ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ (8) 

ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΛΑΡΙΣΑΣ 

( 1 - 11 - 2011 ) 

 ►  Η απώλεια της ντροπής       

Το συναίσθημα της ντροπής (αυτό που λέμε  “τσίπα”) αποτελεί σε κάθε περίπτωση μιαν αξία.  Η στάση των τωρινών ηγετών μας είναι μια  «επιδερμική ντροπή» που συνδέεται ακριβώς με  τη  διατήρηση των κεκτημένων, με τη λογική  “είμαι μάγκας και σας την έφερα”.  Ενώ  η  πραγματική  ντροπή  προϋποθέτει  τη  στενή  σύνδεση  της  ενοχής  με  τη  ντροπή,  η  «επιδερμική  ντροπή»  συνδέεται  μόνο  με  το  «στυλάκι»,  με  τη διατήρηση της  προσωπικής  εξουσίας  ή με  την  έκβαση  του  ανταγωνισμού  για την κατάκτηση της ισχύος.  Η απώλεια της ντροπής είναι η απόδειξη ότι  δεν έχουν   ιδεολογική ταυτότητα. Έτσι τους  απομένει ένας εύθραυστος ναρκισσισμός, το  μοναδικό τους “αντίδοτο” απέναντι στο γεγονός  ότι είναι «λίγοι» κι ότι δεν έχουν καμιάν αξία  (και αυτό το ξέρουν). Η απώλεια της ντροπής είναι ίσως το μέγιστο  πρόβλημα των ηγετών μας.

 ► Δήλωση του Φώτη Κουβέλη για την πρόταση για δημοψήφισμα (31 Οκτ. 2011 )   

Ας εγκαταλειφθούν οι ψευδώνυμες επιλογές και ας προχωρήσει η χώρα σε πρόωρες  εκλογές. Είναι η πιο έντιμη λύση έτσι όπως είναι η κατάσταση.   Το δημοψήφισμα είναι μια αρνητική πρωτοβουλία της κυβέρνησης διότι δεν  παρατίθενται όλα τα ερωτήματα. Το ερώτημα ναι ή όχι στη δανειακή σύμβαση  συναρτάται με όλα τα ζητήματα που είναι δημοσιονομικού χαρακτήρα. Με βάση και το Σύνταγμα  τίθεται το ζήτημα αν μπορεί να γίνει δημοψήφισμα με αυτό το ερώτημα.

 ►  Σχόλιο της ΔΗΜΑΡ για την ευρωπαϊκή συμφωνία (31 Οκτ. 2011 )  

Καμία ευρωπαϊκή συμφωνία για την αντιμετώπιση του χρέους δεν μπορεί να   λειτουργήσει προς όφελος του ελληνικού λαού, αν δεν υπάρξουν άμεσα    μέτρα για την ανάπτυξη, την προστασία των αδύναμων κοινωνικών  στρωμάτων, την εκκίνηση της παραγωγικής διαδικασίας και την υπεράσπιση της μισθωτής  εργασίας.  

 ►  Επερώτηση των βουλευτών της Δημοκρατικής Αριστεράς για τις αγορές Ελλήνων σε πανάκριβα  ακίνητα στο Λονδίνο (25-10-2011)                                                                           
Σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα των έγκυρων Sunday Times, μέσα στο έτος 2010  «μία στις 30 αγορές ακινήτων σε καλές περιοχές του Λονδίνου ήταν από Έλληνες». Η  εφημερίδα εκτιμά μάλιστα ότι «η μαζική έξοδος ελληνικών καταθέσεων προς τη  βρετανική πρωτεύουσα οδηγεί τις τιμές προς τα πάνω».  Ειδικότερα, αναφέρεται ότι από την αρχή του χρόνου έχουν πραγματοποιηθεί από Έλληνες αγορές  πανάκριβων ακινήτων στη βρετανική πρωτεύουσα αξίας άνω των 3 εκατομμυρίων στερλινών, «με  αποτέλεσμα να απειλούν των πρωτοκαθεδρία των Ρώσων και των Αράβων, οι οποίοι είναι  παραδοσιακοί «παίκτες» στο real estate του Λονδίνου».
Στην είσοδο των Ελλήνων στην λονδρέζικη  αγορά αποδίδουν οι σύμβουλοι ακινήτων την αύξηση στις τιμές των ακριβών κατοικιών, η οποία  ξεπερνά το 10% κατά το πρώτο επτάμηνο του 2011.  Σύμφωνα με την εταιρία συμβούλων ακινήτων Knight Frank, στη διάρκεια του 2010, οι Έλληνες  επένδυσαν στην αγορά κατοικίας του Λονδίνου περισσότερα από 250 εκατ. στερλίνες. Εκτός από  τις παραδοσιακές εφοπλιστικές οικογένειες, οι μεσίτες καταγράφουν επενδύσεις από  νεοεισερχομένους, οι οποίοι «προσπαθούν να αποφύγουν το φοροκυνηγητό  από την ελληνική  κυβέρνηση».  Ενδεικτικά, αναφέρουν οι Sunday Times ότι «αρκετοί Έλληνες φέρονται ως αγοραστές στο  συγκρότημα One Hyde Park, στο οποίο για διαμέρισμα ενός υπνοδωματίου οι τιμές ξεκινούν από  τα 7 εκατ. στερλίνες, ενώ για διαμερίσματα πέντε υπνοδωματίων η τιμή εκκίνησης είναι τα 60  εκατομμύρια στερλίνες. Επίσης, «επενδύουν ακόμα και υψηλόβαθμοι παράγοντες της ελληνικής  εκκλησίας ποσά άνω των 3 εκατομμυρίων στερλινών σε αγορές ακινήτων».
Με βάση τα προαναφερόμενα,  ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός: Σε ποιες ενέργειες θα προβεί,  προκειμένου να ερευνηθεί σε βάθος, σε συνεργασία με τραπεζικά ιδρύματα, καθώς και δικαστικές  και οικονομικές υπηρεσίες της Ελλάδας και της Μ. Βρετανίας, το ενδεχόμενο νομιμοποίησης  εσόδων από παράνομες δραστηριότητες (ξέπλυμα βρώμικου χρήματος) μέσω της κατακόρυφης  αύξησης των επενδύσεων Ελλήνων σε πανάκριβα ακίνητα στο Λονδίνο;   

►  Η Δική μας τηλεόραση :  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ  ΑΡΙΣΤΕΡΑ  webTV   ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕ !!!   

24ωρη εκπομπή, σε demo κατ΄αρχάς,, με ανακοινώσεις, συνεντεύξεις, Βουλή,    ζωντανές εκδηλώσεις απ΄ όλη την χώρα, με συμμετοχή και δημοκρατία των   μελών-φίλων και των οργανώσεων μας.      http://www.livestream.com/dimokrastikiaristeratv

►  Γιάννης Σακιώτης- Θέμης Δημητρακόπουλος: Πράσινη Κοινωνική Οικονομία 

Ως Κοινωνική Οικονομία ορίζεται ο χώρος που βρίσκεται ανάμεσα στον ιδιωτικό και τον δημόσιο  τομέα της οικονομίας και όπου οι οικονομικές δραστηριότητες  στοχεύουν σε κοινωνικούς  σκοπούς· πρόκειται δηλαδή για δραστηριότητες μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που παράγουν  κοινωνικό και ατομικό όφελος.  Δίπλα από την εμπορευματική οικονομία (που υλοποιείται από τους οικονομικούς φορείς και  ρυθμίζεται από τις δυνάμεις της αγοράς), και τη δημόσια ή κρατική (η οποία υλοποιείται από το  κράτος με βάση την αναδιανεμητική αρχή), υπάρχει και η οικονομία που υλοποιείται από τους  πολίτες με δική τους πρωτοβουλία και δεν διέπεται από την αρχή του ανταγωνισμού αλλά από τις  αρχές της αμοιβαιότητας, της συνεργατικότητας  και της εμπιστοσύνης. 
Η κοινωνική οικονομία περιλαμβάνει ένα πλήθος δράσεων, άλλες χρηματικού χαρακτήρα και άλλες  μη εκχρηματισμένες. Στις εκχρηματισμένες δράσεις κοινωνικής οικονομίας, τα έσοδα από την  οικονομική δραστηριότητα των κοινωνικών επιχειρήσεων κατευθύνονται αφενός στους   παραγωγούς, οι οποίοι εξασφαλίζουν δίκαιο και αξιοπρεπές εισόδημα, αφετέρου αξιοποιούνται για  τη βελτίωση της εν λόγω δραστηριότητας και δεν αποτελούν το βασικό κίνητρο της  επιχειρηματικής δραστηριότητας. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Ελλάδα, όπου ακόμη δεν έχει αναπτυχθεί η κοινωνική οικονομία, έχουν στη φάση της ζητούμενης αρχικής ανάπτυξης οι μη εκχρηματισμένες δράσεις. Όπως δείχνειη  διεθνής εμπειρία, κυρίως σε Γαλλία και Γερμανία όπου έχει αναπτυχθεί η κοινωνική οικονομία  ιδίως την τελευταία δεκαετία (ενδεικτικά, στη Γαλλία υπάρχουν περίπου 500 ενώσεις κοινωνικής  οικονομίας διαφόρων μορφών –συνεταιρισμοί, δίκτυα κλπ.–  στις οποίες σήμερα συμμετέχουν  25.000 νοικοκυριά), τα πρώτα βήματα έγιναν από δράσεις που δεν διαμεσολαβήθηκαν από  χρηματικές ροές. Παραδείγματα τέτοιων δράσεων, εξαιρετικά πρόσφορων για τις παρούσες  κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες της Ελλάδας είναι: -  δίκτυα και χώροι δωρεάν ανταλλαγής αντικειμένων  -  δίκτυα ανταλλαγής δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών  -  σημεία δωρεάν επισκευής χρηστικών αντικειμένων  -   ανάπτυξη δραστηριοτήτων μικρογεωργίας και αυτοκατανάλωσης
Στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, η κοινωνική οικονομία αποτελεί μια σημαντική θεσμικά διακριτή σφαίρα  άσκησης κοινωνικής πολιτικής στην Ε.Ε. Η οικονομική βιωσιμότητα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη  με την κοινωνική βιωσιμότητα, την ένταξη δηλαδή και ενσωμάτωση του πολίτη, μέσω της  εργασίας, στην κοινότητα. Η σημερινή ευρωπαϊκή πολιτική κοινωνικής ενσωμάτωσης  έχει σκοπό  να μοιράσει τις ευκαιρίες και να στηρίξει ένα σύστημα διανομής αυτών των ευκαιριών ως μόνιμες  υπηρεσίες για όλους τους πολίτες.   Το μοντέλο οργάνωσης των μορφών κοινωνικής οικονομίας όπως είναι οι υπηρεσίες για μητέρες,  παιδιά, ηλικιωμένους, μετανάστες, για το περιβάλλον και τον πολιτισμό, έχει δημιουργήσει τα  τελευταία χρόνια στην Ευρώπη νέες συνθήκες στη λειτουργία της αγοράς εργασίας αλλά και του  κεφαλαίου, συνθήκες οι οποίες πλέον παράγουν άμεσο κοινωνικό όφελος, όπως μείωση του  κόστους των υπηρεσιών και βελτίωση του αστικού περιβάλλοντος.
Στη χώρα μας η πρόκληση της κοινωνικής οικονομίας έχει να κάνει με μια νέα οργάνωση της  διακυβέρνησης της κοινωνίας των πολιτών σε μια συγκεκριμένη και όχι μόνο συμβολική /  δεοντολογική τροχιά. Η κοινωνική οικονομία αποτελεί το πρόκριμα για την καλή λειτουργία της  κοινωνίας των πολιτών. Στη χώρα μας, με τη μεγάλη άτυπη οικονομία της "επιβίωσης", η  κοινωνική οικονομία αποτελεί τη βιώσιμη απάντηση κοινωνικής πολιτικής και ένα αναγκαίο  πλαίσιο εφαρμογής του Ε.Σ.Π.Α. (2007-2013), με πολλαπλά κοινωνικά και οικονομικά οφέλη. 
Πράσινη Κοινωνική Οικονομία Η κοινωνική οικονομία αποτελεί μια ενεργητική παρέμβαση που είναι δυνατόν να εξελίσσεται  ταυτόχρονα προς την κατεύθυνση της αειφορίας και ειδικότερα σε όφελος της ανάπτυξης της  πράσινης οικονομίας, καθώς συνδυάζει πολλαπλά οφέλη, κοινωνικού και περιβαλλοντικού  χαρακτήρα. Αν και η κοινωνική οικονομία κινείται παράλληλα με το πλαίσιο των αγορών, έχει την  ιδιαιτερότητα να στηρίζεται σε ευρεία κοινωνική βάση, να υιοθετεί συλλογικά κριτήρια κατανομής  κερδών, να αναπτύσσει ιδιαίτερη σχέση αλληλεγγύης με το περιβάλλον και να προωθεί  την κοινωνική συνοχή. Επίσης, οι οργανισμοί της κοινωνικής οικονομίας δημιουργούν θέσεις  απασχόλησης σύμφωνα με τις αρχές της κοινωνικής αλληλεγγύης (εργασιακή ενσωμάτωση των  κοινωνικών ομάδων που είναι αποκλεισμένες από την αγορά εργασίας), ενώ σε πολλές περιπτώσεις  παρέχουν δωρεάν κοινωφελείς υπηρεσίες.
Σε γενικές γραμμές, η κοινωνική οικονομία συνδέεται ή δραστηριοποιείται στα παρακάτω πεδία: κοινωνική ενσωμάτωσητοπική ανάπτυξη βιώσιμη ανάπτυξη πρόληψη κοινωνικών ανισοτήτων ενίσχυση του κοινωνικού ιστού και ενδυνάμωση του κοινωνικού κεφαλαίου. Στην παρούσα συγκυρία, η στόχευση της πράσινης κοινωνικής οικονομίας αποκτά προστιθέμενη  κοινωνική και περιβαλλοντική αξία. Η οικονομική κρίση που βιώνει η Ελλάδα, αναδεικνύει τα  αδιέξοδα του «τυφλού» αναπτυξιακού μοντέλου που ακολούθησε η χώρα τα τελευταία 30 χρόνια,  ενός μοντέλου που βασίστηκε στην εξωπραγματική υπόθεση ότι η καταστροφή του περιβάλλοντος  και η υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων μπορούσαν να γίνονται αζημίως, χωρίς να πληρώνει  κανείς το κόστος των συνεπειών. Ωστόσο τα αδιέξοδα στη σημερινή συγκυρία δημιουργούν νέες προοπτικές ανάταξης της εθνικής  οικονομίας και διατήρησης της κοινωνικής συνοχής. Πώς; Με τη δημιουργία θέσεων εργασίας και  ενίσχυσης του οικογενειακού εισοδήματος μέσω της προώθησης της πράσινης κοινωνικής  οικονομίας.
Ως πράσινη κοινωνική οικονομία θα μπορούσε να περιγραφεί το είδος εκείνο της κοινωνικής  οικονομίας όπου οι παραγωγικές και καταναλωτικές δραστηριότητες που εμπερικλείει  προστατεύουν και βελτιώνουν το περιβάλλον. Δράσεις που εξασφαλίζουν τη μακρά χρήση των  προϊόντων, βελτιώνουν τη γη με οικολογικές καλλιεργητικές μεθόδους, μειώνουν τις αποστάσεις  για τους μετακινούμενους, ευνοούν την αυτοκατανάλωση και βελτιώνουν τον αστικό χώρο,  αποτελούν συστατικά στοιχεία της πράσινης κοινωνικής οικονομίας. Έτσι, τελικά η πράσινη  κοινωνική οικονομία επιτυγχάνει σε μια κρίσιμη διπλή στόχευση: ενισχύει οικονομικά τους  ασθενέστερους, εξασφαλίζοντας καλύτερους όρους προστασίας και βελτίωσης του περιβάλλοντος. Έχοντας υιοθετήσει πλέον ως χώρα τη στρατηγική επιλογή της πράσινης ανάπτυξης, οι κοινωνικοί  φορείς καλούμαστε να απαντήσουμε στο ερώτημα «πώς μαζικοποιείται σήμερα μια πράσινη  στροφή στην κατανάλωση και γενικότερα στη σχέση του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον;».
Στο ερώτημα αυτό, η απάντηση δεν μπορεί να έρθει από πάνω, πχ από τις οργανωμένες κρατικές  υπηρεσίες, που διακρίνονται για έλλειψη ευελιξίας και προσαρμοστικότητας, αλλά από την  ενεργοποίηση των κοινωνικών δυνάμεων. Σε αυτή την προσπάθεια, κομβικό ρόλο οφείλει και  μπορεί να έχει η Τοπική Αυτοδιοίκηση μέσα από γόνιμες συνέργειες με κοινωνικές και  περιβαλλοντικές οργανώσεις.  Η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι σήμερα σε θέση να ανακατευθύνει τις ποικίλες δράσεις της προς την  πράσινη κοινωνική οικονομία, σε ένα ευρύ φάσμα από δραστηριότητες που μένει να αναπτυχθούν  από τις κοινωνικές δυνάμεις. Δράσεις όπως η μη εκχρηματισμένη ανταλλαγή προϊόντων, τα δίκτυα  κοινωνικής αλληλεγγύης, οι κοινωνικές δικτυώσεις δωρεάν ανταλλαγής υπηρεσιών, η χρήση  τοπικών νομισμάτων, η δημιουργία δικτύων επισκευών κ.α. αποτελούν ορισμένες μόνο προτάσεις  προς τη ζητούμενη κατεύθυνση.
Ενδεικτικές δράσεις Πράσινης Κοινωνικής Οικονομίας
Α. Στέγη, κοινωνική πολιτική υποστήριξη ευπαθών ομάδων
·    Αξιοποίηση των ακινήτων της ΚΕΔ (κενά και μη εκμεταλλευόμενα διαμερίσματα) για την  απόδοση μέσω του δήμου σε φτωχές οικογένειες με πολύ χαμηλό τίμημα. Δημιουργία  προγραμμάτων ανάλογων με τα προγράμματα εργατικής κατοικίας. Βασική υποχρέωση των  ενοίκων: η μερική ανακαίνιση των παραχωρούμενων διαμερισμάτων και η καλή συντήρησή τους.  Σύναψη προγραμματικής σύμβασης με ΚΕΔ  (στην οποία θα εκχωρείται μέρος του συμβολικού  ενοικίου). 
·    Να ζητηθεί από την Εκκλησία η παραχώρηση με τους ίδιους όρους με την ΚΕΔ των επίσης χιλιάδων κλειστών διαμερισμάτων-κληροδοτημάτων που διαθέτει, για τη στέγαση φτωχών  οικογενειών.
·    Εντοπισμός από τις υπηρεσίες του δήμου και παραχώρηση σχολαζουσών κληρονομιών (πολλές  χιλιάδες διαμερίσματα) ως στέγη σε άστεγες οικογένειες, άπορους κλπ.
·    Θεμιτή κατοχή άδειων κτιρίων για άστεγους και για στέγαση επιχειρηματικών δράσεων  κοινωνικής οικονομίας.[ Πρόσφατα έχει αναδειχθεί νομικά η έννοια της «θεμιτής κατοχής», με το  σκεπτικό ότι μια σχολάζουσα ιδιοκτησία, και όχι μόνο, αξιοποιείται με μεσεγγυητή την  αυτοδιοίκηση για σοβαρό κοινωνικό σκοπό, όπως η στέγαση άστεγων].
·    Αξιοποίηση σχολαζουσών κληρονομιών από επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας
·    Συνεργασία με ΜΚΟ για ανθρωπιστικό έργο, ψυχολογική υποστήριξη, καταπολέμηση  ναρκωτικών, οικονομική στήριξη φτωχών.
·    Παροχή ελεύθερων κτιρίων σε ΜΚΟ για υποδομές (έμμεση επιδότηση).
·    Εθελοντές για υποστήριξη ηλικιωμένων.
·    Εθελοντές για ανακαίνιση σπιτιών για άπορους και ηλικιωμένους.
·    Μαθήματα κοινωνικής προσφοράς (παροχή πρώτων βοηθειών, μαθήματα πυρασφάλειας και  αντιμετώπισης έκτακτων περιστατικών, όπως σεισμοί και πλημμύρες). 
·    Πρωτοβουλίες δια βίου μάθησης (σεμινάρια, διαλέξεις, μαθήματα) για ενήλικες. 
·    Φροντιστηριακή υποστήριξη μαθητών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, με δωρεάν διδακτική  στήριξη και δωρεάν ή πολύ φθηνό φροντιστήριο στο σχολείο το απόγευμα. 
Β. Υποστήριξη εισοδήματος και νεανικής επιχειρηματικότητας
·    Ίδρυση Ηθικής Τράπεζας. Αντικείμενο, η χρηματοδότηση της νεανικής καινοτόμου  επιχειρηματικότητας μικρής κλίμακας και της κοινωνικής οικονομίας. Επίσης, υποστήριξη της  επανέναρξης εργασίας για τους ανέργους, με bridge loans (πχ 800-1200 Ευρώ μηνιαίως σε  οικογένειες με ανεργία για 1-2 χρόνια, μέχρι να αποκατασταθούν εργασιακά και να επιστρέψουν τα  χρήματα). Δάνεια όχι πολύ μεγάλων ποσών, με μακρά αποπληρωμή και χαμηλό επιτόκιο (2-3%).  Το αρχικό κεφάλαιο που απαιτείται θα μπορούσε να σχηματισθεί από επιφανείς οικονομικά πολίτες  που θα προσκληθούν να συμβάλουν (θα παίρνουν και καλύτερο επιτόκιο). Οι ΟΤΑ που θα  εμπλέκονται θα εγγυώνται τα ποσά –πχ μέχρι 150.000 – 200.000 ανά καταθέτη. Εναλλακτικά, θα  μπορούσε –φθηνότερα, χωρίς εγγυητική επιστολή στην Τράπεζα της Ελλάδας- να πρωτοστατήσουν  οι ΟΤΑ για να ανοίξουν παραρτήματα ηθικές τράπεζες από άλλες χώρες της Ε.Ε..
·    Αναστηλώσεις-αναπαλαιώσεις κτιρίων με χρηματοδοτήσεις από τράπεζες  και συνεκμετάλλευση 50-50% των κτιρίων
·    Σεμινάρια αυτοκατανάλωσης (εκμάθηση παραγωγής τροφών –ζυμαρικά, μαρμελάδες-,  μαθήματα μαγειρικής κοκ)
·    Συνεταιρισμοί γυναικών που μαγειρεύουν φρέσκα καθημερινά - κιόσκια διάθεσης παντού,  καλές τιμές (ένταση εργασίας)
·    Μόνιμες λαϊκές αγορές τοπικών και βιολογικών προϊόντων
·    Επαναχρησιμοποίηση προϊόντων, ελεύθερο ανταλλακτήριο ειδών σε καλή κατάσταση,  ανταλλαγές βιβλίων κοκ
·    Ενθάρρυνση ίδρυσης και λειτουργίας συνεταιρισμών κοινόχρηστών αυτοκινήτων. 
·    Οργάνωση θεματικών δράσεων για επισκέπτες από ομάδες κοινωνικής οικονομίας (π.χ.  περίπατοι ειδικού ενδιαφέροντος στην πόλη, όπως περίπατοι σε αρχαιολογικούς χώρους κοκ),  διάχυση της τεκμηριωμένης έντυπης και ηλεκτρονικής ενημέρωσης προς κάθε ενδιαφερόμενο για  την ιστορία, τα αξιοθέατα και τα δρώμενα σε κάθε πόλη-περιφέρεια, ανάπτυξη σύγχρονων  πολιτιστικών γεγονότων, ακόμη και σε καθημερινή βάση κατά τη διάρκεια της τουριστικής  περιόδου (συναυλίες από μικρά σχήματα, θεατρικά δρώμενα, φεστιβάλ και γιορτές γευσιγνωσίας, κοκ), παράλληλα με την συστηματική ανάπτυξη ειδικών μορφών τουρισμού (συνεδριακός,  θρησκευτικός, γαμήλιος τουρισμός, οικοτουρισμός στην πόλη - birdwatching κ.α.).
Γ. Υποστήριξη ανάπτυξης πράσινης κοινωνικής οικονομίας ·    Συνεταιρισμοί τεχνιτών που επισκευάζουν διάφορα αγαθά. ·    Προώθηση συνεταιρισμών παραγωγών-καταναλωτών βιολογικών προϊόντων. Μικροί  βιοκαλλιεργητές παραγωγοί θα μπορούσαν με την υποβοήθηση του δήμου να οργανωθούν σε  κλειστά δίκτυα διάθεσης και διανομής με τους καταναλωτές.
Παραμερίζοντας το παράλογο κέρδος  των μεσαζόντων με έναν αποτελεσματικό μηχανισμό διανομής, οι απεγνωσμένοι σήμερα  βιοπαραγωγοί θα μπορούσαν να διαθέσουν τα προϊόντα τους σε πολύ καλύτερες τιμές (σε δίκαιη  τιμή παραγωγού) σε εκατοντάδες χιλιάδες καταναλωτές που διψούν για φθηνά ποιοτικά βιολογικά  προϊόντα. Η οργάνωση των δικτύων θα δημιουργούσε πολλές νέες θέσεις εργασίας στους χώρους  συσκευασίας και διάθεσης, καθώς και στο σύστημα διανομής. Τα οφέλη από μια τέτοια δικτύωση  θα ήταν πολλά. Το κύριο όφελος έχει να κάνει με τη διασφάλιση της συνέχισης της ενασχόλησης  των παραγωγών με τη βιολογική γεωργία. Επίσης, η επιτυχής λειτουργία του μοντέλου αυτού θα  ενθάρρυνε πολλές χιλιάδες ακόμη αγρότες μικρής και μεσαίας παραγωγικής δυνατότητας να  στραφούν στη βιολογική γεωργία.
Τέλος, σημαντικά θα ήταν και τα οφέλη για την προστασία και  τη βιωσιμότητα σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα των πιο πολύτιμων φυσικών πόρων της χώρας: του  νερού, που σήμερα κατασπαταλείται παράλογα στις αρδεύσεις, και των εδαφών, που έπειτα από  μερικές δεκαετίες εντατικής χημικής γεωργίας κινδυνεύουν με οριστική απόσυρση.  ·    Δίκτυα ανταλλαγής δωρεάν υπηρεσιών (μαθήματα ξένων γλωσσών, baby sitting, φροντίδα  ηλικιωμένων, μαστορέματα), μεταξύ των δημοτών, από λίστες ενδιαφερόμενων που θα οργανώνει  ο δήμος (έχει εφαρμοσθεί σε Παρίσι, Βιέννη και αλλού). 
ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΔΙΚΤΥΑ ΩΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ Ως κοινωνικά δίκτυα ορίζονται  τα πολυδιάστατα συστήματα επικοινωνίας και διαμόρφωσης της  ανθρώπινης πρακτικής και της κοινωνικής ταυτότητας. Τα κοινωνικά δίκτυα ορίζονται επίσης και  ως το άθροισμα των προσωπικών επαφών μέσω των οποίων το άτομο διατηρεί την κοινωνική του  ταυτότητα, λαμβάνει συναισθηματική υποστήριξη, υλική ενίσχυση και συμμετοχή σε υπηρεσίες,  έχει πρόσβαση σε πληροφορίες και αναπτύσσεται δημιουργώντας νέες κοινωνικές επαφές. Τα κοινωνικά δίκτυα είναι λοιπόν οι νέες μορφές κοινωνικής αυτο-οργάνωσης που προωθούν την  ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών τόσο στα κοινά όσο και στις παραγωγικές και οικονομικές  λειτουργίες της κοινωνίας. Είναι δίκτυα εθελοντικά και αυτενεργά, δίκτυα που δεν κατευθύνονται  από πολιτικά, επιχειρηματικά ή άλλα κέντρα εξουσίας, δίκτυα τα μέλη των οποίων προέρχονται  από το πιο δραστήριο και συνειδητοποιημένο τμήμα της Κοινωνίας των Πολιτών.  Η δράση αυτών των δικτύων μπορεί να είναι φυσικά και επιχειρηματική, προς την κατεύθυνση  πάντα της κοινωνικής, και εν προκειμένω πράσινης, επιχειρηματικότητας.
Η ανάπτυξη της  Πράσινης Κοινωνικής Οικονομίας, που προϋποθέτει την ύπαρξη και την απρόσκοπτη λειτουργία  των κοινωνικών δικτύων σε οριζόντια συνεργασία, είναι ένας ασφαλής και προνομιακός δρόμος για  τη διέξοδο από την πολύπλευρη κρίση που μαστίζει την ελληνική κοινωνία – κρίση όχι μόνον  οικονομική, αλλά ταυτόχρονα και κρίση αξιών και πολιτισμού, και εντέλει κρίση πολιτική.  Παράλληλα, η εξάπλωση των κοινωνικών δικτύων αποτελεί ασπίδα κατά της υποβάθμισης και της  απαξίωσης του περιβάλλοντος, αστικού και μη.
Η απουσία των κλασικών επιχειρηματικών  κινήτρων του κέρδους και της οικονομικής επέκτασης, αφού τη θέση τους καταλαμβάνει το  δημόσιο και κοινοτικό συμφέρον, το «συμφέρον της γειτονιάς», εγγυάται την ευόδωση των στόχων  αυτών των δικτύων και ταυτόχρονα την ενίσχυση της πράσινης κοινωνικής ανάπτυξης προς την  κατεύθυνση της αειφορίας σε όλα τα επίπεδα, κι όχι μόνο στο οικονομικό.  Αν το καλοσκεφτούμε, στη χώρα μας, υφίστανται χιλιάδες σύλλογοι. σωματεία και οργανώσεις, όμως το ποσοστό κοινωνικής επιχειρηματικότητας, πόσο μάλιστα πράσινης, είναι πολύ μικρό σε  σύγκριση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Κι εδώ καλούνται οι επιχειρηματικοί φορείς της τοπικής  αυτοδιοίκησης να παίξουν έναν σημαντικό και δημιουργικό ρόλο, μακριά από γραφειοκρατικές  αντιλήψεις και αγκυλώσεις του παρελθόντος. 
Τελικά, ένα μεγάλο στοίχημα για τον Καλλικράτη είναι να προωθήσει δυναμικά και συγκροτημένα  την οριζόντια συνεργασία των περιβαλλοντικά και κοινωνικά ευαίσθητων δικτύων των ενεργών  πολιτών με τους φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με στόχο την ανάπτυξη της Πράσινης  Κοινωνικής Οικονομίας ως αναγκαίας προϋπόθεσης μιας υγιούς και διόλου υποταγμένης σε  υπερκείμενα συμφέροντα πράσινης ανάπτυξης. Έτσι θα δημιουργηθούν και οι όροι για την  ευόδωση της πράσινης επιχειρηματικότητας ως εγγύησης για ένα βιώσιμο και κοινωνικά  λειτουργικό αστικό περιβάλλον.  
Οι προκλήσεις είναι παρούσες σε μια πολύ δυσμενή συγκυρία για τη χώρα μας. Το τρίπτυχο:  Τοπική Αυτοδιοίκηση-Κοινωνικά Δίκτυα– Πράσινη Κοινωνική Οικονομία μπορεί να αποδειχθεί ως  ένας από τους προσφορότερους δρόμους για την υπέρβαση της κρίσης και τη δημιουργία μιας  καινούργιας κοινωνικής πραγματικότητας – πράσινης, αλληλέγγυας και αειφόρας.  (Εισήγηση και και  θέσεις της Δημοκρατικής Αριστεράς,  στη διημερίδα «Αυτοδιοίκηση:  Μεταρρύθμιση και Δημοκρατική Ανασυγκρότηση»)

►  Θωμάς Ψύρρας  : Ο “εμφύλιος” δεν “τελείωσε”...  

Είμαστε ο μοναδικός λαός της Ευρώπης που γιορτάζουμε ως εθνική επέτειο τη   μέρα της κήρυξης του πολέμου κι όχι τη μέρα της απελευθέρωσης της χώρας   μας από τους Ναζί.  Αν όμως συνέβαινε το δεύτερο θα έπρεπε να μιλήσουμε για τους ελευθερωτές,   για  δοσίλογους και για προδότες. Κι αυτά τα θέματα “καίνε”. Είναι λοιπόν   ανώδυνο να εορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου και να ανακατεύουμε στο ΟΧΙ το  Μεταξά  με  τον  αντιφασισμό.  Στην  πραγματικότητα  πίσω  από  την  συγκεκριμένη επιλογή κρύβεται τελικά το θέμα της μνήμης του εμφυλίου και  πως διαμορφώθηκε στις συνειδήσεις των νεοελλήνων.
Ακόμα και σήμερα (!) το αρχείο των παιδοπόλεων της Φρειδερίκης  δεν μπορεί να το δει κανείς,  δεν μπορεί κανείς να έχει πρόσβαση. Το ίδιο συμβαίνει και στο υπουργείο δικαιοσύνης, για τα  αρχεία των δικαστηρίων, τα αρχεία των έκτακτων στρατοδικείων, τα αρχεία των φυλακών... Το ίδιο  και στα αρχεία του υπουργείου Εξωτερικών. Παραμένουν  δυσπρόσιτα και πολλά επτασφράγιστα  ακόμα και για τους ιστορικούς...

►  Die Linke:   Να γιατί είναι λάθος η πολιτική της Ε.Ε. για την Ελλάδα 

Το κόμμα της γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) είναι το μόνο κόμμα της  γερμανικής Βουλής που έχει αποφασίσει να καταψηφίσει την ενίσχυση του  Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας . Ο Dietmar Bartsch,  Αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος, εξηγεί τους λόγους  σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ραδιόφωνο του SWR. Ο Bartsch υπεραμύνεται της απόφασης αυτής, καθώς υποστηρίζει ότι  αντανακλά και τις θέσεις μίας σημαντικής μερίδας πληθυσμού, η οποία  αντιτίθεται στην πολιτική της κυβέρνησης. Με την ενίσχυση του ΕΤΧΣ δεν αντιμετωπίζονται σε  καμία περίπτωση τα αίτια της κρίσης χρέους.
Αιτία της κρίσης είναι η απουσία ρυθμιστικού πλαισίου στον χρηματοπιστωτικό τομέα και η πολύ  δαπανηρή διάσωση των τραπεζών. Τίποτα από αυτά δεν αντιμετωπίζεται με την πολιτική που  ακολουθείται.
Η Αριστερά σε καμία περίπτωση δεν τάσσεται υπέρ της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας της Ελλάδας,  τονίζει ο Bartsch. «Δεν είναι αυτό το θέμα. Εάν δεν καταπολεμηθούν αποφασιστικά τα αίτια της  κρίσης, η κρίση θα οξυνθεί και οι αποφάσεις σε επίπεδο ΕΕ θα επιδεινώσουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση στις χώρες που δέχονται οικονομική στήριξη». Στην Ελλάδα, π.χ., κατέχουν 2.000 οικογένειες το 80% του πλούτου της χώρας. Κάτι θα πρέπει να  γίνει σε αυτή την κατεύθυνση. Και για ποιό λόγο δεν ασκούνται πιέσεις για να σταματήσει η  Ελλάδα να είναι η 3η χώρα σε εξοπλιστικές δαπάνες;
Χρειάζεται και ένα είδος Σχεδίου Μάρσαλ για  να ανακάμψει η χώρα. Το ένα πακέτο μετά το άλλο και τώρα η μόχλευση του ΕΤΧΣ μπορούν να  οδηγήσουν σε χάος», υποστηρίζει ο Bartsch. Ο Γερμανός πολιτικός τάσσεται υπέρ της κρατικοποίησης των τραπεζών, εκτιμά ότι αυτό είναι  εφικτό σε ευρωπαϊκό επίπεδο, και υπέρ της επιστροφής των τραπεζών στη βασική τους λειτουργία,  ήτοι στη χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας. Οι τράπεζες πρέπει εξ ιδίων δυνάμεων να  προσπαθήσουν να αντεπεξέλθουν στις απώλειες που υφίστανται και να μην παρέχει στήριξη το  κράτος σε αυτές, διότι τότε μπαίνουμε σε έναν φαύλο κύκλο, όπου οι απώλειες των τραπεζών  κοινωνικοποιούνται, ενώ τα κέρδη τους ιδιωτικοποιούνται, υποστηρίζει.  (26 Οκτ 2011)

► Γ. Δελαστίκ:        Μία μετοχή Εθνικής ή ένα... σουβλάκι; 

 
Θέλετε να φάτε ένα σουβλάκι καλαμάκι ή μήπως με τα ίδια λεφτά  προτιμάτε να αγοράσετε μία... μετοχή της Εθνικής Τράπεζας; Οχι, δεν  σας κοροϊδεύουμε, όντως 1,60 ευρώ κόστιζε προχθές η μετοχή της  Εθνικής! Αν μάλιστα προτίθεστε να φάτε γύρο με πίτα, με τα 2 ευρώ  μπορείτε να αγοράσετε πάνω από... 8 (!) μετοχές της Αγροτικής  Τράπεζας ή 6 μετοχές του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου.
Δεν κάνουμε  πλάκα. Τα εκατομμύρια των Ελλήνων, που καλά κάνουν και δεν  ασχολούνται καθόλου με το χρηματιστήριο, δεν διανοούνται καν σε τι εξευτελιστικά χαμηλό  επίπεδο έχουν πέσει οι μετοχές των τραπεζών. Η Αγροτική Τράπεζα (ΑΤΕ), που έχει ουσιαστικά  στην κατοχή της αν θέλει τα μισά χωράφια της Ελλάδας ως υποθήκες μη εξυπηρετούμενων  δανείων, άξιζε προχθές στο χρηματιστήριο ολόκληρη μόνο... 302 εκατομμύρια!!! Με 152  εκατομμύρια, δηλαδή, μπορούσε κανείς να αποκτήσει άνω του 50% των μετοχών της!
Είναι  απίστευτο. Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, που πριν από μερικούς μήνες όλοι το παίνευαν για την εξαιρετική  ρευστότητα που είχε, προχθές άξιζε... 95 εκατομμύρια - όχι, δεν είναι τυπογραφικό λάθος,  ολόκληρη η τράπεζα δική σας με 95 μόνο εκατομμύρια ή αν δυσκολεύεστε λίγο οικονομικά, με  μόλις 48 εκατομμυριάκια αποκτάτε πάνω από το 50% των μετοχών και κάνετε ό,τι θέλετε με την  τράπεζά σας! Θυμάστε που η Εθνική Τράπεζα είχε ξοδέψει 4,3 δισεκατομμύρια ευρώ για να αγοράσει την  τουρκική Φινανσμπάνκ; Ε, λοιπόν, τώρα ολόκληρη η Εθνική αξίζει... 1,6 δισ.! Μην ετοιμάζεστε πάντως να αρχίσετε να επιχειρηματολογείται ότι δήθεν η Εθνική, η ΑΤΕ και το  ΤΤ κατάντησαν έτσι επειδή το Δημόσιο ασκεί τον έλεγχο σ' αυτές, γιατί οι εκπλήξεις που σας  περιμένουν είναι δυσάρεστες. Ξέρετε πόσο αξίζουν οι μεγάλες ιδιωτικές τράπεζες της χώρας;  Προχθές η συνολική αξία της Αλφα, της Γιούρομπανκ, της Μαρφίν και της Πειραιώς, και των  τεσσάρων μαζί, μόλις ξεπερνούσε το... ενάμισι όλο κι όλο δισεκατομμύριο! Μόνο 500 εκατομμύρια  έκανε η Αλφα, 350 εκατομμύρια η Γιούρομπανκ, 443 η Μαρφίν και ούτε 275 η Πειραιώς! Ολες μαζί και οι επτά τράπεζες που προαναφέρθηκαν, οι οποίες συναποτελούν ολόκληρο το  τραπεζικό σύστημα της Ελλάδας, δεν άξιζαν προχθές ούτε τριάμισι δισεκατομμύρια! Τριάμισι δισ.  ευρώ όλες οι ελληνικές τράπεζες! Δεν το χωράει νους ανθρώπου.
Για να έχουμε μια εικόνα για το μέγεθος της καταβαράθρωσης του ελληνικού τραπεζικού  συστήματος, το οποίο απόψε θα δεχτεί βίαιο χτύπημα από τις αποφάσεις των ηγετών της  Ευρωζώνης -δηλαδή της Γερμανίας!- για το "κούρεμα" της αξίας των ελληνικών κρατικών  ομολόγων, αρκεί να αναφέρουμε το εξής πολύ χαρακτηριστικό στοιχείο: Πριν από τέσσερα χρόνια, πριν ξεσπάσει δηλαδή η χρηματοπιστωτική κρίση, τον Οκτώβρη του 2007 οι επτά ελληνικές  τράπεζες, που προχθές άξιζαν 3,49 δισ. ευρώ, άξιζαν... 67 δισεκατομμύρια! Αξιζαν δηλαδή 19 (!)  φορές περισσότερο στο χρηματιστήριο από όσο αξίζουν σήμερα. Αν πάλι δεν θέλετε να αγοράσετε όλες τις τράπεζες της χώρας με 3,5 δισ. ευρώ, έχετε κι άλλες  επενδυτικές ευκαιρίες. Τι θα λέγατε να αγοράζατε π.χ. την εταιρεία ηλεκτροδότησης όλης της  χώρας, τη ΔΕΗ, μαζί με τις εταιρείες ύδρευσης της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης που παρέχουν  νερό σε πάνω από 5.000.000 ανθρώπους; Θέλετε μήπως να σας προσθέσουμε και τα λιμάνια της  πρωτεύουσας και της συμπρωτεύουσας - δηλαδή τους Οργανισμούς Λιμένος Πειραιώς (ΟΛΠ) και  Θεσσαλονίκης (ΟΛΘ); Μη διστάζετε, τζάμπα είναι! Δεν κοστίζουν ασύλληπτα ποσά, όπως φαντάζεστε. Ηλεκτρικό, νερό  και λιμάνια, όλα μαζί, κοστίζουν μόλις... 2,2 δισεκατομμύρια - και εννοούμε το 100% των μετοχών  τους! Με 1,1 δισεκατομμυριάκι δηλαδή μπορείτε να αγοράσετε το 50% συν κάτι των μετοχών τους  και να γίνετε ο άρχοντας που καταδικάζει στο σκοτάδι ή στη δίψα δέκα ή πέντε εκατομμύρια  ανθρώπους - κι έχετε και τα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης για πάρτη σας! Με ένα  δισεκατομμύριο! Εκεί φτάσαμε...
Ακούει ο κοσμάκης "ιδιωτικοποιήσεις" και φαντάζεται ότι αρκεί να πουλήσει το κράτος τη ΔΕΗ,  την ΕΥΔΑΠ ή τον ΟΛΠ για να ξεχρεώσει η Ελλάδα. Κανένας, όμως, από εκείνους που του κάνουν  πλύση εγκεφάλου γι' αυτήν τη δήθεν "λύση" των οικονομικών προβλημάτων της χώρας, δεν του  εξηγεί ότι η χρηματιστηριακή αξία της ΔΕΗ ήταν προχθές κάτω από 1,4 δισ. ευρώ, ότι ολόκληρη η  ΕΥΔΑΠ άξιζε στο χρηματιστήριο μόλις... 318 εκατομμύρια, ότι ο Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς  άξιζε μόνο 318 εκατομμύρια. Για ποια λύση του οικονομικού προβλήματος μέσω της εκποίησης  των δημόσιων επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας κάνουν λοιπόν λόγο; Φως, νερό, λιμάνια δεν πιάνουν  όλα μαζί ούτε... 2 (δύο!) δισεκατομμύρια. Προπαγανδιστική απάτη είναι όλη αυτή η ιστορία. (εφ.  Εθνος, Τετάρτη, 26/10/2011)

► Κ. ΒΑΞΕΒΑΝΗΣ Δύο ανοιχτές επιστολές στον Ευαγγ. Βενιζέλο. 

Κύριε Βενιζέλο, Αυτά που σας γράφω τα ξέρετε και εσείς και εγώ. Τα υποψιάζεται,  φαντάζομαι, πλέον και ο κόσμος. Θα περιοριζόμουν στην “αντιπαράθεσή”  μας στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου, αν δεν μου πατούσατε τον  “κάλο” με αυτό το “είσαι δημοσιογράφος της κρατικής τηλεόρασης και  πληρώνεσαι από τον ελληνικό...  λαό”. Εύχομαι να μην εννοείτε αυτό που όλοι κατάλαβαν. Είμαι λοιπόν δημοσιογράφος και αυτή την εποχή τυγχάνει να εργάζομαι  στη Δημόσια Tηλεόραση και όχι Κρατική, όπως την αποκαλείτε εσείς. Έχει ιδιαίτερη σημασία  αυτό, γιατί αντικατοπτρίζει την αντίληψη που έχει ο καθένας για την ΕΡΤ. Η δουλειά του  δημοσιογράφου είναι να ελέγχει την εξουσία. Αυτή είναι η υποχρέωσή μου, άσχετα αν αυτό δεν  σας αρέσει. Το γεγονός επιπλέον πως “με πληρώνει ο ελληνικός λαός” είναι μια ακόμη ευθύνη για  μένα, καθώς πρέπει να “αξίζω το μισθό μου”. Το συμπέρασμα λοιπόν είναι πως και τους δυο μας  πληρώνει ο ελληνικός λαός. Εσάς από το 1989, εμένα για τα 2-3 χρόνια που είμαι στην ΕΡΤ.
Το δεύτερο που ακούστηκε ως απειλή σε αυτή την εκπομπή είναι πως θα δημοσιοποιήσετε το πόθεν  έσχες των δημοσιογράφων. Αμήν! Προς το παρόν δημοσιοποιήστε στο ίντερνετ το πόθεν έσχες των  βουλευτών, όπως ορίζει ο νόμος 3979 του 2011 (νόμος Ραγκούση), γιατί ως την ώρα που σας  γράφω είσαστε παράνομοι. Θα πρότεινα επίσης να ελέγξετε το “πόθεν” και όχι το “έσχες” των  εκατομμυριούχων βουλευτών και βεβαίως να το φορολογήσετε. Είναι πιο ηθικό και αποδοτικό από  το να κόβετε συντάξεις των 300 ευρώ. Δεν κατηγορώ κανέναν Έλληνα πολιτικό για κλέφτη. Αλλά  ξέρετε τα περί της γυναικός του Καίσαρα. Αν και στην ελληνική Βουλή δίνεται η εντύπωση πως ο  Καίσαρας είναι η γυναίκα του βουλευτή, που απλώς έτυχε να έχει προίκα. 
Πάμε τώρα στα πιο δύσκολα. Κύριε Βενιζέλο, είσαστε μια πολύ σημαντική μονάδα αυτού που  ονομάζουμε πολιτικό σύστημα. Του συστήματος που ευθύνεται, σε μεγάλο βαθμό, γι αυτό που είναι  η χώρα. Μας αρέσει να μιλάμε αορίστως γι αυτό, αλλά εγώ έχω μάθει να μιλώ συγκεκριμένα. Στα  υπουργεία που υπηρετήσατε, τα νομοθετήματά σας (ναι, ξέρω είναι της Βουλής, αλλά  καταλαβαίνετε τι εννοώ) τα συναντώ συνεχώς σε έρευνές μου, ως “ασπίδα προστασίας” του  πολιτικού συστήματος και του ζωτικού του χώρου.
Ο νόμος “περί ευθύνης υπουργών”, περί μη  ευθύνης δηλαδή, είναι δικό σας δημιούργημα. Αυτό το έκτρωμα που οδηγεί στην ατιμωρησία, που  μετρά την παραγραφή όχι με χρόνια αλλά (άκουσον άκουσον) με θητείες στη Βουλή, που είναι μια  πρόκληση για την κοινωνία. Αυτό το νόμο χρησιμοποίησε ο κύριος Καραμανλής για να παραγράψει  τα αδικήματα των υπουργών του στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου και όχι μόνο. Δικός σας νόμος είναι και αυτός που ορίζει τα περί λειτουργίας των καναλιών. Σε όλη τη χώρα, δεν  μπορεί να λειτουργήσει ούτε περίπτερο χωρίς άδεια. Μπορούν όμως τα κανάλια. Αυτά τα κέντρα  εξουσίας, λειτουργούν με προσωρινές άδειες. Έτσι καναλάρχες και κυβερνήσεις μπορούν να  αλληλοεκβιάζονται και να “αυτορυθμίζονται”. Δικός σας είναι ο νόμος που ρύθμισε τα χρέη των ΠΑΕ, δηλαδή Ανωνύμων Εταιριών, κάτω από την  «λαϊκή απαίτηση» των οπαδών. Οι ΠΑΕ αυτές χρεώθηκαν από τους ιδιοκτήτες τους (μέχρι και  πλαστά τιμολόγια έκοβαν) και εσείς χαρίσατε τα χρέη. Τα κλεμμένα. Πήρατε δηλαδή τα δικά μου  λεφτά και τα δώσατε στα λαμόγια και τις παράγκες. Ας αφήσουμε το παλιό σας νομοθετικό έργο και ας πάμε στο δεύτερο. Δηλαδή στο Proton.  Σημειώνω προκαταβολικά πως όλα τα στοιχεία δείχνουν πως είναι μια προσωπική σας μεθόδευση  και όχι μια κυβερνητική απόφαση. Αυτό δεν έχει να κάνει με την δική μου “επιθετική σχεδίαση”  αλλά με την πραγματικότητα. Στο υπουργικό συμβούλιο δεχθήκατε σφοδρή επίθεση για την  υπόθεση Proton, αλλά προχωρήσατε. Η εφημερίδα Ελευθεροτυπία αποκάλυψε πως τον Ιούλιο του 2011, πήρατε την απόφαση να δώσετε  100 εκατομμύρια από τα αδιάθετα του Δημοσίου στην Τράπεζα Proton του κυρίου Λαυρεντιάδη.  Την εποχή εκείνη ο κύριος Λαυρεντιάδης και η Τράπεζά του ήταν υπό έλεγχο για υπεξαιρέσεις.  Επίσης ο νόμος 2362/95 (νόμος που έγινε ακριβώς για να μην υπάρχουν σκάνδαλα Κοσκωτά) δεν  επέτρεπε αυτή την χρηματοδότηση. Τα στελέχη του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους με επιστολή  τους σας είχαν πει πως αυτό είναι παράνομο. Εσείς όμως το κάνατε. Στην εκπομπή είπατε πως η  απόφαση αυτή των στελεχών του Λογιστηρίου του Κράτους «ήταν παράνομη γιατί δημοσιεύτηκε  σε εφημερίδα» Πρωτοτυπία νομική. Κάτι είναι ή όχι παράνομο, με βάση το αν συμπορεύεται με το  νόμο και όχι με την κυκλοφορία των εφημερίδων. Πέρα βέβαια από το γεγονός πως όταν σας  κοινοποιήθηκε η διαφωνία, δεν είχε δημοσιευτεί σε καμιά εφημερίδα. Ο παράνομος ήσασταν εσείς,  με βάση το νόμο του 1995. Αυτό το ξέρατε καλά. Γι αυτό προχωρήσατε σε ένα άλλο «νομοθέτημα». Σε άσχετο νόμο, τον  4002/2011 προσθέσατε άρθρο που σας αμνηστεύει προκαταβολικά. Νομοθετήσατε δηλαδή πως αν  πρόκειται για θέματα συστημικής ευστάθειας των Τραπεζών, έχετε το δικαίωμα να πάρετε  αποφάσεις χρηματοδότησης των Τραπεζών. Αυτό το «συστημικής» είναι μια νέα εφεύρεση.  Μάλιστα ο νόμος φροντίζει να αμνηστεύσει τους υπουργούς Οικονομίας (και εσάς βέβαια) από το  1997. Γιατί από το 1997; Είχαμε συστημική αστάθεια από τότε ή παρουσιάζει αστάθεια κάποιος  υπουργός της κυβέρνησης Σημίτη; Αφού δώσατε τα 100 εκατομμύρια τώρα χρεώνετε το Δημόσιο με άλλα 800 για την κρατικοποίηση  της Τράπεζας. Η πτώση βεβαίως της Τράπεζας Proton δεν έχει καμία σχέση με την κρίση. Είναι  αποτέλεσμα της διαχείρισης της από τα αφεντικά της. Επιχορηγούσαν τον εαυτό τους. Αντί να  ασκήστε έλεγχο (με την Τράπεζα της Ελλάδας, (άλλη μεγάλη αμαρτία μια ιδιωτική Τράπεζα που  εμφανίζεται ως θεσμικό όργανο του κράτους) τους χρηματοδοτήσατε και τελικώς μας τα  φορτώσατε στην πλάτη. Αλλά δεν σταματήσατε εκεί. Ο κύριος Λαυρεντιάδης, ο οποίος φέρεται να έχει καταχραστεί 51  εκατομμύρια, δεν θα πάει φυλακή. Δεν θα υπάρξει καν ποινική δίωξη. Ο λόγος είναι ένας άλλος  νόμος που έχετε ψηφίσει. Πάλι εδώ η υπογραφή σας. Με τον νόμο 3904/2010, θεσμοθετείτε το ακαταδίωκτο γι’ αυτούς που θα καταχραστούν χρήματα αλλά θα τα επιστρέψουν πριν διωχθούν  ποινικά. Ετσι ο κύριος Λαυρεντιάδης, επιστρέφοντας τα 51 εκατομμύρια (αφού τα επένδυσε,  κέρδισε απ αυτά ή οτιδήποτε άλλο) δεν διώκεται. Πρόκειται για μία ακόμη νομική «επανάσταση»  που γίνεται με το πρόσχημα της αποσυμφόρησης των φυλακών. Ως πρώην υπουργός Δικαιοσύνης,  γνωρίζετε πως κατά καιρούς νόμοι για «αποσυμφορήσεις» κρύβουν την απελευθέρωση ολίγων  επωνύμων που καταδικάστηκαν. Έτσι στο παρελθόν έχουν αποφυλακιστεί, «για την  αποσυμφόρηση του σωφρονιστικού συστήματος» ο Μάκης Ψωμιάδης, ένας καναλάρχης και  κάποιοι απατεώνες δικηγόροι εκ Θεσσαλονίκης… Μπορώ να σας πω πολλά ακόμη. Πολλά, τα οποία είναι η δουλειά μου να σας τα πω. Πώς τα λένε  στα δικαστήρια στις αγωγές κατά δημοσιογράφων (άλλος δικός σας νόμος); «Γεγονότα και  αξιολογικές κρίσεις». Αυτό ακριβώς κάνω. Ένας λόγος παραπάνω γιατί πληρώνομαι «από τα λεφτά  του Ελληνικού Λαού», όντας εργαζόμενος στην πολύπαθη Δημόσια Τηλεόραση που οι κυβερνήσεις  θεωρούν τσιφλίκι τους. Θα σας παρακαλούσα να το σεβαστείτε. Και να σπαταλήσετε λίγη από την  φημολογούμενη ευφυΐα και ρητορεία σας, να μου απαντήσετε. Γιατί αυτή είναι η δικιά σας  υποχρέωση. Εκτός αν προτιμάτε να με απολύσετε.  Η δεύτερη ανοιχτή επιστολή  «Κύριε Βενιζέλο,  Σας έχω απευθύνει δημόσια, αρκετά ερωτήματα, τα οποία θέτουν σοβαρά θέματα για τον τρόπο  που πολιτεύεστε. Δεν ήταν μια θεωρητική ανάλυση αλλά στοιχεία. Δεν μου απαντήσατε. Πίστευα  πως ήταν η ενασχόλησή σας με την σωτηρία της χώρας που δεν σας επέτρεπε να απαντήσετε.  Τελικώς δεν ισχύει. Απ ό,τι έμαθα, στείλατε απαντητική επιστολή στην Ελευθεροτυπία για άρθρο  που αφορούσε την προίκα σας, όχι όμως απάντηση σε όσα σας έχω ρωτήσει. Και το κάνατε μία από  τις πιο κρίσιμες μέρες των διαπραγματεύσεων για το χρέος. Βρήκατε τον χρόνο. Άρα δεν ήταν θέμα  χρόνου. 
Πριν προχωρήσω στα συγκλονιστικά που αποκάλυψε η δημοσιογραφική έρευνα, σας θυμίζω και  πάλι πως το να απαντήσετε είναι υποχρέωσή σας. Ηθική και πολιτική. Πριν από μερικούς μήνες,  όταν ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, κύριος Θόδωρος Πάγκαλος είπε το γνωστό «μαζί τα  φάγαμε», του απάντησα με ένα πολύ σκληρό άρθρο. Ο κύριος Πάγκαλος την ίδια κιόλας μέρα  ανταπάντησε με ένα δικό του πολιτικό άρθρο το οποίο δημοσιεύτηκε στο site μου. Την ίδια εποχή  έγραψα ένα ακόμη σκληρό άρθρο για την υπουργό κυρία Άννα Διαμαντοπούλου, στο οποίο έλεγα  πως το να φοιτά παιδί της σε ιδιωτικό σχολείο, ενώ η ίδια είναι υπουργός Παιδείας, είναι μια  πρακτική που δηλώνει πως δεν εμπιστεύεται τη Δημόσια Παιδεία για την οποία είναι αρμόδια. Η  κυρία Διαμαντοπούλου απάντησε δημόσια σε αυτό, θέτοντας μάλιστα μια πλευρά που είχα σκληρά  παραβλέψει. Της μάνας. Και οι δύο συνάδελφοί σας απάντησαν αν και θα μπορούσαν να μην το  κάνουν γιατί εξέφρασα απόψεις και όχι, όπως στη δική σας περίπτωση, ντοκουμέντα και στοιχεία.  Και βέβαια κανένας από τους δυο, δεν θέλησε να μου «θυμίσει» πως είμαι δημοσιογράφος της  «κρατικής».Σεβάστηκαν και τον ρόλο τους και το ρόλο του δημοσιογράφου.  Διατελέσατε υπουργός Πολιτισμού και βρεθήκατε στο στόχαστρο της πολιτικής κριτικής από τον  προκάτοχο σας στο υπουργείο, τον νυν αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης, Θεόδωρο Πάγκαλο, για την  αγοραπωλησία επί των ημερών σας του ξενοδοχείου «Ακροπόλ» από τον κατάδικο σήμερα, Γιώργο  Μπατατούδη. Πληροφοριακά μόνο ο κ. Μπατατούδης ο οποίος διέφυγε στη Λιβύη βρίσκεται  σήμερα στην Ελλάδα αφού κατάφερε να πάρει αναστολή εκτέλεσης της ποινής του. Αλλά αυτό  είναι ένα θέμα στο οποίο θα επανέλθουμε. 
Ας πάμε όμως και πάλι στα στοιχεία. Διατελέσατε υπουργός Δικαιοσύνης το 1996. Δεν ήσασταν  ένας οποιοσδήποτε πολιτικός σε αυτό το υπουργείο, αλλά ένας γνώστης της Νομικής Επιστήμης.  Και μόνο να κοιτάξει κάποιος το βιογραφικό σας, διαπιστώνει πως τελειώσατε σε 4 χρόνια τη  Νομική, (παρότι, όπως λέτε, είχατε και παράλληλη πολιτική δράση τα δύσκολα χρόνια 1974-1978),  καταφέρατε να κάνετε διδακτορικό στο Παρίσι σε μόλις δύο χρόνια και στη συνέχεια να ανεβείτε  τις βαθμίδες της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης με τρόπο που δεν έχουν κάνει άλλοι. Τι άλλο  λοιπόν, ήσασταν από το «παιδί θαύμα» της νομικής τέχνης.  Αναζήτησα λοιπόν αυτή την νομική σας έστω ευφυΐα, στο νομοθετικό σας έργο στο υπουργείο  Δικαιοσύνης. Και ιδού τι βρήκα.
Το 1996 ψηφίσατε τον νόμο 2408. Με τον νόμο αυτό  τροποποιήσατε κάποια άρθρα του Ποινικού Κώδικα. Για την ακρίβεια προσθέσατε μερικές λέξεις,  λιγότερες από 10 αλλά καθοριστικές. Αλλάξατε το άρθρο 242 (για ψευδή βεβαίωση) και το άρθρο  216 (για πλαστογραφία).Τα δύο αδικήματα τα οποία ήταν κακουργήματα με ποινές κάθειρξης πάνω  από 10 χρόνια, γίνονταν πλημμελήματα αν το ποσό της ζημιάς δεν ήταν πάνω από 25 εκατομμύρια  δραχμές. Αυτό προσθέσατε: Το «πάνω από 25 εκατομμύρια δραχμές». Με 25 εκατομμύρια τότε  μπορούσες να αγοράσεις ένα σπίτι. Και εσείς για κάποιο λόγο, την πλαστογραφία και την ψευδή  βεβαίωση που προκαλούσαν ζημιά ως ένα σπίτι την κάνατε πλημμέλημα;  Αυτή την νομοθετική «μεταρρύθμιση» την κάνατε μέσα σε μία νύχτα και χωρίς να προηγηθεί  σύσταση νομοπαρασκευαστικής επιτροπής και πολύ περισσότερο διάλογος με τους ανθρώπους που  υπηρετούν τη Δικαιοσύνη. Δηλαδή δεν εκθέσατε ποια αναγκαιότητα υπήρχε για να κάνετε τόσο  βαριές πράξεις από κακουργήματα, απλά πλημμελήματα.
Κατηγορηθήκατε από τον νομικό κόσμο  ότι ασελγήσατε πάνω στους νόμους με σκοπούς άλλους από την απονομή Δικαιοσύνης.  Φαντάζομαι ξέρετε ως υπουργός Δικαιοσύνης τότε, τι προέκυψε από αυτή σας την νομοθέτηση.  Τετρακόσιοι επιφανείς Θεσσαλονικείς (μεγαλογιατροί, βουλευτές, στρατηγοί, δικηγόροι, παιδιά  αυτών που λέμε «επωνύμων») οι οποίοι αντιμετώπιζαν κατηγορίες για κακουργήματα (ναι, αυτά τα  οποία αλλάξατε) δεν δικάστηκαν ποτέ. Τα κακουργήματά τους έγιναν πλημμελήματα και  παραγράφηκαν. Η υπόθεση ήταν η πιο σοβαρή υπόθεση πλαστογραφίας στην ιστορία της Ελλάδας.  Από το 1989 έως το 1991, παιδιά επωνύμων της Θεσσαλονίκης που εγγράφονταν σε Πανεπιστήμια  του εξωτερικού (Γιουγκοσλαβία, Ρουμανία κλπ), έπαιρναν μεταγραφές σε Πανεπιστήμια της  Ελλάδας, παρουσιάζοντας ψεύτικες βεβαιώσεις για σοβαρές ασθένειες. Οι ευγενείς γόνοι της  Θεσσαλονίκης έπασχαν ξαφνικά από καρκίνο, λευχαιμίες και άλλα σοβαρά νοσήματα που  βεβαίωναν απατεώνες γιατροί. Όταν αποκαλύφθηκε η υπόθεση, κάποιοι Πανεπιστημιακοί,  συνάδελφοί σας στο Πανεπιστήμιο, επιχείρησαν να την κουκουλώσουν αρνούμενοι να δώσουν τα  στοιχεία των μεταγραφών.                                              
Μια ομάδα έντιμων εισαγγελέων τότε, αναγκάστηκε να κάνει έρευνα στο πανεπιστήμιο και να  κατασχέσει τους φακέλους. Δύο ανακριτές, επί δύο χρόνια ερεύνησαν αυτή την υπόθεση,  σχηματίζοντας δικογραφία που δεν χωρούσε σε ένα δωμάτιο. Ασκήθηκαν, διώξεις σε 400 άτομα. Οι  περισσότεροι θα έμπαιναν φυλακή αφού οι κατηγορίες ήταν στοιχειοθετημένες. Και τότε εσείς  νομοθετήσατε την αλλαγή του Ποινικού Κώδικα στα συγκεκριμένα άρθρα, που τύχαινε μάλλον να  αφορούν τις δικές τους κατηγορίες. Τα αδικήματα ήταν πια πλημμελήματα και είχαν παραγραφεί.  Οι φάκελοι έκλεισαν και δεκάδες επώνυμοι απατεώνες, ελεύθεροι πια, συνέχιζαν να  φωτογραφίζονται στα περιοδικά ως έντιμοι και ανησυχούντες για την πόλη και βέβαια να  καθορίζουν με τη δύναμή τους τα πολιτικά πράγματα. Αρκετοί από τους φοιτητές που πήραν  μεταγραφές με τις ψευδείς βεβαιώσεις, όχι μόνο δεν τιμωρήθηκαν, αλλά σήμερα κάνουν  πανεπιστημιακή καριέρα.
Στις μεταρρυθμίσεις σας, συμπεριλαμβάνεται η αλλαγή ενός ακόμη άρθρου του Ποινικού Κώδικα.  Του 113. Το άρθρο αυτό παλιά προέβλεπε πως στις περιπτώσεις που κάποιος βουλευτής διώκεται  για αξιόποινη πράξη, αν δεν αρθεί η βουλευτική του ασυλία, τότε σταματά να τρέχει ο χρόνος  παραγραφής και ο βουλευτής δικάζεται όποτε πάψει να είναι βουλευτής. Το άρθρο αυτό  προστάτευε και τον βουλευτή, αλλά και τον πολίτη. Αλλάξατε λοιπόν το άρθρο και καταργήσατε  την αναστολή της παραγραφής. Έτσι αν κάποιος βουλευτής διαπράξει αδίκημα και δεν αρθεί η  ασυλία του, ο χρόνος παραγραφής τρέχει. Έτσι όταν πάψει να είναι βουλευτής πιθανόν να μην  υπάρχει δίωξη εναντίον του. 
Αυτά είναι τα νομοθετήματά σας σε ένα υπουργείο που θα περίμενε κάποιος, πως λόγω του  αντικειμένου σας, ο νομικός κόσμος θα μίλαγε για τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις Βενιζέλου. Ο  νομικός κόσμος όμως μιλάει για «ασέλγεια» στους νόμους. Τα περί προθέσεων και τα νομικά και  αυτά της κόλασης που είναι στρωμένη με καλές προθέσεις, τα ξέρετε. Μόνο εσείς ξέρετε τις  προθέσεις σας. Δεν σας αποδίδω καμιά πρόθεση.
Σας απευθύνω για μια ακόμη φορά ερωτήματα.  Και περιμένω απαντήσεις τις οποίες ξέρετε πολύ καλά πως οφείλετε να δώσετε. Αν όχι, τότε αυτό  θα είναι μια πρόθεσή σας...  Υ.Γ. Προς κάθε ενδιαφερόμενο που...ξέρει αυτός. Μετά από 25 χρόνια στην δημοσιογραφία, έχω  την δυνατότητα να μαθαίνω, πότε το όνομά μου γίνεται δημοφιλές σε διάφορες υπηρεσίες. Μην  κουράζεστε. Στην ντουλάπα μου δεν έχω σκελετούς. Μόνο ρούχα και αρχεία. Των οποίων έχω  πάντα αντίγραφα». 

►  Υπουργείο Οικονομικών: Στα 19.161 εκατ. ευρώ το έλλειμμα στο 9μηνο 31 Οκτ 2011 

Στα 19.161 εκατ. ευρώ έναντι του νέου στόχου 19.242 εκατ. ευρώ όπως  προσδιορίστηκε μετά το προσχέδιο του προϋπολογισμού 2012 και  ελλείμματος 16.650 εκατ. ευρώ το αντίστοιχο διάστημα του 2010,  διαμορφώθηκε το έλλειμμα του Κρατικού Προϋπολογισμού το  εννιάμηνο Ιανουάριου - Σεπτεμβρίου 2011. Σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε το ΥΠΟΙΚ, τα συνολικά  έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού (Τακτικός και ΠΔΕ) παρουσιάζουν αύξηση έναντι του νέου  στόχου κατά 5 εκατ. ευρώ, ενώ οι συνολικές δαπάνες (Τακτικός και ΠΔΕ) εμφανίζονται μειωμένες  κατά 76 εκατ. ευρώ. Ειδικότερα, τα καθαρά έσοδα του τακτικού προϋπολογισμού ανήλθαν σε 34.980 εκατ. ευρώ και  περιορίζεται η μείωσή τους έναντι του αντίστοιχου χρονικού διαστήματος του 2010 σε 4,2% από  5,3% στο οκτάμηνο.
Η υστέρηση των εσόδων σε επίπεδο εννιαμήνου οφείλεται κατά το υπουργείο,  κυρίως στη μεγαλύτερη από την προβλεπόμενη, κατά την περίοδο σύνταξης του προϋπολογισμού,  ύφεση, στις μειωμένες εισπράξεις από παρακράτηση φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων κατά  το τρέχον έτος λόγω της ευνοϊκότερης φορολόγησης βάσει του νέου φορολογικού νόμου και στη  μείωση των εισοδημάτων και τέλος, στις αυξημένες επιστροφές φόρων λόγω συμψηφισμού  εκκρεμοτήτων παρελθόντων ετών. Αυξημένα κατά 39,2% ή κατά 529 εκατ. ευρώ σε σύγκριση με το εννιάμηνο του 2010 είναι την ίδια  ώρα τα έσοδα του ΠΔΕ. Σύμφωνα με το ΥΠΟΙΚ, η παρούσα υστέρηση των εσόδων αναμένεται να  αντιμετωπισθεί στο απομένον τρίμηνο, με την απόδοση των φορολογικών ρυθμίσεων που  περιέχονται στους εφαρμοστικούς νόμους του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Δημοσιονομικής  Στρατηγικής 2011 - 2015.
Επισημαίνεται ότι τα έσοδα του εννιαμήνου βάσει του δελτίου εκτέλεσης του Π/Υ είναι σε  ταμειακή βάση. Το συνολικό όμως αποτέλεσμα των εσόδων του 2011, σε εθνικολογιστική βάση,  καθορίζεται και από την πορεία των εσόδων έως το πρώτο δίμηνο του 2012, ενώ μέρος των εσόδων  της τρέχουσας περιόδου λογίζονται εθνικολογιστικά στα έσοδα του 2010. Κατά το ίδιο διάστημα οι δαπάνες του τακτικού προϋπολογισμού είναι αυξημένες κατά 7,0% έναντι  του 2010. H αύξηση αυτή οφείλεται κυρίως: - στις αυξημένες δαπάνες για τόκους κατά 2.380 εκατ. € στις αυξημένες επιχορηγήσεις στα Ασφαλιστικά Ταμεία εξαιτίας της μείωσης των εσόδων τους  από ασφαλιστικές εισφορές κατά 1.862 εκατ. ευρώ, - στον ΟΑΕΔ για την καταβολή επιδομάτων ανεργίας κατά 306 εκατ. ευρώ και - στα νοσοκομεία κατά 834 εκατ. ευρώ (700 εκατ. ευρώ για την πληρωμή των προμηθειών του  έτους 2011 και 134 εκατ. ευρώ για την καταβολή οφειλών από προμήθειες παρελθόντων ετών).
Ειδικότερα, οι πρωτογενείς δαπάνες είναι αυξημένες κατά 2.9% ή κατά 1.050 εκατ. €, κυρίως λόγω  των αυξημένων επιχορηγήσεων στα Ασφαλιστικά Ταμεία (κυρίως στον ΟΓΑ κατά 471 εκατ. ευρώ  και στο ΙΚΑ κατά 1.307 εκατ. ευρώ), στον ΟΑΕΔ κατά 306 εκατ. ευρώ και στα νοσοκομεία κατά  700 εκατ. ευρώ.
Οι δαπάνες του ΠΔΕ, τέλος, παρουσιάζουν μείωση κατά 35,1% ή 1.906 εκατ. €. Υπενθυμίζεται, ότι όλα τα παραπάνω στοιχεία αφορούν μόνο στην εκτέλεση του Κρατικού  Προϋπολογισμού και όχι στο σύνολο των δημοσιονομικών δεδομένων για το έλλειμμα της Γενικής  Κυβέρνησης - κατά τον ορισμό του ESA95 - που αποτελεί το κριτήριο για την αξιολόγηση του  Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής της Ελλάδας.

►  TOMASZ  KONICZ  - Παντού είναι Ελλάδα  

Πάντοτε υπάρχουν και χειρότερα. Σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις, το  ελληνικό χρέος μπορεί να αποδειχτεί τελικά υψηλότερο και από το  αναμενόμενο. (Και η Αθήνα δεν είναι η μόνη που αντιμετωπίζει τέτοιο  πρόβλημα.)  Στα τέλη του 2009, η νεοεκλεγμένη κυβέρνηση αναγκάστηκε να παραδεχτεί  ότι τα μέχρι τότε οικονομικά στοιχεία ήταν "πειραγμένα". Με το χρέος στο  12,7% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος, το έλλειμμα είναι διπλάσιο απ'  αυτό που παρουσιάστηκε στις Βρυξέλλες από την αποχωρήσασα συντηρητική  κυβέρνηση. Το συνολικό χρέος της χώρας έχει εν τω μεταξύ ανέλθει στο  125% του ετήσιου ΑΕΠ. Εταιρείες αξιολόγησης αντέδρασαν στην απάτη του προϋπολογισμούμε  τον υποβιβασμό της δανειοληπτικής αξιοπιστίας της χώρας.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξήγησε ότι το  δημοσιονομικό έλλειμμα ίσως είναι υψηλότερο «απ' όσο υπολογίζαμε». Η στατιστική υπηρεσία  στην Αθήνα είναι, λέει, «αναποτελεσματική» και «επιρρεπής στις πολιτικές παρεμβάσεις».  Ποτέ στην ιστορία του καπιταλισμού δεν έχουν χρεωθεί τόσο πολύ τα κράτη σε τόσο μικρό χρονικό  διάστημα, όσο από τότε που ξέσπασε η παγκόσμια οικονομική κρίση το 2007. Στην Ευρωπαϊκή  Ένωση, Ισπανία, Μεγάλη Βρετανία και Ιρλανδία εμφανίζουν χρέος παρόμοια υψηλό με τους  ταλαίπωρους τους Έλληνες. Γιγάντιο είναι και το χρέος των ΗΠΑ. Η θέση της Ομοσπονδιακής  Δημοκρατίας της Γερμανίας μοιάζει ας πούμε σταθερή - όσο κι αν τα πρώτα τέσσερα τρίμηνα του  2009, κράτος, ομοσπονδιακά κρατίδια και δήμοι εξαπλασίασαν το έλλειμμά τους σε σχέση με  το  ίδιο διάστημα πέρσι, με νέες πιστώσεις 100 δις ευρώ.  Οι αιτίες αυτής της εξέλιξης είναι παρόμοιες και συγκρίσιμες, τουλάχιστον στα κέντρα του  παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος. Η ύφεση οδήγησε σε μειωμένα έσοδα από τη φορολογία,  ενώ τα μέτρα που πάρθηκαν βιαστικά για τη σταθεροποίηση και τα σχέδια για την ανάκαμψη της  οικονομίας απογείωσαν τις δαπάνες. Μόνο μεταξύ Οκτωβρίου και Νοεμβρίου 2009 στις ΗΠΑ  καταγράφηκε έλλειμμα σχεδόν 300 δι α δολαρίων. Το απερχόμενο δημοσιονομικό έτος 2008/9, το  έλλειμμα έφτασε τα 1400 δια, ενώ μέχρι τότε το ρεκόρ ετήσιου χρέους της χώρας δεν είχε  ξεπεράσει ποτέ τα 400 δις.  Τα σχέδια για την ανάκαμψη της οικονομίας -τ ο Ινστιτούτο για την Παγκόσμια Οικονομία στο  Κίελο τα υπολόγισε στα 3.000 δι α (δηλαδή γύρω στο 4,7% του παγκόσμιου εισοδήματος)-  απέτρεψαν τουλάχιστον προσωρινά την κατάρρευση της οικονομίας. Η κρατικά παραγόμενη  ζήτηση αντιστοιχεί όμως και σε αντίστοιχου ύψους πιστωτικές δεσμεύσεις. Σε αυτές προστίθενται  και τα μακράν ογκωδέστερα σχέδια διάσωσης και στήριξης των χρηματαγορών. Μόνο στις ΗΠΑ  αυτά ανέρχονται στα 23.700 δις δολάρια. Όταν σκάσει η κερδοσκοπική φούσκα που  δημιουργήθηκε από τα σχέδια αυτά, ένα μεγάλο μέρος των εγγυήσεων που κατατέθηκαν για τον  χρηματοπιστωτικό τομέα θα πρέπει να καταβληθεί, με το ενδεχόμενο ακόμη και κρατικών  χρεοκοπιών. Ακόμη και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Γερμανίας άπλωσε ένα «δίχτυ ασφαλείας»  ύψους 280 δις ευρώ με τη μορφή κρατικών εγγυήσεων για τον εγχώριο χρηματοπιστωτικό τομέα.  Στην περιφέρεια της Ευρώπης ορισμένες κρατικές οικονομίες απειλούνται ήδη με πτώχευση του  δημοσίου τομέα: Ουκρανία, Λεττονία, Ουγγαρία, Ρουμανία, Σερβία, Λευκορωσία προσέφυγαν σε  έκτακτους δανεισμούς δισεκατομμυρίων από το ΔΝΤ, την Παγκόσμια Τράπεζα και την Κομισιόν  για να αποφύγουν την επαπειλούμενη ανικανότητα πληρωμών των χωρών τους.
Ωστόσο, η Ελλάδα  δείχνει πως η κρίση επελαύνει με γοργούς ρυθμούς.  Βλέπουμε να κλονίζονται κράτη που είναι μέλη της EE εδώ και δεκαετίες. Η Ισπανία αναγκάστηκε  να υποστεί υποβάθμιση της πιστοληπτικής της δυνατότητας. Ακόμη και στην Αυστρία, που  θεωρείται υπόδειγμα σταθερότητας, ο αμερικανός οικονομολόγος Κένεθ Ρογκόφ προκάλεσε  ανησυχία με τις δηλώσεις του ότι και η δημοκρατία των Αλπεων απειλείται με χρεοκοπία. Οι  τράπεζες εκεί, λέει, έχουν δανείσει μεγάλα ποσά στην ανατολική Ευρώπη, τα οποία στο άμεσο  μέλλον θα επιστραφούν μόνον εν μέρει, ή δεν θα επιστραφούν καθόλου. Η Βιέννη θα πρέπει να  οχυρώνεται μπρος στο ενδεχόμενο νέας όξυνσης της κρίσης. Η Ιαπωνία επίσης φαίνεται να πνίγεται  από τα γιγάντια χρέη της. Οι ταμειακές υποχρεώσεις τής δεύτερης μεγαλύτερης κρατικής  οικονομίας στον κόσμο, υποχρεώσεις του κράτους κυρίως προς τους ίδιους τους πολίτες, έφτασαν  φέτος στο 227% του ΑΕΠ. Εν τω μεταξύ το ποσοστό αποταμίευσης του πληθυσμού, που το 1990  ήταν 14% του ΑΕΠ, έπεσε στο 2%. Και δεν υπάρχει πια περιθώριο για περαιτέρω κρατικά  ομολογιακά δάνεια... 
Ταυτόχρονα προωθούνται διεθνώς νέα προγράμματα ανάκαμψης. Η όποια ανοδική τάση δεν μπορεί  από μόνη της να συνεχιστεί, διαπίστωσε για παράδειγμα το γερμανικό Ινστιτούτο για τη  Μακροοικονομία και την Έρευνα της Ανάκαμψης στις αρχές Ιανουαρίου 2010. Και στα υψηλότερα  κλιμάκια της ομοσπονδιακής τράπεζας των ΗΠΑ εκφράστηκαν στην τελευταία συνεδρίαση τον  Δεκέμβριο 2009 απαιτήσεις για επανορθωτικά μέτρα για την αμερικανική οικονομία. 
 Αποκαλύπτονται λοιπόν και τα αίτια του δημόσιου χρεωστικού οργίου. Τα κράτη ενδύονται τον  ρόλο των χρηματαγορών και των υπερχρεωμένων αμερικανών καταναλωτών. Πριν αύξαναν τη  ζήτηση τεχνητά, επί πιστώσει. Τώρα επιχειρούν την αποκατάσταση του ελλείμματος μέσω των  φόρων. Έτσι κρατιέται στη ζωή η παγκόσμια οικονομία, που επί δεκαετίες υποφέρει από κρίση  υπερ-παραγωγής. Χωρίς χρέος ο καπιταλισμός δεν μπορεί να επιβιώσει.
Μένει να δούμε για πόσο  ακόμη μπορεί να σέρνεται, γιατί Ελλάδα είναι παντού.

Από το βιβλίο “Κείμενα για την εργασία”, εκδόσεις των ξένων, Θεσσαλονίκη 2001

► σημεία των καιρών σημεία των καιρών σημεία των καιρών σημαία των καιρών σημεία των καιρών 

☺☻Ο κ. Μόσιαλος διευκρίνισε πως δεν τίθεται θέμα δημοψηφίσματος για δημοσιονομικούς λόγους,  αφήνοντας στα κρύα του λουτρού τον κ. Καστανίδη που λίγες ώρες νωρίτερα, από το βήμα της  Βουλής, το είχε προαναγγείλει. (!!!;;;)
☺☻ Τη μια μέρα  σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στα ΝΕΑ, ο κ. Βενιζέλος διερωτάται για τις επιπτώσεις  μιας αρνητικής ψήφου για το μέλλον της χώρας σε ενδεχόμενο δημοψηφίσματος με θέμα τη  συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου. Την άλλη μέρα δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι και νάσου το  δημοψήφισμα... Αλλά ο “ευφυής” και “ευφραδής” υπουργός στην ομιλία του στην Κ.Ο. του  κυβερνώντoς κόμματος τάχθηκε τώρα υπέρ του δημοψηφίσματος : «Η χώρα δεν αντέχει να βιώνει  το δράμα. Πρέπει να επέλθει η κάθαρση, να ξαναγνωριστούμε ως έθνος για να οργανώσουμε τα φυγή  προς τα εμπρός». Πασοκική συνέπεια και ευθύνη. Τελικά ο Ανδρέας άφησε παρακαταθήκη... 
☺☻ Σε συνέντευξη του στην εφημερίδα «Real News» ο κ. Παπαϊωάννου τονίζει πως «Αναγκαίος όρος  για τη σωτηρία της χώρας είναι η πολιτική σταθερότητα» και προσθέτει πως «στην παρούσα  χρονική στιγμή θα ήταν λάθος να γίνεται ακόμη και συζήτηση για εκλογές». Αλλά λίγο μετά ο  Χρυσοχοϊδης δήλωσε: “Εφόσον το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος για τη δανειακή σύμβαση είναι  αρνητικό για την κυβέρνηση, θα πάμε σε εκλογές”, ανέφερε μιλώντας σε εκπομπή του τηλεοπτικού  σταθμού Mega ο Μ. Χρυσοχοΐδης. 
☺☻ Πως αποφασίστηκε το δημοψήφισμα; Στενοί συνεργάτες του Γ.Παπανδρέου διαβεβαίωναν αργά το  βράδυ της Δευτέρας ότι οι αποφάσεις «ανήκουν 100% στον πρωθυπουργό». Ξέρουν να φυλάγονται  οι άνθρωποι!
☺☻ Με το δημοψήφισμα (και τα τέτοια κόλπα) βρίσκουν δουλειά οι Πρετεντέρηδες. Όποιος είδε τον  καθεστωτικό μας δημοσιογράφο, καταλαβαίνει τι εννοώ!
☺☻ “Μέσα στους επόμενους μήνες με την επιλογή του δημοψηφίσματος το κλίμα αβεβαιότητας θα  σαρώσει τα πάντα στην Ελλάδα. Ποιος θα δουλεύει και για ποιο στόχο επί τρεις μήνες σ’ αυτή τη  χώρα; Ποιος θα αποφασίζει πολιτικά και με ποια νομιμοποίηση; Ποιος εισπρακτικός ή ελεγκτικός  μηχανισμός θα εργάζεται και θα αποδίδει μέχρι το δημοψήφισμα; Ποιος θα πληρώσει τα χαράτσια  όταν δεν γνωρίζει ότι θα υπάρξει συνέχεια από την ίδια την κυβέρνηση; Ποιος θα ρθεί να επενδύσει  στην Ελλάδα; Βέβαια υπάρχει και μία σειρά καίριων ερωτημάτων για το δημοψήφισμα. Πως θα  διατυπωθεί το ερώτημα; Ποιος θα διαβάσει ολόκληρη τη δανειακή σύμβαση για να αποφασίσει;  Κάτω από ποιες προϋποθέσεις θα πρυτανεύσει η λογική στην κάλπη; Γιατί ο πρωθυπουργός  αιφνιδίασε τους εταίρους μας στην Ευρώπη μετά τη Σύνοδο Κορυφής;” (Χρ Μπεχλιβάνος από το  Larissa-net)
☺☻ “Πού πάμε; Τι θα μας συμβεί; Κανένας δεν μπορεί ν’ απαντήσει αλλά και κανένας δεν θέλει. Τι  κακό θα συμβεί; Θα χάσουμε τη δουλειά μας, το σπίτι; Θ’ αναγκαστούμε να ζήσουμε με λιγότερα;  [...] Δεν είμαι σίγουρος πως η πτώχευση είναι η καταστροφή της Ελλάδας. Προσπαθώ να καταλάβω  τι είναι αυτό που θα πτωχεύσει. Η Παιδεία των προσωπικών Πανεπιστημίων και της κομματικής  συναλλαγής; Οι Εφορίες της διαφθοράς; Τα Νοσοκομεία με το φακελάκι; Μήπως θα συντριβεί το  πολιτικό μας σύστημα, αυτή η μεγάλη αποθήκη με ψεύτες, φαφλατάδες και ανεπάγγελτους; Θ’  αναγκαστεί ο Δημήτρης Ρέππας να γίνει οδοντογιατρός, ο Καραμανλής δικηγόρος και ο Βενιζέλος  αδύνατος; Ποιά, αλήθεια, είναι η μεγάλη καταστροφή που φοβόμαστε; (Βαξεβάνης, Η χαμένη τιμή  του χλιδόφτωχου)