοίξει  τη  συζήτηση  για  την  αναθεώρηση  των Ευρωπαϊκών Συνθηκών σε  ακόμα πιο αυστηρή  κατεύθυνση. Η Ευρωπαϊκή  Αριστερά σηκώνει το  γάντι:
Αγωνιζόμαστε για μια Ευρώπη της αλληλεγγύης και των κοινωνικών αναγκών, ενάντια στην Ευρώπη των αγορών.  Θα  παλέψουμε  για  τη  ριζική  αλλαγή  των  Συνθηκών  στην  κατεύθυνση  του  τερματισμού  του νεοφιλελευθερισμού και προωθώντας τις ακόλουθες αρχές:
-        Την ενίσχυση της δημοκρατίας, της πολιτικής ενοποίησης και της λαϊκής κυριαρχίας.
-        Τη ριζική αλλαγή του ρόλου της ΕΚΤ, ώστε να μετατραπεί σε δανειστή τελευταίας καταφυγής και να μπορεί να τυπώσει χρήμα.
-        Την ενίσχυση του Ευρωπαϊκού Προϋπολογισμού, ώστε να μπορεί να καταπολεμά τις κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες.
-        Την ακύρωση των κριτηρίων σταθερότητας (σχετικά με τους δείκτες του δημοσίου χρέους, του δημοσίου ελλείμματος και του πληθωρισμού), ώστε να επιτραπούν οι δημόσιες επενδύσεις σύμφωνα με κοινωνικά κριτήρια, όπως η κοινωνική ανάπτυξη, η εργασία και τα εμπορικά ισοζύγια.
Αυτά είναι απλώς μερικά επείγοντα μέτρα, ώστε η Ευρώπη να αποφύγει την καταστροφή. Παρόλα αυτά, αν θέλουμε να επιβάλουμε βιώσιμες λύσεις (και να αποφύγουμε τις συνεχείς κρίσεις), πρέπει να τεθούν νέες πολιτικές  προτεραιότητες,  στο  πλαίσιο  μιας  ριζικής  ευρωπαϊκής  επανίδρυσης.  Η  Ευρώπη  είτε  θα  γίνει δημοκρατική και κοινωνική, είτε θα πάψει να υπάρχει!

“Μία σημείωση με εξομολογητική διάθεση” του Γιώργου Πήττα                          19-11-2011

Ξέρετε λοιπόν ποιο είναι το χοντρό πρόβλημα με τους περισσότερους ανθρώπους της «γενιάς» μου; (αντιπαθώ αυτό το κλισέ με τις γενιές, αλλά τέλος πάντων). Είναι θαρρώ, το γεγονός πως ο κόσμος στον οποίο εμείς μεγαλώσαμε ήταν σε πολλά καλύτερος από αυτόν που έζησαν οι γονείς μας. Εμείς από την άλλη, ανεξάρτητα από το τι έκανε ο κάθε ένας μας χωριστά, αφήνουμε πίσω μας –στην κυριολεξία- συντρίμμια. Μεγαλύτερη συνολική ευθύνη –αν το δει κανείς ιστορικά- από το να έχεις ρημάξει τα πάντα και να αφήνεις στα παιδιά σου έναν κόσμο απολύτως απορυθμισμένο, δεν ξέρω αν υπάρχει.
Εκείνοι, (οι γονείς μας) γεννήθηκαν στα τέλη ενός παγκοσμίου πολέμου, μεγάλωσαν στη φωτιά του επόμενου, έστησαν το σπίτι τους στον ψυχρό πόλεμο και άρχισαν κάπως να αγαλλιάζουν όταν για λίγο φάνηκε πως η ανθρωπότητα κουράστηκε να πολεμά, με το τέλος του πολέμου στο Βιετνάμ. Μπορεί ο ψυχρός πόλεμος καλά να κρατούσε, αλλά παράλληλα γιγάντια κινήματα ειρήνης και ανθρωπίνων δικαιωμάτων κέρδιζαν έδαφος..
Εκείνη την εποχή, η φτώχεια, συνδυασμένη με την ανάγκη για πνευματικότητα και αγώνα έδωσαν στον πολιτισμό θαύματα. Από τη Βρετανία μέχρι τις ΗΠΑ και από εκεί μέχρι και την πατρίδα μας, η Αισθητική όχι μόνο γνώριζε επαναστατική εξέλιξη μέσα από την Τέχνη, αλλά, το κυριότερο, συνομιλούσε με τις μεγάλες μάζες, ενέπνεε, εμψύχωνε, τροφοδοτούσε με ενέργεια τα όνειρα. Και το «κακό» από τη μεριά του, ήταν ακόμα πρωτόγονο. Ήταν πυκνό μαύρο και μπορούσες να το δεις αμέσως. Από την Ελλάδα της δικτατορίας , ίσαμε τη Χιλή του Πινοσέτ. Μαύρο-Άσπρο. Οι γκρίζοι τόνοι, δεν είχαν ακόμα εφευρεθεί για να μπερδέψουν.
Εμείς, οι 50 και πάνω, βρεθήκαμε με όλη αυτήν αρματωσιά, που ξεκινούσε από τους δικούς μας, τον Θεοδωράκη και τον Χατζιδάκι και έφτανε στους Beatles τον Dylan, τους Stones και άλλους πολλούς. Αναπνεύσαμε τους μεγάλους ποιητές μας, καταλάβαμε ή νομίσαμε πως καταλάβαμε και τον υπόλοιπο κόσμο. Βρεθήκαμε μπροστά σε ένα θαύμα: Η Ευρώπη να μπαίνει σε μια διαδικασία ενοποίησης.
Γιατί ήταν σημαντικό; Γιατί κανείς δεν πρέπει να ξεχνά πως η Ευρώπη υπήρξε για περίπου 5 αιώνες το αιματηρότερο πολεμικό θέατρο του πλανήτη. Ο Ψυχρός Πόλεμος να τελειώνει και να πέφτει το τοίχος του Βερολίνου.
Γιατί ήταν αυτό σπουδαίο; Γιατί, για πολλούς από εμάς κάθε, μα κάθε έννοια αυταρχισμού και ολοκληρωτισμού ήταν αποτρόπαια. Γιατί αγαπήσαμε μεγάλους δημιουργούς, από τον Ταρκόφσκι μέχρι τον Παρατζάνοφ και ήταν αδύνατο να κατανοήσουμε γιατί ήσαν στη μαύρη λίστα του Σοβιετικού καθεστώτος. Γιατί ο Τσαουσέσκου ήταν ένας εγκληματίας. Γιατί ανά πάσα στιγμή ένας τρελός, είτε γιάνκης είτε Σοβιετικός μπορούσε να πατήσει το «κουμπί».
Η Ευρωπαϊκή Ένωση προχωρούσε, τα σύνορα άνοιγαν και ναι, ήταν απίθανα ωραίο να κυκλοφορείς σε όλη την ήπειρο με μια ταυτότητα, χωρίς διατυπώσεις, να μπορείς να πας να δουλέψεις σε μια περιοχή της Γερμανίας ή της Γαλλίας με την ίδια περίπου ευκολία που θα έπιανες δουλειά κάπου στο κέντρο της Αθήνας.
Ο κόσμος μας, μεγάλωνε μικραίνοντας. Και αυτό, ήταν καταπληκτικό. Ναι, πιστέψαμε πως ο κόσμος μας ήταν καλύτερος από αυτόν των γονιών μας. Τι πιο φυσιολογικό άλλωστε; Κάθε γενιά πρέπει να παραδίδει μια πιο εμπλουτισμένη κληρονομιά στους επόμενους. Για αυτό ίσως, πολλοί από εμάς (σίγουρα πάντως εγώ), αργούμε και δυσκολευόμαστε να καταλάβουμε όχι το τι ακριβώς συμβαίνει τώρα, αλλά κυρίως που πάει.
Στο μεταξύ, καθώς συνέβαιναν όλα αυτά τα ωραία, στη Βρετανία η κυρία Thatcher ξεθεμελίωνε μεν τα εργατικά συνδικάτα, αλλά, στα μάτια πολλών, παράλληλα, εφάρμοζε μία πολιτική που έδινε στον κάθε ένα την ευκαιρία να «πετύχει». Να βγάλει λεφτά, να προκόψει. Λαϊκός Καπιταλισμός ονομάστηκε η πολιτική αυτή, που παράλληλα ακύρωνε κάθε έννοια Κοινωνίας, θεοποιώντας τον Ένα. Την ανθρώπινη μονάδα. Το άτομο. Και δεν είναι τυχαίο, πως τώρα, η λέξη που κυριαρχεί στο παγκόσμιο αναδυόμενο κίνημα από την Wall Street μέχρι τα μέρη μας, είναι μία: Solidarity -αλληλεγγύη. Ο αντίποδας στον υπερθετικό της Ατομικότητας.
Το τι έγινε μέσα από αυτή την πολιτική το προσδιορίζει έξοχα ένας σχολιαστής της Guardian , ο κος John Chasemore : « Αυτή (η Thatcher) καλλιέργησε συστηματικά την κουλτούρα της απληστίας, απογύμνωσε τις υποδομές της χώρας και έπεισε τον κάθε ηλίθιο πως μπορεί εύκολα και γρήγορα να βγάλει πολλά χρήματα» γράφει μεταξύ άλλων. Δεν είναι διόλου λίγοι πια, εκείνοι, που εντοπίζουν την αρχή του κακού, στην περίοδο Thatcher & Regan. Το απόλυτο ξεσάλωμα, η απαρχή της εποχής στην οποία η λέξη Κοινωνία εκτοπίζεται από τη λέξη Αγορά και οι άνθρωποι αρχίζουν να κατατάσσονται σε «μερίδες κοινού» προκειμένου να διευκολυνθούν τα στόχαστρα των Μαζικών Μέσων και της βιομηχανίας παραγωγής αγαθών. Ακόμα και τότε, πολλοί από εμάς δεν «είδαμε» το τι έρχονταν. Ίσως, γιατί ακόμα υπήρχε χώρος για όλα. Ίσως γιατί νομίσαμε πως ήταν μία καμπή και τίποτα άλλο.
Η αλήθεια είναι, πως προσωπικά, συχνά νιώθω καμωμένος από ξεπερασμένα υλικά που μπορούν μεν να ερμηνεύσουν όσα συμβαίνουν, ως κάποιο βαθμό, αλλά που δεν μου επιτρέπουν να δω την διέξοδο.Και δεν μπορώ να τη δω γιατί η διέξοδος –νομίζω- δεν μπορεί να έρθει ούτε από το τρέχων πολιτικό σύστημα, αλλά ούτε και από τις συνταγές του 19ου αιώνα και της βιομηχανικής επανάστασης.Και πραγματικά, πιστεύω πως αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει η «συνταγή». Βλέπω, πως η «Κρίση», ο πόλεμος, θα βαστήξει πολλά χρόνια. Θα έχει «πάνω» και «κάτω». Κάθε φορά που θα επιστρέφει, θα είναι χειρότερη, πιο βίαιη, πιο δυνατή.
Μέσα σε αυτή τη διεργασία, οι απαντήσεις που σήμερα «πλανώνται στον αέρα» και βρίσκονται στην ασφυξία και το μαύρο που πνίγει κάθε νέο άνθρωπο, θα πάρουν σχήμα, θα αποκτήσουν αλφαβήτα και συντακτικό και θα συγκροτήσουν πειστικά την αντεπίθεση του Ανθρώπου.Γιατί αν η «γενιά» μου αναρωτήθηκε για τον «σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο», ή για το δίπολο «σοσιαλισμός η βαρβαρότητα» , το ερώτημα που προβάλλει πια στην παγκοσμιότητα και θα κυριαρχήσει απαιτητικά στα επόμενα πολλά χρόνια είναι απείρως πιο απλό στη διατύπωση και απείρως πιο σύνθετο και δαιδαλώδες στο βάθος του: «Καπιταλισμός ή Δημοκρατία».                       Από το tvxsteam tvxs.gr/

 ►    επισημάνσεις    ►    επισημάνσεις   ►   ?  ◄ επισημάνσεις    ◄  επισημάνσεις     ◄  επισημάνσεις

*** Ο πρώην διευθυντής της εφημερίδας «Τα Νέα» και «Το Βήμα» ανέλαβε το βράδυ της Τετάρτης, με απόφαση του πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου, τη θέση του υπουργού Επικρατείας και του κυβερνητικού εκπροσώπου. Το συγκρότημα στηρίζει Λουκά.  Πότε άραγε θα δούμε και τον Πρετεντέρη επικεφαλής σε ρόλο Ρουσόπουλου;

*** Η Ελλάδα είναι ο 6ος μεγαλύτερος πελάτης όπλων παγκοσμίως, μετά την Τουρκία, Ταϊβάν, Νότια Κορέα,   Ινδία   και   Κίνα.   Οι   δαπάνες   της   Ελλάδας   για   τους   εξοπλισμούς   των   τελευταίων   30   ετών αντιστοιχούν σχεδόν στο 1/3 του συνολικού δημόσιου χρέους..Και ενώ ο κώδικας δεοντολογίας της Ευρωπαϊκής   Ένωσης   για   τις   εξαγωγές   όπλων,   καθορίζει   ως   κριτήριο   για   τη   νομιμότητα   μιας αγοραπωλησίας και την οικονομική αντοχή της αγοράστριας χώρας, (και η  Ελλάδα είναι μια τέτοια χώρα) η Γαλλία και η Γερμανία της επέβαλαν εξοπλιστικές προμήθειες δισεκατομμυρίων πριν δώσουν πράσινο φως για το Μηχανισμό Στήριξης.

 *** Μεγάλη πτώση του όγκου των λιανικών πωλήσεων κατά 6,5% κατέγραψε τον Σεπτέμβριοο η Ελληνική Στατιστική Αρχή. Πτώση κατεγράφη και στον κύκλο εργασιών κατά 3,7%. Η μεγαλύτερη μείωση στις πωλήσεις κατεγράφη στην ένδυση και υπόδηση κατά 26,6% και ακολουθούν τα τρόφιμα, τα ποτά και ο καπνός, κατά 15,6%. Μείωση πωλήσεων σημειώθηκε και στα καύσιμα και λιπαντικά αυτοκινήτων κατά 11,2%, στα φαρμακευτικά και καλλυντικά προίόντα κατά 5,7%, στα βιβλία και στα χαρτικά κατά 6,8% και στα έπιπλα και στα είδη οικιακού εξοπλισμού κατά 5,6%.

***  Δύο τρία βιβλία που πρέπει να (ξανα) διαβάσουμε:
1].του Κ. Τσουκαλά “Κράτος, Κοινωνία, Εργασία στη μεταπολεμική Ελλάδα”, Θεμέλιο, 1986
2].του Κ. Τσουκαλά «Είδωλα πολιτισμού. Ελευθερία, ισότητα και αδελφότητα στην σύγχρονη Πολιτεία”
3].του Π. Κονδύλη, “Η παρακμή τουΑστικού Πολιτισμού, από τη μοντέρνα στην μεταμοντέρνα εποχή και από τον φιλελευθερισμό στη μαζική δημοκρατία”, Θεμέλιο, 1991
4].του Γιάννη Βούλγαρη, “Η μοιραία πενταετία, Η πολιτική της αδράνειας, 2004-2009”, Πόλις.
5].του Γιάννη Βούλγαρη, «Η Ελλάδα από την Μεταπολίτευση στην παγκοσμιοποίηση», Πόλις, 2008.